Heb jij dat nou ook? Dat je zo weinig met vrienden afspreekt? Te weinig feitelijk …
Toen Mrs. T. nog jong (en vooral kinderloos) was waren haar weekenden gevuld met allerlei leuke dingen doen met vrienden (of beter: mensen uit de vriendengroep, naar nu blijkt eigenlijk meer kennissen). Bijna elk weekend werd er minstens één avond met met vrienden afgesproken. Verzamelden we bij iemand, gingen we darten, kaarten, kletsen, spelletjes doen, of een terrasje pikken. Vaak met een stuk of 8 man.
Gaandeweg echter kregen we (bijna) allemaal kinderen en kwam de klad in die avonden. Dat geeft natuurlijk ook helemaal niets, want bij iedere levensfase hoort een andere invulling van dat leven.
De grote vriendengroepen waaruit Mrs. T. en Mr. T. komen (Mrs. T. 28 personen en Mr. T. 26 personen) bestaan nog steeds. Dat wel, maar echt vaak elkaar zien valt wel mee. De groep van Mrs. T. organiseert twee keer per jaar de vriendendag (afgelopen maart hebben we solex gereden, dat Mrs. T. daar niet eens over gelogd heeft!) en we zien elkaar op verjaardagsfeestjes (alhoewel die ook steeds minder gevierd worden, de 12½-jarige bruiloften zitten er ook al grotendeels op). Verder heeft Mrs. T. met een aantal meiden uit de groep best veel contact en twee van hen zijn échte vriendinnen van Mrs. T.. De groep van Mr. T. organiseert jaarlijks een tennistoernooi, een fietstocht en een etentje op 1 januari. Daarnaast zijn ook daar jaarlijks een aantal feesten te vieren natuurlijk. Maar goed, feit is gewoon dat iedereen het hartstikke druk heeft en dat je elkaar veel minder ziet.
Om een lang verhaal echter kort te maken. Gisterenavond kwam een van Mrs. T.’s favoriete vriendinnen (met haar man, tevens jeugdvriend én collega van Mrs. T.) een avondje kletsen. En dat was best lang geleden!!!
Wat is het toch altijd gezellig met M en P. Wat kunnen we toch geweldige gesprekken voeren, diepgaand, heftig en eerlijk als het nodig is, maar ook ongelooflijk veel slappe klets passeert de revue. Wat zijn M en P toch machtig mooie mensen!
Weet je wat het is met vriendschap: als je elkaar gewoon in de waarde kunt laten, eerlijk tegen elkaar kunt en wilt zijn, weet dat je er voor elkaar bent, samen kunt lachen en kunt huilen dan maakt het helemaal niet uit dat je elkaar wat minder ziet.