De Weduwnaar

Mrs. T. heeft gisterenavond het nieuwste boek van Kluun (De Weduwnaar) uitgelezen. Mrs. T. is er niet kapot van, van het boek. Ze vindt het grof en vaak platvloers. Ze had zich er meer van voorgesteld. Meer gehoopt te lezen over de band die Stijn opbouwt met Luna. Verwacht meer te lezen over het verwerken van het verdriet. Ook verwacht meer te lezen over de daadwerkelijke reis. Er worden zo’n 130 bladzijdes aan het verblijf in Australië besteed. Maar de reis zelf wordt niet echt beschreven. Hoofdmoot blijft Stijn, Stijn en sex, Stijn en zijn gevoelens, Stijn en zijn egoïsme.  Pas de laatste 30 bladzijdes vond Mrs. T. wat meer de moeite waard. Kortom: voor Mrs. T. komt dit boek niet uit de verf.

Bij het lezen van ‘Komt een vrouw bij de dokter’ heeft Mrs. T. ook erg moeten wennen. Daar schreef ze al eerder twee logjes over. Maar bij dat boek had ze, toen ze het uit had, wel een goed gevoel. Het thema is akelig en confronterend, maar dat boek pakte Mrs. T. uiteindelijk wel.

Heb jij dat ook? Dat je een boek leest en denkt ‘mwah, wat moet ik er mee’. Wat doe je dan? Lees je het uit of leg je het weg? En welke boeken zou je Mrs. T. zeker aanraden om te lezen?

Classics Dance Night

Gisterenavond/vannacht heeft Mrs. T. gedanst!!! Met een groepje van twaalf gingen we terug naar onze ‘uitgaanstijd’. De muziek: 70-er/80-er jaren. De opkomst: 1.000 liefhebbers. De dansvloer: continu vol.

Mrs. T. heeft gekletst, wijntjes gedronken, spaatjes blauw gedronken, uiteraard heel veel gedanst en gek gedaan. Kortom: Mrs. T. heeft genoten.

Mr. T. ietsjes minder. Mr. T. houdt niet van dansen, wel van buurten (= kletsen). Mr. T. heeft de hele avond één goed nummer gehoord zegt ie. Melissa Etherigde, Like the way I do.

Verder wat updeetjes:

De ouders van Mrs. T. zijn inmiddels in Spanje aangekomen, ze hebben prachtig weer en genieten met volle teugen van de reis, van hetgeen ze beleven en zien en van elkaar.

De schoonmoeder van Mrs. T. zit inmiddels een week in het verzorgings-tehuis. De voortgang in de revalidatie loopt momenteel helaas enigszins vertraging op. Dat heeft, volgens de verpleging, te maken met het feit dat men afgelopen week veel personeel miste in verband met de meivakantie. Men heeft beterschap beloofd voor komende week.

Zojuist weer een mijlpaaltje voor Kleine Zus: voor het eerst in de draaimolen! Het meisje vond het geweldig. Grote Zus geniet met volle teugen van haar ritjes draaimolen, botsauto’s en rups. Naast een gokspel, een schiettent, eendjes vangen, een oliebollen- en viskraam is dat de hele kermis hier in het dorp. Lekker klein, lekker gemoedelijk. Mrs. T. mag dat wel.

Schrijfster in de dop

Er   was   eens    een

Wees mijsje

Dus    ze

Had   geen   vader   of    moeder

Maar   ze   had   wel   geluk

Wand    un    oude  dame

Nam   hut   mijsje   in   haar    huis

De   oude  dame   leerde

Hut   mijsje    lietjus

Bevoor   beelt

Deze

Van   je     123   van   je   123  daar   was  een    uode   dame

Je  kreeg   altijd   koek    haar   dus   van  je  123

Maar  het   meisje    ver- veelde   het    meisje

Die   dag     maar    dat     was    maar    een   keer

En    zo   was    ze     toch   gelekich

 

Dit prachtige verhaal schreef Grote Zus (zelf op de pc) op 10 febuari 2006. Geweldig nietwaar?

Totale vernedering

Gisteren heeft Mrs. T. Mr. T. weer eens vernederd! Mrs. T. heeft hem op z’n plaats gezet en weer eens duidelijk gemaakt wie hier nou eigenlijk de meester is!

Wat was er dan? Nou, we hebben weer eens een potje Scrabble gedaan! Een van de leukste spellen om te doen vinden Mrs. T. en Mr. T.. We spelen het dan ook regelmatig, alhoewel er de laatste tijd behoorlijk de klad in is gekomen. Je weet wel: druk met familie, webloggen, studeren en nog heel veel meer.

Mr. T. en Mrs. T. hebben periodes gehad dat we elke week misschien wel drie potjes Scrabble speelden.

Er is ook een periode geweest dat we zo ongeveer wekelijks het kaartspel van Catan deden. Helaas is dat allemaal veel minder nu. Met Scrabble moet Mr. T. in Mrs. T. zijn meerdere erkennen (Mrs. T. wint zo’n 80% van de potjes, alhoewel vaak maar met een klein puntenverschil). De resultaten van Catan zijn meer fifty-fifty.

Met spelletjes doen zijn wij allebei bloedfanatiek. We willen allebei winnen en het gaat er soms echt op. We kunnen wel allebei tegen ons verlies en de sfeer wordt gelukkig zelden onaangenaam (want dat kan natuurlijk gebeuren als men echt niet tegen z’n verlies kan).

Houd jij van spelletjes? Welke spelletjes? En kun jij tegen je verlies?

Kasteelvrouwen

Vandaag waren Grote Zus en Mrs. T. heuse kasteelvrouwen. Tenminste, dat vonden wij zelf dan.

Er was vandaag van alles te beleven op Kasteel Heeswijk en daar gaan Grote Zus en Mrs. T. graag op af. [url]www.kasteelheeswijk.nl[/url]

Zoals Mrs. T. al wel vaker geschreven heeft is ze zelf (bijna) altijd enthousiast. Alles is leuk, alles is het ontdekken waard, voor (bijna) alles staat Mrs. T. open. Mrs. T. hoopt dit enthousiasme ook op haar kinderen over te brengen. Tot op heden lukt dat aardig.

Het weer vandaag was niet al te best, donkere luchten en veel (miezerige) regen. Maar dat kon ons plezier niet verpesten. Al voor openingstijd stonden wij te trappelen om door de kasteelpoort te mogen.

We hebben van alles gezien en gedaan. Grote Zus heeft zelf een bloem en een potje (met deksel) gekleid. Er was natuurlijk levende geschiedenis. En volop demonstraties: ganzenhoeden, acrobatiek, riddertoernooien, gevechten, oude ambachten, veel muziek, valkeniers, smeden, weven, muntenslaan. We zijn met de huifkar over de landerijen gereden en we hebben geluisterd naar een echte verhalenvertelster. Kortom: het was geweldig. Het is heerlijk om met Grote Zus zulke dingen te doen.

Over twee jaar is het weer. ‘Gaan we dan weer mama?’, vraagt Grote Zus. Als het enigszins kan wel, lieve schat. En als het enigszins kan gaan we dan lekker met z’n vieren!!!

Eerste keren

Die titel doet misschien iets anders vermoeden, maar Mrs. T. wil het hebben over de eerste keer dat Grote Zus een vriendinnetje te logeren krijgt.

Dat is namelijk wat er gisterenavond, vannacht en vanochtend gebeurd is. Grote Zus haar beste vriendin kwam hier een nachtje slapen.

Grote Zus heeft al vaker om een logeetje gevraagd. Tot nu toe vond Mrs. T. Grote Zus of veel te jong, was Mrs. T. veel te zwanger, kwam het gewoon niet uit of was Kleine Zus nog zo klein en ‘onberekenbaar’.

Mrs. T. wil ook graag dat dingen zo lang mogelijk speciaal blijven. Nu is het vakantie en vinden Mr. T. en Mrs. T. dat het wel eens kan. Mrs. T. wil het ook beperken tot maximaal een paar keer per jaar en dan alleen tijdens vakanties. Dat bedoelt Mrs. T. met speciaal blijven, niet te vaak, niet op een gewone schooldag of gewone weekenden.

Vriendin werd gisteren om 18.30 uur door haar mama gebracht. De dames hebben gisterenavond eventjes tv gekeken, gekleid, met de playmobil en met de barbies gespeeld. Om 21.00 uur wilden de meiden gaan slapen. Na het toiletritueel hebben ze nog even samen in bed liggen kletsen en toen was het al snel stil (voor Grote Zus is 21.00 uur laat, zij gaat nog steeds om 19.00 uur naar bed).

Vanmorgen kwamen ze rond 07.30 uur uit bed gerold en werd er meteen weer gespeeld. Vriendin en Grote Zus kunnen het buitengewoon goed met elkaar vinden. Mrs. T. heeft het erg relaxed als deze twee meisjes samen spelen (ze heeft er helemaal geen omkijken na). Kleine Zus slaapt nog 1½ uur ‘s ochtends maar ook als zij erbij is gaat het prima. Ze letten goed op dat Kleine Zus geen dingen kan ‘opeten’ en zijn erg lief voor haar. Eigenlijk zijn het gewoon twee kleine moedertjes!

Deze logeerpartij was dus uitermate geslaagd. In de grote vakantie komt er vast een vervolg.

Oh ja, en voor Kleine Zus vandaag een eerste en een laatste keer!

– de eerste keer een worstje bij de slager. Lekker!

– de laatste keer opvolgmelk. Kleine Zus gaat aan de halfvolle melk (dus toch weer een eerste keer)!

Wereldwonder

Zoals al eerder gemeld zijn de ouders van Mrs. T. met de camper op pad. Gisterenavond meldde pa zich telefonisch. Het gaat allemaal hartstikke goed. Het weer is -ook in Frankrijk- niet al te best, maar daar valt natuurlijk weinig aan te veranderen. Verder genieten ze van de reis, dvan e dingen die ze zien, van elkaar en van het leven.

De vader van Mrs. T. was buitengewoon onder de indruk (en dat is best heel bijzonder voor de vader van Mrs. T.. De vader van Mrs. T. is meer van: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg en ‘niet lullen, maar poetsen’).

En waar was pa dan zo van onder de indruk? Gisteren hebben ze het Viaduc de Millau bekeken. En het was in één woord: imposant.

Soms kom je bepaalde onderwerpen zomaar ineens overal tegen.

Dit weekend las Mrs. T. in de Quest van juni een artikel over de zeven wereldwonderen. En dan niet de wereldwonderen uit de oudheid (die zijn in het meinummer al behandeld). Nee, men heeft zeven wonderen van de moderne tijd geselecteerd.

Naast het Viaduc de Millau staan nog zes andere indrukwekkende bouwwerken op de lijst.

 

Dat zijn:

– het Panamakanaal

– Sagrada Familia

– Sydney Opera House

– Golden Gate Bridge

– de Deltawerken

– de Eiffeltoren

Criteria waren dat de ‘wonderen’ gebouwd moesten zijn na 1850 en dat ze vast aan de aarde moest zitten. Verder moest het wonder nog bestaan en zich onderscheiden door schoonheid, afmetingen, technische vernieuwingen en vindingrijkheid.

Ben jij het eens met de lijst zoals die door Quest is samengesteld? Of zou je een heel ander wonder op de lijst plaatsen?

Beschermd: Zorgcentrum

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Eens of oneens???

Het is niet de plicht van ouders hun kinderen gelukkig te maken. Het is de plicht van ouders hun kinderen te helpen die vaardigheden te ontwikkelen waarmee zij zelf hun geluk kunnen zoeken.

Wat vind jij? Ben jij het eens of oneens met het bovenstaande? Mrs. T. is heel benieuwd.

Over opruimen en verstopping

Opruimen: Volgende week is het kermis in ons dorp. En op zondagochtend wordt dan traditiegetrouw een rommelmarkt georganiseerd door de carnavalsclub. Aanstaande zaterdag komen de vrijwilligers huis aan huis de rommel ophalen.

Mrs. T. grijpt haar kans! In dit huis zijn erg veel spullen, erg veel spullen ook die nooit gebruikt worden. Inmiddels zijn er ook veel babyspullen die we op kunnen ruimen. Zo zal er nogal wat babykleding meegegeven worden en ook al heel wat babyspeelgoed.

Verder geven we mee: boeken, vazen, schalen, theelichtjes, spellen die we nooit doen (zoals het Groot Van Dale spel der Nederlandse taal, wat een miskoop!), mokken enzovoort. De kasten worden (tijdelijk) wat leger. En nog aarzelt Mrs. T. altijd bij veel dingen, zal ik het wegdoen, of toch nog maar houden, je weet immers nooit …

En natuurlijk gaat Mrs. T. volgende week zondag samen met Grote Zus even snuffelen. Misschien zit er nog wat van onze gading bij.

Verstopping: Ongeveer drie weken geleden was het. Er waren al enige voortekenen (sputterend toilet en wastafel) en toen was het een feit: het spoelwater van het toilet liep niet weg en het bad liep niet leeg. Mr. T. is er toen een hele avond mee bezig geweest. Het rook in de badkamer naar een open riool, maar goed de verstopping was verholpen en Mr. T. was (terecht) trots op zichzelf.

Maar dan gisteren en vandaag: weer spoelde de wc niet door en loopt het bad slecht leeg. En weer gaat Mr. T. zelf aan de slag. Mrs. T. kan daar dan niet goed tegen. Mrs. T. denkt: probeer het een keer, ok, maar als het dan weer fout gaat, laat dan de experts komen. Mr. T. denkt: ik doe het zelf, dat moet mij ook lukken en ik spaar een lieve cent uit. Mrs. T. begrijpt dat niet.

Uiteindelijk is het gelukt. Na vijf uur tobben (in Mrs. T.’s ogen) is de verstopping (hopelijk nu voor heeeeeel lange tijd) verholpen. Mr. T. is nog steeds een beetje gepikeerd door Mrs. T.’s opstelling. Die opstelling is geen gebrek aan vertrouwen richting Mr. T., maar gewoon een puur praktische opstelling. Mr. T. beschouwt het echter wel als een gebrek aan vertrouwen. Tjonge, jonge. Hoe overtuigt Mrs. T. hem. Iemand nog tips?

Mr. T. is de enige die weet dat Mrs. T. weblogt. Hij heeft het gelezen terwijl Mrs. T. dit typt, hij glimlacht. Mr. T. is een schat.

Camper

Vanochtend zijn Mrs. T.’s ouders op vakantie gegaan. Met de camper. Het plan is dat ze zo’n vier weken wegblijven. Dat vindt Mrs. T. lang. De eerste week gaat het meestal wel, maar dan begint het missen toch wel.

De ouders van Mrs. T. wonen in dezelfde straat als Mrs. T.. Zo’n 300 meter verderop. We zien elkaars huizen niet staan, er zit een knik in de weg. We zien elkaar meestal 2 tot 3 keer in de week. Mrs. T. is gek op haar ouders.

Mrs. T.’s vader is vrachtwagenchauffeur geweest, hij is dus gewend veel op de weg te zitten en is een erg goede chauffeur. De reis voert hen ditmaal -toeristisch- naar Zuidspanje. Het eerste stoppunt is echter al Verdun in Frankrijk. De ouders van Mrs. T. stippelen thuis al de hele vakantie uit, dingen die ze willen gaan zien, dingen die ze willen gaan doen. De voorpret is groot.

In het verleden wilden ze de camper nog wel eens ergens achteraf neerzetten en daar overnachtten. Dat doen ze gelukkig niet meer. Mrs. T.’s ouders hebben plechtig beloofd alleen maar op campings te overnachten. Dat geeft Mrs. T. rust.

Mrs. T.’s ouders zijn enthousiaste mensen, dat is geweldig. Zij zullen ongetwijfeld ontzettend genieten van deze vakantie (net zoals van alle vorige vakanties en de nog komende vakanties, plannen genoeg immers). Hun verhalen zullen aanstekelijk zijn, hun enthousiasme om van te houden.

Maar Mrs. T.’s moeder zegt altijd ‘Het mooiste van op vakantie gaan, is het thuiskomen’. En daar is Mrs. T. het van harte mee eens.

De geloofspoll

Op de geloofspoll is door 50 mensen gestemd. Dit zijn de resultaten.

Ik geloof in …

  • mezelf  [24%]
  • God  [22%]
  • de liefde  [18%]
  • iets [18%]
  • de mensen om me heen [12%]
  • niets [4%]
  • het noodlot [2%]
  • het toeval [0%]
  • … [0%]

Mrs. T. vraagt zich af: Verbazen deze resultaten jou? Heb je gestemd en wil je laten weten waarop en waarom?

Mrs. T. zelf stemde op ‘iets’. Mrs. T. worstelt enorm met geloof, is er iets, iemand, God? Mrs. T. hoopt eigenlijk dat er een God bestaat. Mrs. T. heeft wel moeite met het instituut kerk en Vaticaanstad. Mrs. T. is ook wel bijgelovig in sommige opzichten. Het afkloppen van dingen bijvoorbeeld, of het kaarsje dat brandt als er iets spannends of speciaals gaat gebeuren.

Mrs. T. is erg benieuwd naar jullie reacties.

Uitgeteld

Vandaag vier(d)en we dus de eerste verjaardag van ons meisje.

We hebben het bewust klein gehouden. Alleen familie, de oppas en onze allerbeste vrienden. Maar dan zit je al snel op zo’n 26 personen. We hebben het feestje gehouden tussen 16.00 (want dan komt mevrouw zo ongeveer uit bed) en 19.00 uur (want dan is het weer bedtijd).

Ontdekt hebben we dat mevrouw erg goed jarig kan zijn. Ook ontdekt dat het hiep-hiep-hoera-oefenen geen effect heeft gehad. Het dag-zwaaien wel. Uitpakken kan mevrouw nog niet, maar gelukkig is daar grote zus. Ons meiske is ernstig verwend: allerlei speelgoed, nieuwe kleren, een heuse zandbak en ook nog centen.

Tegen 18.30 uur was de koek ook wel op eigenlijk. Het meisje werd wat jengelig en wreef continu door haar oogjes. Het is natuurlijk ook niet niks, je eerste verjaardag vieren. We hebben haar op de gewone bedtijd in bed gelegd, ze heeft een kwartiertje later nog even behoorlijk moeten huilen. Het verwerken van alle ervaringen???

Inmiddels is al het bezoek vertrokken en is de boel ook weer aan kant. Mrs. T. zelf heeft de pijp ook leeg. Zowel lichamelijk als mentaal. Mrs. T. heeft veel teruggedacht aan vorig jaar en de zwangerschap. Het was heftig, maar we zijn gezegend met een prachtig kind.

Lief dochtertje, mama houdt van jou. Tot de maan en terug en dan nog tig-miljoen keer op en neer.