Tsjernobyl

Woensdag is het 20 jaar geleden dat er een ongeluk in de kerncentrale van Tsjernobyl gebeurde.

Mrs. T. was toen 16, Mrs. T. was toen een tiener met compleet andere prioriteiten. Het drama in Tsjernobyl ging zo goed als volledig langs haar heen. Mrs. T. kan zich wel herinneren dat haar ouders en andere volwassenen er best veel over spraken, hoewel er volgens mijn herinnering in Nederland niet direct echt veel aandacht aan de ramp geschonken werd (Mrs. T. herinnert zich een graasverbod voor koeien en spinazie die niet meer te eten was). Maar ja, zoals gemeld, Mrs. T. was 16 …

Pas de laatste jaren heeft Mrs. T. regelmatig over Tsjernobyl nagedacht. Mrs. T. is nu zelf moeder (dus kwetsbaar) en denkt vaak na over de wereld waarin we leven. Mrs. T. denkt dan aan de mensen die in het getroffen gebied woonden. Wat is er van hen geworden, hoe is hun leven nu?

De directe en indirecte gevolgen van de ramp waren en zijn immens. Hoe is het om dagelijks geconfronteerd te worden met de gevolgen van iets dat 20 jaar geleden gebeurde. Iets dat in een klap je leven veranderde.

Mrs. T. maakt zich zorgen om de wereld. Wat zijn er toch veel dingen die niet goed zijn, wat gaan we toch onzorgvuldig met de wereld, haar (is de wereld vrouwelijk?) rijkdommen en al haar bewoners om. We maken veel dingen kapot en voelen ons (in Mrs. T.’s ogen volkomen misplaatst) superieur.

In deze wereld heeft Mrs. T. twee kindjes neergezet. Waarom zult u denken? Omdat Mrs. T. bovenal gelooft in het goede van mensen. Omdat Mrs. T. in het kleine kringetje van mensen om haar heen veel liefde en vertrouwen ziet (en als alle mensen van die kringetjes om zich heen hebben …). Omdat Mrs. T. op haar bescheiden manier probeert goed te doen voor de mens en natuur. Omdat Mrs. T. boven alles gelooft (of hoopt?) dat het wel goed zal komen met de wereld.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *