Vandaag vier(d)en we dus de eerste verjaardag van ons meisje.

We hebben het bewust klein gehouden. Alleen familie, de oppas en onze allerbeste vrienden. Maar dan zit je al snel op zo’n 26 personen. We hebben het feestje gehouden tussen 16.00 (want dan komt mevrouw zo ongeveer uit bed) en 19.00 uur (want dan is het weer bedtijd).

Ontdekt hebben we dat mevrouw erg goed jarig kan zijn. Ook ontdekt dat het hiep-hiep-hoera-oefenen geen effect heeft gehad. Het dag-zwaaien wel. Uitpakken kan mevrouw nog niet, maar gelukkig is daar grote zus. Ons meiske is ernstig verwend: allerlei speelgoed, nieuwe kleren, een heuse zandbak en ook nog centen.

Tegen 18.30 uur was de koek ook wel op eigenlijk. Het meisje werd wat jengelig en wreef continu door haar oogjes. Het is natuurlijk ook niet niks, je eerste verjaardag vieren. We hebben haar op de gewone bedtijd in bed gelegd, ze heeft een kwartiertje later nog even behoorlijk moeten huilen. Het verwerken van alle ervaringen???

Inmiddels is al het bezoek vertrokken en is de boel ook weer aan kant. Mrs. T. zelf heeft de pijp ook leeg. Zowel lichamelijk als mentaal. Mrs. T. heeft veel teruggedacht aan vorig jaar en de zwangerschap. Het was heftig, maar we zijn gezegend met een prachtig kind.

Lief dochtertje, mama houdt van jou. Tot de maan en terug en dan nog tig-miljoen keer op en neer.