Woondroom

Grote Zus is eindelijk weer aan de schrijverij! En dit, dit vindt Mrs. T. echt een toppertje. Lezen dus!

Woondroom

waar ik graag zou wonen? nou dat kan ik jullie wel vertellen. ik zou graag hoog in een hoge boom in een hut met allemaal toverdrankjes wonen. ja dat zou ik willen. als ik dan ‘s morgens wakker ben, doe ik mijn heksenjurk aan en aai mijn zwarte kat. dan ga ik lekker ontbijten en dan komt het leukste; toverdrankjes maken

als ik dat klaar heb pak ik mijn bezem, maak daarmee mijn hut schoon. maar de spinnenwebben laat ik zitten, behalve als ze heel groot zijn. dan doe ik ze weg. en dan ga ik kattenkwaad uithalen op mijn bezem in het dorp. als ik dat klaar heb, dan ga ik spelen met mijn kat en kraai en dan ga ik naar het centerum een nieuwe zwarte jurk kopen.

als ik dan weer thuis ben, knip ik er scheuren in, dan ga ik op de hometrainer om een slanke heks te bijven. als mijn kraai begint te zingen dan zing ik vals met hem mee. ik zet de computer aan en kijk op het heksennet naar nieuwe toverspreuken. als je er ooit een vindt, kom gerust een keer langs! maar kom nooit binnen als ik slaap want dan gebeurt er wat …! EINDE

De juf heeft wat verbeteringen aangebracht, maar het verhaal staat als een huis. Wat een fantasie! De kwaliteit van de foto’s is helaas slecht.

Water voor de olifanten

Water voor de olifanten van Sara Gruen begint met een moord. Die moord, die ben je als lezer eigenlijk snel weer vergeten. Dat komt omdat de auteur je aan de hand van Jacob Jankowski meetrekt in de fascinerende wereld van het circus. Het verhaal heeft twee verhaallijnen: de ene speelt zich anno nu af, als Jacob een wat vergeetachtige (‘Ik ben negentig, of drieënnegentig. Een van de twee’.) maar ook opstandige man is geworden die in een verpleeghuis zijn dagen slijt. Jacob kijkt terug naar de periode dat hij als 23-jarige (in de crisisjaren van de twintigste eeuw) bij toeval terecht kwam in de wereld van het rondreizende circus.

In de twee verhaallijnen past Gruen een duidelijk verschil in taalgebruik toe, dat maakt van het boek een aparte gewaarwording. De jonge Jacob bedient zich van eenvoudige woorden en zinnen, de oude Jacob is complexer in z’n taal(gebruik).

Wat volgt is een ontroerend mooi en aangijpend verhaal. Het gaat over mensen met liefde voor hun vak, over rangen en standen, over bullebakken, over dierenmishandeling, over publiek dat bedrogen wordt, over het rariteitenkabinet, over verboden liefde, over schizofrenie en uiteraard over Rosie, de cirsusolifant. Beide verhaallijnen eindigen ook nog ‘ns verrassend!

Er is werkelijk geen enkele reden om dit boek NIET te lezen!

XIPNAO!

Geluk is zand tussen je tenen.

Die boodschap geeft Guido Weijers zijn publiek mee in zijn nieuwe show. Mrs. T. heeft Guido nog nooit in het theater gezien of op tv (alleen ooit een piepklein stukje bij Omroep Brabant over de oudejaarsconferentie die hij vorig jaar gaf). Mrs. T. moet zeggen dat ze zeer aangenaam verrast werd door zijn show.

De ogen van Guido spreken een heel aparte taal. Zijn lichaamsbeheersing is subliem. Zijn grappen zijn grotendeels kostelijk. Natuurlijk zijn er stukjes dat je met samengeknepen billen kijkt naar wat Guido laat zien of horen. Maar die stukjes waren gelukkig ver in de minderheid, heel ver.

Guido’s boodschap is dat ‘wij grote mensen’ helaas het schaamteloze van kinderen kwijt zijn. Het schaamteloos genieten van dingen, het schaamteloos zeggen van dingen. En Guido’s boodschap is ook: geniet van kleine, grote, lieve, leuke, spannende, ontroerende, fraaie, eigenaardige dingen.

Als iemand trouwens Mrs. T. kan uitleggen wat XIPNAO! betekent, graag, want van Guido zelf werd ze niet heel veel wijzer!

Geluk is zand tussen je tenen volgens Guido. Wat is voor jou klein geluk?

W.o.W.: vuur

‘Luister Beatrice, zo gaan we het doen’, zegt hij tegen me en er volgt een uitgebreide instructie.

Het duizelt me. Wil hij nu echt dat ik drie dagen doe alsof ik zijn vrouw ben? Wil hij nu echt dat ik morgen ga oefenen op een handtekening die niet de mijne is? Wil hij nu werkelijk dat ik zijn vrouw ga spelen? Hoe stelt hij zich dat voor?

Hij praat in rap tempo verder: ‘Overmorgen is Beatrice jarig, zij wordt dan 30. Onfortuinlijk genoeg is zij niet in staat haar verjaardag met mij te vieren. Beatrice’ ouders hebben in hun testament vast laten leggen dat Beatrice overmorgen de beschikking krijgt over een enorm kapitaal. Geld waarop ik recht heb! Jij zult mijn Beatrice zijn. Je bent haar evenbeeld. Je hoeft niet bang te zijn dat iemand ons bedrog zal doorzien. De enige die je tijdens je verblijf hier zult ontmoeten is de notaris. Dat gebeurt overmorgen om 10.00 uur. Gelukkig voor ons is de oude notaris recent overleden en de onlangs benoemde kent Beatrice niet. Je zet je handtekening en ik laat je gaan’.

Zegt hij nou werkelijk steeds ‘ons’? Wat is dit? Die man is krankzinnig! Zou hij me echt laten gaan?

Hij vervolgt: ‘Ik wil dat je je uiterste best doet en om ervoor te zorgen dat je vol vuur deze rol zult spelen heb ik mezelf ingedekt’.

Deze laatste woorden bezorgen mij een onheilspellend voorgevoel. Hij schuift een envelop naar me, ik maak hem open en zie een drietal foto’s.


Voor deel 1: klikkerdeklik, deel 2: klikkerdeklik en deel 3: klikkerdeklik

Voor het onderwerp van deze twee weken: klikkerdeklik. Voor de spelregels klikkerdeklik.

Feel good + update

Het schijnt een heuse feel good movie te zijn. Gewoon lekker kijken, niet moeilijk (hoewel erg veel rollen, maar daar schijnen al die BN’ers voor gecast te zijn), heerlijk relaxen. En Mrs. T. gaat er vanavond, met twee vriendinnen, naar toe.

Alles is Liefde is een romantische komedie over de liefdesperikelen van zes koppels die er achter komen dat liefde overal is. En dat ze het allemaal willen. Maar liefde is als Sinterklaas, je moet er in geloven, anders wordt het niks. Klaasje is gescheiden van Dennis, die haar heeft bedrogen met de schooljuf. Dennis wil haar terug, maar zijn kansen lijken verkeken als zij een jonge minnaar in huis haalt. Klaasjes beste vriendin Simone is de spil van haar gezin. Haar man Ted voelt zich vaak overbodig. Dat hij is ontslagen, durft hij haar niet te vertellen. Badmeester Victor verheugt zich op het huwelijk met zijn grote liefde Kees. Maar Kees twijfelt en slaat zijn angsten van zich af tijdens weekendjes larpen (Live Action Role Play). Victors zus Kiki, verkoopster bij de Bijenkorf, droomt van een prins op het witte paard. Ze weet niet dat een echte prins, Valentijn, van haar droomt. Met de komst van een mysterieuze Sinterklaas bereiken de liefdesperikelen een hoogtepunt, maar komen ook de happy endings dichterbij.

Dus, mocht u Mrs. T. vandaag ‘missen’, dan ligt dat aan een dag werken en een avondje bios.

Heb jij ‘Alles is Liefde’ toevallig al gezien? Wat vond je ervan? En welke film is voor jou een echte ‘feel good movie’?

Recensie: Het was een erg leuke film, veel humor, grappige ontwikkelingen. Heel goede casting! Vreugde en verdriet ligt dicht bij elkaar in deze film. Met recht een ‘feel good stempel’. En de boodschap van de film: geniet van wat je hebt, koester het, ben er zuinig op en ben niet bang OM te genieten!!!

Bokkenrijders

Geïnspireerd door haar bezoekje aan Villa Volta van een tijdje geleden schreef Grote Zus een stukje over de bokkenrijders. Vandaag gaat ze het voordragen op school. Spannend!

nou over de bokkereiders waren ze nou goed of slecht. allebij het slechte was ze stelen en mensen met blote voeten in het vuur zetten niet normaal

hé ze steelde al het goud wat ze konden vinden. maar het goede is al het goud gaven ze aan de arme mensen maar als de politcie dat merkte dan riepen ze de beul erbij dan zou de man onthoofd worden

maar de mensen van nu maken de verhalen steeds enger en weet je wat

in het begin van de 20e eeuw was er een zwarte rijder

de mensen zegten soms ramen dicht deuren dicht zo kan de ruiter niet komen

nou ga ik jullie nog een verhaal vertellen

in een oud dorp hadden ze ook last van de bokkenrijders.

WEG ermee vanacht is de schout ontvourt

de bokkenrijders zitten er weer achter als het zo door gaat is er binnen een paar weken geen kip meer over

de hoofdman van de bokkenrijders heete gijs

gijs de bokkenrijder. gijs gaat nou zijn verhaal vertellen

ik reed met mijn benden op bokken, de helmen van mijn mannen waren een bokkenpoot

ik ging met mijn bende naar het klooster ik steelde al het goud wat ik kon vinden

een engel strafte mij daarvoor toen ik thuis kwam was het een spookhuis geworden.

Dat handschrift, daar is Mrs. T. niet zo kapot van. Maar ze kan heus heel erg netjes schrijven (als ze haar best doet!).

En jouw handschrift, om over naar huis te schrijven of ben jij de enige die het kan lezen?

Beschermd: Luisteren

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

W.o.W.: trappenhuis

W.o.W.: trappenhuis

Toen hij door het kijkgaatje keek zag hij zijn Beatrice. De rode jurk paste haar precies. Haar taille was adembenemend en haar borsten drukten tegen het strakke lijfje. Haar haren zijn opgestoken: ze ís Beatrice!

Hij opent de deur, doet een stap naar binnen en reikt haar zijn hand: ‘Beatrice, het diner is gereed’. Zij neemt zijn hand aan, de hare voelt verrassend koel en hij verbaast zich over haar beheerste houding. Zij zegt: ‘Edmund, ik verheug me op een gezellig samenzijn’.

Haar reactie is volledig anders dan hij ingecalculeerd had. Hij verwachtte een hysterisch bange vrouw aan te treffen die hij zou moeten verdoven om zijn spel te kunnen spelen. Hij verwachtte zeker niet de koelbloedige vrouw die nu naast hem loopt.

Hij hoort hoe ze zachtjes haar adem inhoudt als ze het adembenemende trappenhuis ziet dat ze naderen. Die reactie doet hem deugd. Ze dalen de trappen af en gaan de eetkamer binnen.

Het kaarslicht heeft een prachtig effect op de ruimte, verlicht de tafel en de openhaard maar laat de hoeken van het vertrek duister. Weer voelt hij een reactie als ze het schilderij aan de schouw ziet. Ze wil iets zeggen, maar slikt haar woorden onmiddellijk in. Hij is onder de indruk van zijn keuze, dit gaat een interessante avond worden.

Hij leidt haar naar haar stoel, zij gaat zitten, hij schuift de stoel aan. Vervolgens loopt hij naar het andere eind van de tafel en neemt plaats. ‘Luister Beatrice, zo gaan we het doen’.


Voor deel 1: klikkerdeklik en voor deel 2: klikkerdeklik.

Voor het onderwerp van deze twee weken: klikkerdeklik. Voor de spelregels klikkerdeklik.

Weten

Vorige week woonde Mrs. T. de afscheidsviering bij van haar collega. Dat woord, afscheidsviering, dat vindt Mrs. T. wat raar in deze context, maar zo werd het genoemd. Want wat vier je dan eigenlijk? Het leven van die persoon lijkt Mrs. T., toch zeker niet de dood? Afscheid vieren vindt Mrs. T. in ieder geval een rare woordcombinatie.

Een afscheidsviering dus, met een aantal toespraken, persoonlijke woordjes en muziek. Heel mooie muziek; pianospel, live gezongen nummers, een aantal nummers van CD. Als Mrs. T. deze muziek nu zal horen, dan zal ze altijd aan C. moeten denken.

Mrs. T. denkt er eigenlijk liever niet over na, maar het is natuurlijk wel belangrijk dat je van elkaar weet wat er moet gebeuren als de ander er niet meer is. Mrs. T. weet dat Mr. T. begraven wil worden en Mr. T. wil ook een Katholieke begrafenis. Maar Mrs. T. zou het dan eigenlijk niet zien zitten om daar (heel) veel religieuze zaken omheen te zien. Maar waarschijnlijk wil Mr. T. dat (toch?) wel. En het draait dan natuurlijk om hem. Mrs. T. weet uiteraard van welke muziek Mr. T. houdt en ook welke nummers het einde voor hem zijn, maar zijn dat ook de nummers die hij op zijn afscheid zou willen laten horen? Mmm, het wordt wellicht tijd voor een gesprek hierover.

Mrs. T. zelf weet het eigenlijk helemaal niet. Cremeren of begraven? Cremeren en dan op de (Katholieke) begraafplaats hier in het dorp (de enige begraafplaats in het dorp overigens) in de urnenmuur (is die er eigenlijk wel een?), dat is misschien wel wat? Of toch maar begraven? En dan in ieder geval zo dat Mr. T. en Mrs. T. bij elkaar kunnen liggen (uiteraard voor beiden over heel veel jaren!). Welke muziek moet er gedraaid worden? In ieder geval ‘Time in a bottle’ van Jim Croce en zo zijn er nog een aantal heel mooie nummers wat Mrs. T. betreft. Een Katholieke uitvaart, dat ziet Mrs. T. niet zitten, dus zo’n afscheids’viering’ als men voor collega C. had georganiseerd is ‘zo gek nog niet’.

Het zijn dingen waarover de meeste mensen waarschijnlijk niet graag denken. Soms vraagt Mrs. T. zich ook wel af hoeveel partners het echt van elkaar weten? Wat de ander wil na zijn/haar overlijden. De meest naaste collega van C. vertelde Mrs. T. dat ze af en toe erg stond te kijken over de keuzes die er gemaakt werden voor het afscheid van C..

Dus, de vragen van vandaag: weet jij hoe jij jouw afscheid wilt hebben? Weet jouw partner (of eventuele andere nabestaanden) hoe jij erover denkt? En weet jij wat de wensen zijn van jouw partner of andere mensen die heel erg dicht bij je staan?