Rode pen

Af en toe moet ik me danig bedwingen. Ik ben dan geneigd om, bij wijze van spreken, met een belerend vingertje richting computer te gaan zwaaien en te roepen dat het zo echt, echt, echt niet moet.

Ik ben een taalpurist, ben gek van taal en ben er trots op dat ik vrij foutloos door het Nederlands heen wandel. 100% Foutloos schrijf ik uiteraard ook niet, mensen die beweren dat ze dat wel altijd doen geloof ik niet. Maar ik doe mijn uiterste best om mijn schrijfsels hier zo correct mogelijk neer te zetten.

Waar ik me best aan kan ergeren is het verkeerd gebruiken van ‘dt’, aan foute ‘jou-en’ en ‘jouwen’, aan compleet verkeerd gespelde woorden en de nummer 1 op mijn lijstje het gebruik van ‘me’ in plaats van ‘mijn’.

Het taalgebruik van de jeugd is niet meer te vergelijken met dat van mij(n generatie) en de generatie boven mij: ze korten veel af en nemen het niet zo nauw met de verschillende regels Ik realiseer me heus wel dat taal een levend iets is en dat het zich blijft ontwikkelen. Dat wil echter niet zeggen dat ik met alle ontwikkelingen blij ben. Ik heb daarnaast drie neven die dyslectisch zijn, dus het is lang niet altijd onwil waardoor mensen zulke rare zinnen in elkaar breien. Zelf heb ik ook moeite met sommige dingen zoals ‘als hun’ en ‘dan zij’, maar ik geloof dat meer Brabanders dat hebben.

Uiteraard realiseer ik me dat dit logje bij mensen in het verkeerde keelgat kan schieten, dat is uiteraard niet de bedoeling. Een kleine disclaimer lijkt dus op zijn plaats: lieve lezers, dit is mijn persoonlijke mening, je bent niet beter of slechter als je vautloos Nederlands schrijft. Gun mij deze rare kronkel want af en toe jezelf verbazen of ergeren is eigenlijk best lekker.

__________________________________________________________________________

De WE-300 had dit keer als onderwerp: verbeteren. Nou, ik hoop maar dat er in dit logje geen typefouten staan. 😉

De andere WE-300’s ook lezen? Klikkerdeklik!

43 gedachten over “Rode pen

  1. Ik probeer ook altijd zo weinig mogelijk taalfouten te maken. Maar ik weet zeker dat me dat niet 100% lukt. 😉
    Ik erger me er trouwens steeds minder aan bij anderen. Aangezien je vaak niet weet wat voor opleiding ze (niet) gehad hebben. 🙂

  2. gelukkig, ik maak een vreugdesprongetje, omdat ik niet de enige ben die zich zo vaak aan het nederlands taalgebruik erger.
    mochten er vouten in mijn teksten zitten, zijn het uiteraard typefoutjes 😉

  3. Zoooooooveel herkenning!!! Ik herken die kronkel! ik pik ze ‘r altijd zó uit… (zei ze arrogant!) zélfs wel ‘s gebeurd bij Mrs. T… dan was ik verbaasd… want bij iedereen… och… MAAR NIET BIJ HAAR! 😉 Zelf “zit” ik ook wel op die taal… daarentegen pretendeer ik zelf zéker niet foutloos te schrijven… ik gebruik ook afkortingen als “ff” en “btje”. 😉 Taal is mooi maar ook ergelijk! HEEEEEL ergelijk!!! kromme tenen soms! tja… so be it, vrees ik…

  4. ‘Me fiets’ ‘Me moeder’. Brrr! Of dat mensen schrijven ‘Ik zal is kijken.’ En inderdaad d en dt- fouten, kan ik ook niet heel goed tegen. Volgens mij doe ik dat over het algemeen wel goed, maar ik moet bekennen. Snelle mailtjes en vluchtige social media. Ze maken me een stuk slordiger.

  5. Pingback: (geen) puntjes op de i « van koninklijk tot knettergek

  6. Ik kan me hier helemaal in vinden, Bij de reactie heb ik de aanvullingen gebeurd met d in tegenwoordige tijd, ik wordt met dt enzv. ook al tegengekomen. Als docente op een MBO is het onmogelijk om alle spellingsfouten uit werkstukken te halen. Dan zou ik er dagwerk aan hebben. Dus doe ik alleen de voorste bladzijde en dat zeg ik er dan ook bij.
    Ik maak in reacties bij anderen door mijn snelheid en onzorgvuldigheid vele tikfouten en daar erger ik mij zelf groen en geel aan. Want dan heb ik al weer op de knop gedrukt en dan staat de tikfout er al weer.

  7. Volgens mij staan er geen fouten in jouw stukje alhoewel het gebruik van het woordje ‘best’ in alinea 3 dan wel niet fout, maar dan toch tamelijk populistisch is. Maar dat is spijkers op laag water zoeken. Ik erger me ook aan grove taalfouten, behalve als ik weet dat iemand echt niet beter kan en toch graag op een weblog schrijft.
    Maar eigenlijk ben ik het ergeren voorbij. Vroeger werd ik al kwaad bij niet origineel taalgebruik. Je kent ze wel: mensen die van het ene spreekwoord in het ander vervallen of schrijven dat ze beslist ‘hun ding’ moeten doen of iets ‘te gek joh heeee, helemaal te wauw’ vinden.

    Nee, ik erger me niet meer zo snel. Ik zie inmiddels ook wel dat taal een middel en geen doel is, dat mijn zoon op MSN me in plaats van mijn schrijft, maar wel een foutloze sollicitatiebrief kan afleveren. Maar het belangrijkste: ik zie in dat het veel belangrijker is hoe mensen met elkaar omgaan.

    Begreip je nau waarom ik de laaste teid milder reageert?

  8. Pingback: WE 300: de nieuwe jaarmeester. | Platoonline

  9. Ik probeer zo foutloos mogelijk te schrijven, maar er zal ongetwijfeld weleens wat niet juist zijn gespeld, vaak is dat het gevolg van iets te snel willen en het niet meer opnieuw doorlezen…
    Ik zie soms ook brieven van collega’s die tenenkrommend zijn maar ja, altijd met een vingertje wijzen, wordt me ook niet altijd in dank afgenomen…

  10. Naast de gewone spellingsfouten vind ik het echt tenenkrommend als een zin als bijvoorbeeld: “Naar het eten ging ik na me pony” lees.

    Nu, met de ipad, heb ik soms problemen om ‘verder’ te komen of ‘terug’ te gaan op een scherm. Met als gevolg dat ik (omdat ik vrij snel typ), gemaakte foutjes niet of in ieder geval niet gemakkelijk kan herstellen. Dan denk ik: ach, ze snappen het wel. Lui? Jazeker! Het spiet mie donders. 🙂

  11. Ik ben, denk ik, iets minder een taalpurist dan jij, maar ben het op een aantal punten wel met je eens. Ik wil nog een ‘foutje’ aan je lijstje toevoegen en wel de frase ‘ Hun zeggen/Hun doen’ . Een gruwel vind ik dat.
    Soms kom ik blogs tegen waarvan ik denk: ‘Interessante inhoud, maar wow, wat een grammatica- en spelfouten’. Nu kan iemand wel eens een off-day hebben, maar wanneer ik herhaaldelijk bovenstaande zin denk verdwijnt het blog heel snel uit mijn lijstje. Jammer maar helaas.

  12. Ik probeer mijn schrijfsels ook altijd zo foutloos mogelijk de wereld in te slingeren. En gelukkig gaat het meestal wel redelijk.
    Wat dat betreft ben ik het helemaal met je eens

  13. Ik heb er pas geleden ook nog een logje over geschreven.
    Ik erger me ook aan fouten die je met gemak kunt voorkomen. Het hoeft voor mij ook niet perfect, een enkel foutje is heus niet zo erg. Maar die stupide fouten (inderdaad: me/mijn, d/t of dt, jou/jouw, na/naar, etc.) vind ik vreselijk.
    Ik haak echt af als er veel van die fouten in een stukje staan.
    Ik moet wel zeggen dat ik zelf nog al eens te snel typ. En ik kijk het bovendien niet altijd goed na. Dan kunnen er ook storende fouten zitten in een commentaar of zo. Dat moet ik dus wel verbeteren.
    Janny

  14. Ooit heb ik een dergelijk log geschreven. Dat werd me niet in dank afgenomen. Ik hoop echter dat men nu wat coulanter is bij het lezen van bovenstaande. Ik ben het in ieder geval volledig met je eens.

  15. Ik ben het helemaal met je eens. Ik maak ook fouten, ik weet het en de meeste zijn ook nog door te snel schrijven, het niet op mijn gemakkie doorlezen en dat soort dingen. Maar hoop wel de elementaire woorden goed te doen in ieder geval. Ik zie ook altijd fouten in brieven die mensen schrijven. Is het je wel eens opgevallen hoeveel mensen het woord betekend(t) verkeerd schrijven, kan ze niet eens meer tellen. En eerlijk gezegd kom ik soms blogs tegen waar zoveel taalfouten in staan dat ik gewoon stop met lezen om het me mateloos irriteert. Ik erger me ook mateloos aan mensen die zeggen “Ik irriteer me” . Zo ik heb gezegd haha. Kortom een mooie WE. PS Heb wel even goed gelezen of er geen fouten in stonden dit keer haha.

  16. Of 37 jaar in het buitenland wonen en een baan hebben waar je “nieuwe” taal een belangrijke rol speelt….. Dan is het vaak moeilijk om fejlfri/foutloos nederlands te blijven schrijven. Ik ben blij dat mij vergiffenis wordt geschonken 🙂

  17. Zelf vind ik het heel dubbel. Aan sommige taalfouten erger ik mij ook dood, maar ik besef dat ik er soms ook een heleboel maak 😉
    Vooral als ik iets snel wil doen, dan gaat het gegarandeerd fout!
    Ik schrijf heel vaak over “Ik hoef” in plaats van “Ik moet”, denk een verkeerde gewoonte.

    Zelf vind ik het ook niet vervelend als spelfouten opgemerkt worden. Tenzij het alleen om de spelfouten gaat en niet meer om de blog zelf. (ja ik voelde me een klein beetje aangesproken)

    Liefs!!

  18. Kijk, nu kan ik natuurlijk zeggen dat ik die taalfout in de eerste zin expres heb geplaatst. Maar dat had ik verdorie dus helemaal niet!!! Baal hiervan! 😉 En ga het nu aanpassen!

  19. Taal is altijd in beweging.
    Alleen bekruipt mij het gevoel dat het vaak de verkeerde kant op beweegt…
    Spreektaal of nog erger, straattaal schijnt de norm te zijn.
    Steenkolenengels, Papiamento, gangsta-rap, ik vind het gruwelijk.
    Ik vind dat de B in ABN nog steeds beschaafd moet zijn en niet belabberd.

  20. Ik snap het wel, een taalfout in een stuk tekst is net zo hinderlijk als een pukkel op de neus van iemand waar je mee in gesprek bent (of sla ik nu door?!). Gisteren was hier een vriendinnetje van 6 jaar die steeds “mag ik de joune” tegen dochter zei. Dan moet ik echt op mijn vingers gaan zitten om haar niet op haar kop te timmeren (-; (vriendelijk verbeteren had geen zin, dat heb ik wel geprobeerd)

  21. Ik probeer om foutloos te schrijven, maar ik beken dat ik ook niet altijd weet of het het goede is wat ik schrijf. Aan makkelijke fouten erger ik mij ook, zeker aan de taal die de jongeren gebruiken.

  22. Ik ben het helemaal met je eens. Het ergert mij soms ook hoor!

    Wat ik overigens helemaal geweldig vind aan jouw WE is dat de eerste regel van de eerste alinea gelijk al het bewijs bevat van wat je schrijft in de eerste regel van de 2e alinea. Het maakte dat ik in de lach schoot.

    Een (h)eerlijke WE dus die ik met veel plezier heb gelezen.

  23. Dit had zomaar mijn WE300 kunnen zijn deze keer!
    Heb precies hetzelfde, maar ook ik zeg niet dat bij mij alles foutloos gaat. Als ik een reactie heb geplaatst en ik zie daar later soms toch een foutje instaan kan ik vreselijk balen omdat ik het niet meer kan herstellen. Op internet en in kranten en bladen staan inderdaad de laatste jaren veel meer fouten dan voorheen. Waarom worden te publiceren stukken niet nagekeken denk ik dan. Ook in bladen van clubs waar we lid van zijn staan veel fouten. Soms heel ergerlijk omdat ze bij zoveel mensen terecht komen.
    Helaas is mijn manlief heel erg slecht in taal. Het levert soms hilarisch gespelde woorden op in het boodschappenbriefje dat hij tegenwoordig opstelt ;-).
    Redenen zijn bekend… een slechte lagere school, dus te weinig overgedragen kennis en dat heeft hij nooit meer ingehaald… Zelf zit hij er gelukkig niet mee.
    Dus ik denk altijd maar… er moet een reden voor zijn en ik vind het juist heel goed als mensen zich daar niet voor schamen en, om maar een voorbeeld te noemen, toch lekker op hun eigen manier bloggen…

  24. Ik doe niet voor niets de lerarenopleiding Nederlands. 😉 Al heb ik daar ondertussen wel geleerd dat een taal inderdaad altijd in ontwikkeling is. Het Engelse woord “awful” betekent “extremely bad”, terwijl het vroeger juist iets positiefs betekende.

    “Although some object to any use of awful or awfully in any sense not connected with a feeling of awe, both have been used in other senses for several centuries.”

    Zulk soort ontwikkelingen vind ik enorm interessant, maar dingen zoals “me paard”, “ik ga na huis” en “waar is jou fiets?” vind ik gewoon te laks. Denk gewoon heel even na.
    Dat is dan ook de reden waarom zoveel mensen zich ergeren aan werkwoordspelling: er zijn heel duidelijke regels voor. Leer die regels en je kunt het.

  25. Het had mijn tekst kunnen zijn…………….

    Ik moet me inhouden om niet altijd ‘de juf’ te spelen, als ik op Facebook zie, dat onze dochters een taalfout in hun tekst hebben staan.
    Manlief krijgt het wel te horen, als er een foutje staat.
    Het gekke is, dat ik me verantwoordelijk voel als zij een taalfout hebben gemaakt!

    En heb jij dit ook? Als je iets leest, dat een fout je direct opvalt?

  26. Hahaha, en dan hebben we het niet eens over de spreektaal! Wat te zeggen van: ‘Hun zeggen’ ipv ‘Zij zeggen’? Of: ‘Door de war zijn’ ipv ‘in de war zijn’? Of: ‘dat kost duur’ ipv ‘dat kost veel’ of ‘dat is duur’!! ‘Mond-op-mondreclame’! (‘mond-op-mondbeademing en mond-tot-mondreclame!! ) Hahahaha 😉
    Tja…

  27. Ik kan redelijk foutloos schrijven. Zal wel moeten met mijn werk. Mijn struikelblok is alleen dat ik vaak te haastig schrijf en wel weet hoe het moet, maar (slordigheids) foutjes maak omdat ik niet de tijd genomen heb. Vooral op Twitter of bij reacties op blogs gebeurt me dat nog wel eens. Dat irriteert me van mezelf. Het zou beter zijn het nog eens door te lezen en niet spontaan te versturen. Ik probeer dit wel te veranderen.
    Wat jongeren betreft… ik was niet al te aangenaam verrast toen ik ontdekte dat het ´in´ is om met opzet in slecht Nederlands te schrijven. Ze schrijven bijvoorbeeld vaak ´sgool´, terwijl ze best weten dat het ´school´ is. Schijnt cool te zijn. En een deel van wat ze niet goed schrijven, zullen ze misschien echt niet weten.
    En als we gaan muggenziften; ik zie wel wat foutjes in dit blog. Inderdaad de eerste zin, ergens een spatie te weinig en ergens ontbreekt een punt. Maar het is nu natuurlijk de sport om iets te vinden, haha 😉

  28. Leuk onderwerp ,ik heb zéker “iets met taal ” maar dat betekend dan weer niet dat ik “vautloos” schrijf . Vaak omdat ik weet wat ik wil schrijven …en dat dan ook,zelfs bij na lezen, zie staan ! Er blijft wel eens een lettertje hangen en in m’n enthousiasme ram ik wel eens een lettertje teveel !
    Tot mijn schrik zie ik later wel eens vreemde dingen staan als ik een zin heb “omgebouwd” en zo kan ik nog wel even doorgaan .
    De fouten die je noemt vallen me inderdaad meestal wel op , bij anderen ( voor mijn eigen fouten kan ik stekeblind zijn ) maar ergeren doe ik me daar niet aan.
    Het is dapper om je schrijvend te uiten als je de taal matig beheerst , het is pas erg ( naar mijn idee) om veel fouten te maken als je beroepsmatig met taal bezig bent !
    Mijn meest voorkomende fout is waarschijnlijk de .en de , of het ! op de verkeerde plaats zetten , altijd éérst weer die spatie en dán pas de punt ,het is er niet uit te rammen en ik ontdek het uitsluitend als er aan het eind van de zin een punt meegaat naar de volgende zin …..nou ja … wat is perfectie 😉

  29. Ik neem vaak de rode pen ter hand om fouten in het huiswerk van leerlingen te corrigeren. Toen ik me pas in blogland begaf, ergerde ik me geel en groen aan al die fouten. Ik had graag de virtuele rode pen gebruikt. Maar daar is geen doorkomen aan. Soms schrijven mensen zelfs: ik weet niet of ik het goed geschreven heb. Deze mensen hebben er waarschijnlijk nooit aan gedacht de spelling te checken. Ik heb me er maar bij neergelegd, het zij zo en lees er nu overheen.
    Het grootste aantal fouten bemerk ik bij het te pas en te onpas gebruiken van een spatie. De Engelse ziekte noem ik het. Mensen, lees het stuk een keer over. Hoor je één klemtoon, dan is het één woord, hoor je twee klemtonen, dan zijn het twee woorden. Helemaal vreemd vind ik het als mensen een samenstelling met een tussen -s- als twee woorden schrijven, bijvoorbeeld jongens jas. Nummer twee op mijn lijstje van veel voorkomende fouten is de spelling van de d/t. Het vreemde feit doet zich voor dat mijn buitenlandse leerlingen daar weinig fouten in maken. Ze hebben het geleerd en passen de regels toe. Mensen die in Nederland zijn schoolgegaan , zijn de regels vergeten. Ik heb me er maar bij neergelegd.
    Laat ik ook vooral niet vergeten de hand in eigen boezem te steken. Nog eergisteren werd ik per mail door een lezeres geattendeerd op een behoorlijk domme fout: ik schreef de persoonsvorm met een -d. Erg, hè?

  30. Ik lees en herlees mijn schrijfsels voor ik ze plaats maar soms sluipt er toch ‘n foutje in. Meestal zie ik dat toch, vroeger of later, en verbeter ik het snel. Mijn man en zonen zijn dyslectisch en hebben niets met (geschreven) taal. Ik mag alles wat ze (officieel) moeten schrijven of invullen dan ook nakijken. ‘n Heel lastige en levenslange handicap is het wat ze hebben, ik ben dan ook trots op wat ze tot nog toe op onderwijsgebied hebben weten te presteren!

  31. Ik zit ook zo in elkaar. Ik schrijf zeker niet foutloos maar doe mijn best er zo weinig mogelijk te maken. D en dt vind ik eerlijk gezegd soms nog moeilijk.
    (Je vroeg het: in je eerste zin staat een vautje. Kijk maar even 🙂 )

  32. Ik ben het helemaal met je eens. Je leest ook zo vaak op twitter of facebook en dan vooral door jongere personen inderdaad de jou/jouw, de na/naar, ma ipv maar. Ik kan mij er ook rot aan ergeren… Ik probeer ook altijd zo foutloos mogelijk te schrijven. Dat lukt mij ook niet altijd maar ik lees mijn stukjes altijd nog een keer na en denk er liever iets langer over na voor ik iets plaats.

  33. Ik heb er ook een hekel aan. De enige die er mee weg komen wat mij betreft zijn kleine kinderen, allochtonen en mensen die dyslectisch zijn. Voor de rest is er geen excuus!

    In mijn top 10 van ergernissen staat hoog: gebeurt/gebeurd verkeerd gebruiken. Hun lopen op straat en ik wordt.

    AARRGGH!

  34. Ik deel je mening. Ik vind het vooral storend dat er op nieuwssites veel fouten te vinden zijn de laatste jaren. Je wilt toch professioneel overkomen?
    Zelf schrijf ik ook redelijk foutloos, ik probeer het in elk geval te doen. Ik moet bekennen dat ik er de laatste jaren wel wat vaker over na moet denken, dit omdat ik nu bijna alleen nog maar Engels praat, denk en schrijf.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *