Blue monday

Blue monday is het dus vandaag. De meest deprimerende dag van het jaar. Zo het schijnt. Goh. Dat is niet zo mooi. Een voordeeltje: ook deze dag gaat weer voorbij. En dan kunnen we ons verheugen op 21 januari, want dan is het -believe it or not- nationale knuffeldag! En ik durf er best wel iets onder te verwedden dat Obama Michelle dan inderdaad eens lekker zal knuffelen: hij is dan immers net een dag president af. Man, wat zullen we die man nog gaan missen.
 
Intussen kreeg ik een behoorlijk aantal mailtjes binnen van mensen die ook graag de beveiligde logjes willen blijven lezen. Bijna al die mensen zal ik een dezer dagen een mailtje sturen.

Verder heb ik de afgelopen dagen gebruikt om nog ‘ns goed na te denken over hoe ik een en ander nu aan wil pakken. Dat ik blog is mijn goed recht. De meiden hebben er echter niet om gevraagd om door hun moeder (vaak met foto en al) op het internet gegooid te worden. Inmiddels heb ik daarom alle blogjes met foto’s van mijn bloedjes van kinderen achter een wachtwoord gezet.

Ook blogs waarin ik schrijf over mijn werk of waarin ik andere privacygevoelige informatie deel heb ik grotendeels achter een wachtwoord gezet. Het was nog een hele klus moet ik zeggen. Niet in het minst omdat ik ook de tijd genomen heb om heel veel terug te lezen. En dat was leuk! En dat maakte dat ik me dus realiseerde dat ik gewoon echt een prachtig plekje hier op het weeweewee heb gemaakt. Dat ik hier een, vooral voor mezelf en wellicht ooit voor de meiden, waardevol document heb staan. Het is zo leuk om van alles terug te lezen en de meiden kunnen hier ook rondsnuffelen en dan denken: ja, dat weet ik nog en wat leuk om te lezen. Of misschien denken ze wel: ‘ik wist niet dat mama zich daar ooit druk over heeft gemaakt’, of ‘dacht mama zo, wat lief/stom/bijzonder’.

Ik heb de afgelopen maanden erg vaak nagedacht over of ik wel wilde blijven bloggen. Maar als ik dan zo intensief met mijn blog bezig ben en veel teruglees dan denk ik: natuurlijk wel! In welke frequentie en zo dat moet ik nog maar ‘ns bekijken, maar doorgaan daar neig ik nu toch wel naar. En mocht ik uiteindelijk besluiten om niet door te gaan: van elke maand heb ik een kopie naar mezelf gemaild, dus het blijft wel bewaard.

Ik weet best dat bloggen achter een wachtwoord wellicht een soort van schijnveiligheid biedt. Nou ga ik dat wachtwoord aan niet veel mensen verspreiden en wat hebben zij er in hemelsnaam aan om het verder te verspreiden? Niets toch.

Wat trouwens erg bijzonder was waren een aantal reacties op de mail van mensen die vragen of ik mijn ‘gelezen-logjes’ aub niet achter een wachtwoord wil zetten. Wat grappig is dat toch. Het kost best wat tijd om die logjes te schrijven en er komen nauwelijks reacties op binnen, maar blijkbaar worden ze dus wel door heel veel mensen gelezen én gewaardeerd.

Enfin: wil je mee blijven lezen de komende tijd? Mail dan op triltaal@hotmail.com.

 

17 gedachten over “Blue monday

  1. Ja natuurlijk wil ik heel graag mee blijven lezen. Ohja dan zal ik je even een mailtje sturen. Ik ben mss niet helemaal meer bij en moet ééns in de zoveel tijd weer ff vreselijk bij lezen maar ik zou toch niet zonder jouw logjes kunnen en willen! Ik zelf log eigenlijk alláng niet meer. Volgens mij ben jij sowieso nog de énige die ik ken, van die hele groep “web-log”mensen van zo’n 10 jaar geleden, die het bloggen nog steeds zeer frequent volhoudt! Zie je wel, de sterkste en de meest interessante blijft fier overeind! 🙂 Toch leuk om te weten dat mijn verjaardag tegenwoordig Nationale knuffeldag is! Je zult ‘t niet geloven maar die datum was voor mij al langer Nationale knuffeldag! 😀

  2. Het is ook een idee – maar best veel werk – om je blogs te bundelen per jaar in een boek. Ik heb dat gedaan voor 2015. Ik doe dat met Book Wright. Het is wel veel werk, vooral omdat je de foto’s niet zonder meer kunt knippen en plakken. Wellicht dat er nog een beter programma bestaat – ik hoor het graag – maar zo kan je als je dat wilt je oude blogs bij wijze van spreken deleten en dan blijven ze toch voor je kinderen in een boek bewaard. Bovendien, je weet nooit wat er ooit gebeurt met de digitale data dus niemand kan je garanderen dat als je kinderen groot, oud en wijs zijn, dit nog kunnen teruglezen op het WWW.

  3. Anoniem bloggen, oftewel wat deel je wel en wat deel je niet. Ik probeer daar ook altijd een zo goed mogelijk balans in te vinden. Maar inderdaad, er zijn ook onderwerpen waar ik bewust niet over blog terwijl ik het wel graag van me af zou willen schrijven. Ik snap inderdaad dat je met kinderen daar op een gegeven moment heel bewust mee bezig bent, zij kiezen er inderdaad niet zelf voor als mams van alles op internet zet. Ik zal je in ieder geval even een mailtje sturen!

  4. Ook ik lees regelmatig terug. Is echt heel leuk! In mijn eerste blog minder, maar toch wel zo nu en dan. Ik lees je ‘gelezen’ logjes ook soms wat later. En reageer dan niet meer altijd. Maar als ik niet meteen tijd heb hang ik je aan mijn browser… Doorgaan hoor, je schrijft veel te leuk!

  5. Ik vond gisteren wel een prima dag, niets blues aan 🙂 Je hebt al een mailtje van me, hopelijk mag ik blijven meelezen. En ben je al begonnen in je nieuwe functie?

  6. Ik ken je probleem hoor, ben redelijk direct en bot en weet dat mensen die mij niet kennen daar een verkeerd beeld door kunnen krijgen. Maar ja andersom denk ik in WordPress tal wysiwyg. Niet stoppen en ik heb je net gemaild groetjes!

  7. Wat een gedoe soms met je privacy, hè?
    Ik schiet daar in door. Zelden plaats ik een foto van mijn dochter en doe ik dat dan staat ze er alleen “wazig” (of met een muts) op. En na een week haal ik de foto er weer af. Langzamerhand word ik er wat gemakkelijker in.
    Jij en ik doen het precies andersom (-:
    Fijn dat je blijft bloggen! Helemaal als je het zo graag doet…
    Warme groet.

  8. Ik sta hopelijk ook op de lijst met mensen die een paswoord gaan krijgen 😉
    En inderdaad de boekenverslagjes lees ik ook trouw, al antwoord ik er misschien niet altijd op. Heb toch een boel tips gehaald hier!
    En blij te lezen dat je er niet mee stopt!

  9. Ik lees ook wel eens terug en sta bij tijd en wijle versteld van mijn eigen schrijfsels.

    (ps. had ik wel eens gezegd dat ik slecht ben met wachtwoorden? maar mocht het nodig zijn… dan weet ik je te vinden)

  10. O ja, ik lees regelmatig terug in m’n logjes, het is ergens toch gewoon een soort dagboek.
    Met over anderen schrijven is het vaak wat lastiger ja, ik weet altijd wel hoever ik kan gaan met over de (achter)klein) kinderen schrijven en bij twijfel toch altijd even vragen of er bezwaar is. . Je kunt heel persoonlijk dingen voor jezelf altijd nog op een aparte aparte zetten die je prive zet. Dan kun je alleen zélf mensen uitnodigen om mee te lezen.

  11. Ik lees graag mee op je blogs en heb gevraagd om het wachtwoord, maar ik snap heel goed dat privacy simpelweg veel waard is. Hoe je ook beslist, ik zal blijven genieten van datgene wat er wel publiek op je blog komt.

  12. Tjee dat gaat hard haha, ik ga je snel mailen! En die blauwe maandag…ach…ik vind januari sowieso niet zo heel erg een depri-maand. Het is toch de maand van het jaar lekker nieuw beginnen, nieuwe start en zo en dan wordt iedereen al meteen weer depri haha

    • Altijd een moeilijke oefening als ze meelezen. Zelf post ik nooit foto’s van mijn man of kinderen (van mezelf alleen vage schaduwdingen), ik noem geen namen en schrijf zeer spaarzaam over hen omdat ik weet dat zij hier niet om gevraagd hebben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *