IVN-gids

Mrs. T.’s werk organiseerde vanochtend een boswandeling met een heuse IVN-gids en daarna paaseieren zoeken.

Mrs. T. en Grote Zus gaan daar samen aan meedoen. Grote Zus is nog niet echt fit, ze heeft zelfs nog wat verhoging, maar ze wil toch gaan. Grote Zus is een kanjer!

Voor deze gelegenheid had Mrs. T. speciaal rubber laarzen gekocht (een enorme uitgave van € 4,95) want Mrs. T. heeft niet echt wandelschoenen en zeker geen waterdichte exemplaren. (Na al die regen is het nat in de bossen.) Mrs. T. heeft gevoelige voeten, och arme Mrs. T., bij het minste of geringste krijgt ze blaren. Mrs. T. zag wat dat betreft de bui dus al een beetje hangen. Mrs. T. heeft ook best dikke kuiten (helaas), het is een crime om laarzen te kopen, van de rubber laarzen heeft Mrs. T. dus de bovenste rand verwijderd zodat ze fatsoenlijk pasten. Het eindresultaat, geen blaren (hoera), wel gevoelige randen onder mijn kuiten want daar schuurden de laarzen. Tja, het is ook altijd iets.

Het was prachtig weer, strakblauwe lucht, de lente is er (eindelijk). De zon schijnt, de knoppen aan de bomen en struiken worden groot en dik en over een paar weken is alles weer fris groen (eindelijk).

Er waren een heleboel grote en kleine mensen daar in het bos. En er was een echte nep paashaas, die was heel vriendelijk en deze verstopte terwijl wij wandelden de eitjes.

We hebben in twee groepen gelopen, een groep met kleine kinderen en buggy’s en een groep met grotere kinderen, geen buggy’s en mensen zonder kinderen. Grote Zus en Mrs. T. hoorden bij de tweede groep.

Mr. T. en Grote Zus zijn gewend om vaker met Grote Zus (en Kleine Zus natuurlijk) de bossen in te gaan. Maar met een IVN-gids is toch wel erg leuk, hij wijst je op heel veel dingen die je nog niet weet. Hij heeft een potje met een loep erop bij zich en een losse loep en een spiegeltje. We hebben zelfs een beest gezien dat door z’n staartje ademt (en niet door z’n mond, erg raar volgens Grote Zus). En we hebben braaksel gezien van reigers. Die eten kikkers, en die kikkers hebben eitjes in hun buik, maar dat gaat zitten vervelen in de buik van de reiger en daar wordt hij een beetje ziek van en dan braakt hij dat uit. En dat lijkt dan net kaviaar (echt!). En natuurlijk hebben we ook echte kikkerdril gezien en heuse kleine kikkervisjes. En een buizerd, en schrijvertjes die prachtig dansen over het water.

Bij terugkomst was er erwten- en tomatensoep en stokbrood. En er moesten nog wat paaseieren gezocht worden. Dat gaat snel natuurlijk, zo’n veertig kinderen hebben in een mum van tijd het stukje bos doorzocht waar de eieren lagen. Grote Zus zocht fanatiek mee. De paashaasmeneer verzamelt alle gevonden eieren en verdeelt ze naderhand onder de kinderen. De paashaasmeneer is er van overtuigd dat er nog een paar eieren ontbreken, nou die zijn dan voor de kabouters hoor.

Grote Zus heeft prima meegelopen. Grote Zus is sowieso niet zo’n mopperkindje tijdens het wandelen. Dat zit misschien deels in haar genen, maar ook omdat Mr. T. en Mrs. T. niet houden van ‘Is het nog ver?’ gezeur. Grote Zus is opgeknapt van de frisse lucht en vertelt weer 100-uit. Mrs. T. is trots op Grote Zus!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *