Ze ligt heerlijk onderuit op de comfortabele bank. Haar voeten, gehuld in pantoffels, rusten op de salontafel. ‘Doe mij maar een kopje thee, Chris. En breng je ook even de kranten mee?’.
Wat een rust en zaligheid denkt ze, wat fijn om nu even niets meer te hoeven. Op het tafeltje naast haar staat een teer kristallen schaaltje met een aantal heerlijke bonbons erop. Nog wat ‘leftovers’ van vorige week. Het is goed dat haar schoondochter wil laten zien dat ze op de kleintjes let en bonbons weggooien is natuurlijk doodzonde, maar ze moeten er wel voor waken niet door te slaan denkt ze. Ze moet hen dat zo meteen toch maar even melden. De kloof verkleinen is prima, maar er moet natuurlijk wel een zeker gevoel van afstand blijven.
Chris komt de kamer binnen met twee glazen thee, zet ze op het tafeltje, gooit er de kranten naast en ploft in de bank naast haar. Hij schopt zijn loafers uit, klopt zijn buurvrouw op haar goede knie en zucht ‘ns diep. ‘Zo, hebben wij even een drukke tijd achter de rug meid. Maar wat is het goed uitgepakt allemaal en wat heeft het volk een mooi feestje gehad’.
Dat klopt, denkt ze bij zichzelf. Alles is gelukkig goed gegaan. Het charmeoffensief heeft zijn werk gedaan, haar zoon deed het prima op die rare slip of the tongue op het balkon na en tja, haar schoondochter is haar gewicht in goud waard natuurlijk.
Ze ziet het helemaal zitten. Is blij dat de stap gezet is en dat ze haar tijd nu aan andere zaken kan gaan besteden. Natuurlijk zal ze het nog druk hebben met een aantal zaken, maar ze verheugt zich op de tijd die ze aan haar kleinkinderen kan gaan besteden en op meer tijd in Londen.
__________________________________________________________________________
De WE-300 had dit keer als onderwerp: oplossing. De andere WE-300’s ook lezen? Klikkerdeklik!
Weer super geschreven deze WE, heel leuk!
Ik zie haar al zitten met haar beentjes op een poef lekker onderuit gezakt! Laten we hopen dat ze ook echt haar rust vindt hè, ze heeft het wel verdiend.
Erg leuk geschreven! Met veel plezier gelezen!
Ik moest wel even opzoeken wat loafers waren 🙂
Met plezier gelezen, hopelijk zit ze snel in Londen op de bank met wat bonbonnetjes.
Wat een lekker ontspannen verhaal. Ik zie haar zo zitten (al werd ze met de regel ouder…:)). Die Chris zei mij ook niets, dank voor de uitleg.
Ik hoop dat ze de rust vind en kan genieten van haar kleinkinderen.
Knap gedaan hoor, mijn complimenten hiervoor
Nou inderdaad, nu komt ‘haar’ tijd en hopelijk mag ze daar nog heel lang en voluit van genieten!
Ze heeft in ieder geval van het concert te midden van zoon en schoondochter genoten en geweldig 😀 Mooie WE
Leuk gedaan, kan het mij zo voorstellen!
Grappige vondst! Al lezende kwam ik dichter bij de ontknoping. Wie Chris was had ik ook nog niet in beeld.
Grijns, ik zie het helemaal voor me. Leuk die opmerking over de schoondochter en op de kleintjes letten.
Mooie WE weer Mrs T.
Grappig bedacht. Alleen vraag ik me nu even af wie Chris is. Heb jij die bedacht of weet ze daar zelf van? Ik ben niet zo’n royalty watcher, zie je. Maar verder prima verhaal dat je heerlijk onderuitgezakt tot je kan nemen. Bonbonnetje erbij natuurlijk. Leuk.
Chris is Chris Breedveld. Directeurvan het Kabinet van de Koning(in). Hij las de tekst van de abdicatie voor.
Pingback: De nieuwe WE voor april/mei | Platoonline
Er is inderdaad overduidelijk een last van haar schouders gevallen , en het is haar gegund hoor!
Leuk stukje!
Misschien kan je eens proberen om zoiets in de ik-vorm te schrijven!
altijd weer knap gedaan hoor
Leuke WE. Ik denk echt dat ze zich zo voelt. Er valt een pak van haar schouders.
Leuk!! Ik denk ook dat het zo gaat.
Ja leuk!
Je zou echt schrijfster moeten worden!!!
hijs geinig 🙂