Ik ben er weer ingetrapt. Ik las, in een tijdsbestek van 2 dagen denk ik (en dat zegt dus wel wat over de ‘moeilijkheidsgraad’ van de boeken), 2 boeken van Suzanne Vermeer. Die trouwens helemaal geen Suzanne Vermeer bleek te heten en zelfs een man was, maar dat geheel terzijde.
Toen ik dit blogje begon dacht ik, even kijken of ik ooit iets over Vermeer geschreven heb en waarempel, dat deed ik dus ruim vijf jaar geleden. Dat ik dat niet eens meer wist, zegt eigenlijk ook wel genoeg. Over ‘All inclusive‘ en ‘Bella Italia‘ heb ik dus eigenlijk niet meer te zeggen dan: nauwelijks de moeite waard zijnde tussendoortjes. Maar soms is dat ook wel lekker nietwaar, verstand op nul en lezen maar.
Soms is het lezen van een matig boek nodig om al die goede weer te kunnen waarderen 😉
Ik heb meerdere keren een boek van hem geprobeerd, maar het is nooit wat geworden. Ik laat ze altijd maar voor wat ze zijn.
Idd, zijn luxe bouquet reeks boeken. Blij dat ik ze krijg want geld zou ik daar niet aan uitgeven
Dan heb ik dus niets gemist;-)
…soms heel gewoon lekker 🙂
Ik lees ze ook als tussendoortjes.
De Suzanne Vermeer boeken zijn blijkbaar ook nog eens door twee verschillende auteurs geschreven, vanwege het overlijden van de eerste auteur. Moet zeggen dat ik de laatste boeken beter vind dan de boeken van de ‘echte’ Suzanne Vermeer
Voor mij is Vermeer idd ook een tussendoortje. Ben nu Ik ben pelgrim aan het lezen, dikte meer dan 700 pagina’s maar ZOOOOOO de moeite waard
Haar/zijn boeken zijn/waren zó voorspelbaar, hebben/hadden niet mijn voorkeur.