‘Schake Len, je mot ’r schake!!’. Mijn oudoom, inmiddels 95 jaar oud, krakkemig tot en met, maar nog steeds helder van geest, heeft overal een oplossing voor.
Lang geleden, hij is al weer minstens 40 jaar met pensioen, voer hij op de wilde vaart. Hij heeft daar prachtige verhalen over. De vreemdste en raarste dingen maakte hij mee. Hij deed alles wat God verboden had, scharrelde wat, keek niet zo heel nauwkeurig naar mijn en dijn. Uiteindelijk moest hij die instelling bekopen met een paar jaar cel in Zuid-Afrika. Ergens was er iets niet helemaal naar wens verlopen.
Maar misschien zijn die paar jaar cel uiteindelijk wel zijn redding geworden. Nadien is hij immers helemaal goed terecht gekomen, trouwde hij een schat van een vrouw, kreeg wat koters en woont nu, weduwnaar inmiddels, hier in het verzorgingstehuis waar hij de verzorging vermaakt met zijn onuitputtelijke voorraad verhalen.
Tijdens mijn bezoek vertelde ik hem over mijn onmogelijke verliefdheid voor Sofie en blijkbaar heeft dat hem doen terugkijken op een periode uit zijn leven dat hij gescheiden werd van zijn grote liefde.
Er was een meisje in Argentinië, Immaculada met haar mooie figuurtje, dat altijd op hem wachtte. Met Immaculada beleefde mijn oudoom fantastische nachten maar op enig moment kwam haar vader daar achter. Vader werd woest, liet mijn oudoom in elkaar slaan en Immaculada werd naar de binnenlanden verbannen. Mijn oudoom realiseerde zich toen hij haar verloren was dat hij echt van haar hield en probeerde wanhopig achter haar verblijfplaats te komen. Dat mislukte en in zijn wanhoop werd hij nog roekelozer waardoor hij uiteindelijk in de cel in Zuid-Afrika terecht kwam.
‘We han weg moete lope, same, toen ’t nog kon. We ware vast glukkig geworre’, mijmert mijn oudoom. ‘En daarom Len, daarom mot je haar schake! Morrege’.
__________________________________________________________________________
De WE-300 had dit keer als onderwerp: schakelen. De andere WE-300’s ook lezen? Klikkerdeklik!
Pingback: Lezenswaardig | Het beste van augustus | ..::Horstinkistan::..
Oh, wat sneu… Heeft hij NOOIT meer iets van haar gehoord, van Immaculada?? Wie weet leeft ze nu ook nog en droomt nog steeds van hem….. snif…
Wa een leven! wat een originele WE. Met plezier gelezen
Wat een leven heeft die man achter zich, kun je vast nog meer uit puren… zelfs al is dit fictie 🙂
Mooie We-300!
Echt MOOI
Heb erg genoten van je WE
Ja prachtig levenswijsheid ten voeten uit , mooi als je het zo kunt terug vertalen in een WE!
Heerlijk die verhalen van die oude mensen. Zeker de mensen die nogal avontuurlijk aangelegd waren. Een leuke WE300 hoor! En hoe je dat woord hebt gebruikt vind ik echt heel inventief 😉
Leuke WE, zo’n stukje over zo’n oude man. Daar zitten vast nog wel meer verhalen in. Ook in die jongen met zijn Sofie natuurlijk. En, inderdaad, zeer creatief met het woord omgegaan. Mooie bijdrage.
Pingback: One O one: WE-300 | Platoonline
Grappig hoe je geschakeld hebt om het woord schakelen niet rechtstreeks te gebruiken! Mooi verhaal; wie verre reizen doet, kan veel verhalen zonder dat het controleerbaar is…
Fantastisch verhaal. Ik wou dat ik zo’n oudoom had.
Wie wil er nu niet zo’n oudoom!
Geweldig verhaal
Enne heel gaaf hoe je de naam van het meisje hebt ingevuld…. mede daardoor besef je als lezer dat die oudoom. hoe gelukkig hij naderhand ook werd met een andere vrouw, toch de perfecte vrouw nooit heeft gekregen…
Wat een heerlijk verhaal! Ik wil ook zo’n oudoom. 😉 Zo leuk, met die WE’s kun je alle kanten op…..
De verhalen zullen ongetwijfeld met het verstrijken van de jaren steeds spannender geworden zijn maar léuk is het zo’n oud-oom!
Ah, jammer dat dit een WE is…Ik had even gehoopt dat je echt zo’n familielid had!
Klinkt als een heerlijke man met al die spannende verhalen. ;o)