De kraamhulp

Best een heel recent boek is dat ‘De kraamhulp‘ van Esther Verhoef. Waar gaat dit boek over?

Als Didi na een zware bevalling van haar eerste kindje aan bed is gekluisterd, is ze dolgelukkig met de hulp van de kraamverzorgster. De baby is lief en gezond, maar Didi’s herstel gaat langzaam.

Miriam, werkzaam bij de politie Rotterdam, kan de plotselinge dood van haar broer niet verwerken. Ze vermoedt kwade opzet van zijn mooie weduwe Hennequin. Tijdens haar zoektocht naar Hennequins verleden groeit bij Miriam de overtuiging dat ze te maken heeft met een levensgevaarlijke psychopate. En juist deze vrouw heeft zich onmisbaar gemaakt in het jonge, kwetsbare gezin…
De kraamhulp beschrijft tien beslissende dagen uit het leven van drie jonge vrouwen.

Het is een boek dat gemakkelijk wegleest en Verhoef speelt het klaar dat je zo snel mogelijk wilt weten hoe het af gaat lopen. Dat betekende in mijn geval dat ik het binnen een dag uit had en dat vind ik dan toch weer wel jammer. Eigenlijk moet je langer over boeken doen, omdat ze tot nadenken stemmen of omdat je dingen wilt overlezen.

Ik vind het thema van het boek erg goed gekozen, maar naar mijn idee had Verhoef het wel wat spannender mogen maken. Dat miste ik echt. Hennequin had veel ergere dingen kunnen doen in de dagen dat ze bij Didi en Oscar was, zeker op psychologisch terrein.

Het laatste hoofdstuk is wel heftig en de laatste alinea van het boek is helemaal fantastisch en maakt dat het hele verhaal volledig anders wordt. Wat ik wel miste was een epiloog: ik had graag gelezen over hoe het Didi en Miriam verder is vergaan.

dk

11 gedachten over “De kraamhulp

  1. Ik heb hem vorige week gelezen. Midden in de nacht want ik was klaarwakker om 2 uur ‘s nachts. Meestal helpt een hoofdstukje lezen dan wel. Maar ja dan moet je niet zo’n boek gaan lezen want die kon ik dus niet meer wegleggen… Dus 4 uurtjes later om 6 uur ‘s ochtends was hij uit en was ik de hele dag heel erg brak πŸ˜‰

  2. Ik zag hem al liggen maar zet hem alsnog op mijn lijst, wel jammer dat het een beetje een soort van open einde is, daar hou ik over het algemeen niet zo van…

  3. Soms kan het echt knagen wanneer er een soort van een open eind aan een boek zit. Maar dit boek ga ik zeker lezen. Idd schrijft Esther Verhoef boeken waar je zo doorheen knalt, dus veel tijd hoef ik er niet voor uit te trekken πŸ™‚

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *