Tijdens mijn ‘reces‘ heb ik een behoorlijk aantal boeken gelezen. Van een aantal zal ik daarvan een korte recensie schrijven omdat ik ze bijzonder genoeg vind om met jullie te delen.

* * *

Een pareltje is ‘Grijze zielen‘ van Philippe Claudel. Waar gaat dit boek over?

Op een ijzige dag in 1917 wordt het gewurgde lichaam gevonden van de mooie, tienjarige Belle de jour. Jaren later blikt een politieagent terug op deze nooit opgehelderde moord, die ook zijn leven ingrijpend heeft veranderd. Vol ingehouden emotie laat Philippe Claudel zien hoe snijdend de pijn om de dood van een geliefde is, en hoe grijs het schemergebied tussen goed en kwaad. Hij ontleedt het menselijk falen met de genadeloze scherpte van een Dostojevski, maar laat tegelijkertijd een tedere, melancholische gloed oplichten.

Lees bij bol.com de verschillende reviews maar, ik heb daar werkelijk niets aan toe te voegen. Een prachtig en ontroerend boek! Van Claudel las ik eerder al een ander erg mooi boekje.

* * *

Van Simone van der Vlugt las ik, op de e-reader ‘Rode sneeuw in december‘. Waar gaat dit boek over?

Het is 1553, de vooravond van de Tachtigjarige Oorlog. De katholieke Lideweij Feelinck krijgt een relatie met Andries Griffioen, aanhanger van het protestantisme. Om met hem te kunnen trouwen trotseert ze de wil van haar vader, die met haar breekt en haar onterft.

Het jonge stel vestigt zich in Breda, waar ze een nauwe band krijgen met prins Willem van Oranje. Maar het politieke klimaat verandert, het protestantisme wint terrein en onder koning Filips viert de inquisitie hoogtij. Willem van Oranje vlucht naar Duitsland, waar hij zijn legers organiseert om in opstand te komen tegen koning Filips.

Lideweij vlucht met haar gezin naar het rustige Naarden, waar ze zich veilig wanen. Tot een verschrikkelijk lot het kleine stadje treft, met een gewelddadige en bloedige volksopstand tot gevolg.

Rode sneeuw in december is een historische roman over liefde, wraak, familiebanden en het verlangen naar de vrijheid om te geloven wat je wilt.

Ik houd van historische romans en een roman over Willem van Oranje is natuurlijk helemaal goed. Maar, ik schreef het al eerder (1 en 2), wat heeft Van der Vlugt toch een simpele/eenvoudige schrijfstijl. Zou ze eigenlijk voor jonge mensen schrijven? Ik weet het niet. Het boek is prima hoor, maar de zinnen zijn zo ‘kinderlijk’ dat ik me daar op een gegeven moment best wel aan ging ergeren. Verder werd ik vrij regelmatig getroffen door de verschrikkelijke gebeurtenissen die er zich in die tijd afspeelden, met als een van de dieptepunten het bloedbad van Naarden.

* * *

Bij de bieb kocht ik voor € 1,50 ‘Fortuna’s dochter‘ van Isabel Allende.

Op de binnenflap:

Het is 1849, het jaar waarin goud wordt ontdekt in Californië. Joaquín Andieta, de geliefde van Elize Sommers, is vastberaden het geluk te vinden en vertrekt uit Chili naar het noorden. Eliza besluit hem te volgen en maakt een verschrikkelijke reis, verborgen in het ruim van een zeilschip. Ze gaat op zoek naar haar geliefde in een onbekend land vol eenzame mannen en prostituees die gelokt zijn door de goudkoorts. Haar ervaringen veranderen Eliza in een bijzondere vrouw, vooral dankzij de hulp die ze krijgt van Tao Chi’en, een Chinese arts. Hij voert haar mee op een gedenkwaardige tocht langs de mysteriën en tegenstrijdigheden van het menselijk lot.

De hoofdpersonen in Fortuna’s dochter putten kracht uit hun gevoelens van liefde en vriendschap, en slaan zich een weg door een wereld die wordt getekend door hebzucht. Zo komen een liefdesgeschiedenis en een geschiedschrijving van Amerika samen in deze meeslepende roman.

Ik kan heel kort zijn over dit boek. Het is namelijk briljant!!! Fantastisch om te lezen en mee te leven met Eliza en Tao Chi’en, een heuse aanrader. Doen dus!

* * *

‘Voor mijn zusje‘ van Heather Gudenkauf haalt het wat mij betreft bij lange na niet bij ‘In stilte gehuld‘. Dat laatste boek namelijk vond ik echt heel mooi. ‘Voor mijn zusje’ vond ik vooral wat afgeraffeld en hak-op-de-takkerig. Jammer. Al is het eind van het boek toch best wel weer heel onverwacht.

Op de achterflap:

Vier vrouwen raken onlosmakelijk met elkaar verbonden door de gevolgen van één nacht.

Allison Glenn is pas 21 als ze na vijf jaar uit de gevangenis komt voor een gruwelijke moord. Ze was intelligent, mooi en sportief en had een gouden toekomst voor zich. Maar nu willen haar ouders niets meer weten van hun ooit perfecte dochter. Vrienden heeft Allison niet meer en haar verlegen zusje Brynn wil haar vooral vergeten. Brynn wordt op de school met de nek aangekeken. Zij is degene die elke dag de last van het verleden draagt en dagelijks wordt geconfronteerd met de gevolgen van die ene nacht, vijf jaar geleden.

Allison probeert haar leven weer op te pakken en ze krijgt een baantje bij de lokale boekhandel. Langzaam maar zeker keert haar vertrouwen in de toekomst terug. Tot ze het geadopteerde zoontje van haar baas Clair ziet, de vijfjarige Joshua.

* * *

‘Jachtveld‘ van Lee Child.

Jack Reacher: een loner, getraind om snel te denken en nog sneller te handelen. Hij heeft geleefd met en gejaagd op het ergste uitschot dat er bestaat: harde jongens uit het leger die zijn ontspoord.
Margrave, Georgia: op een eenzame landweg wordt een man doodgeschoten. Op een zondagochtend worden de commissaris en zijn vrouw afgeslacht. Vlak daarna verdwijnt de bankmanager spoorloos.
Nu wordt er op een verdachte gejaagd. Niet alleen door de politie, maar ook door een groep onzichtbare, uiterst efficiënte moordenaars. De naam van de verdachte… Jack Reacher.

Op twee na heb ik alle boeken van Lee Child gelezen. En laat bij die twee nou net het allereerste boek met Jack Reacher in de hoofdrol zitten. Ha, dat heb ik eerlijk gezegd nooit echt beseft. Ik begon op een gegeven moment met een boek van Lee Child en vond het fantastisch en heb daarna voor de voet weg de boeken van hem gelezen. Zodra er een nieuw boek verscheen kocht ik het. Alleen het allereerste boek, dat las ik dus nog niet. Daar kwam verandering in toen ik het op de e-reader had staan!

Het eerste boek over Jack Reacher. Goh, dat ik dat nu pas las. Het is echt waar helemaal fantastisch, superspannend en vlot geschreven. Wat een kanjer die Jack.

Nu hoorde ik laatst dat er een film gemaakt wordt gebaseerd op de boeken met Reacher. Hoe ze er echter bij gekomen zijn om Tom Cruise voor die rol te casten, daar kan ik met mijn pet niet bij. Tom Cruise matcht gewoon helemaal totaal niet met het beeld dat ik van Jack Reacher heb.

Het laatste boek van Child dat ik nog niet las, dat heb ik trouwens ook op de e-reader en dat las ik onlangs dus ook. Dat boek is eigenlijk het enige Reacher-boek waaraan ik een beetje een mwah-gevoel overgehouden heb.

* * *

‘Zomerhuis met zwembad‘ van Herman Koch.

Waar gaat het boek over?

Huisarts Marc Schlosser heeft een medische fout begaan waardoor een van zijn patiënten, de beroemde acteur Ralph Meier, is overleden. Hij zal zich moeten verantwoorden voor het Medisch Tuchtcollege, maar daar maakt hij zich niet echt zorgen over: ‘Een schorsing van een paar maanden, daar komt het op neer. We kennen elkaar allemaal, meer zal het niet worden.’

Maar is het wel een medische fout? Marc had immers een rekening te vereffenen met zijn patiënt, die net iets te veel belangstelling toonde voor zijn mooie vrouw Caroline. Of heeft het alles te maken met de gebeurtenissen in het zomerhuis waar het echtpaar Meier het gezin Schlosser had uitgenodigd?

In Zomerhuis met zwembad vertelt de hoofdpersoon met niets en niemand ontziende eerlijkheid hoe hij op dit punt in zijn leven is aanbeland. Het is een spannend verhaal over het recht op vergelding en het overschrijden van grenzen als de deuren naar een normale rechtsgang zijn dichtgeslagen.

In 2009 las ik ‘Het diner‘ en dat boek vond ik behoorlijk te pruimen. De verwachtingen voor ‘Zomerhuis met zwembad’ waren dan ook best hoog gespannen. Ook dit boek leest weer als een tierelier. Ik vond het vooral vermakelijk om de gedachten van de hoofdpersoon te lezen. Tjongejonge, wat een gast is dat zeg. De verwikkelingen in het boek zijn best interessant maar echt heel veel om het lijf heeft het allemaal niet. Gewoon een lekker boek voor tussendoor.

* * *

Verder las ik op de e-reader ook nog ‘Verloren zoon‘, ‘Vamp‘ en ‘Als de dood‘, maar die drie boeken deden bij mij niet bepaald de onbedwingbare behoefte opkomen om daar een recensie over te schrijven. 😉