Mrs. T. heeft gisterenavond het nieuwste boek van Kluun (De Weduwnaar) uitgelezen. Mrs. T. is er niet kapot van, van het boek. Ze vindt het grof en vaak platvloers. Ze had zich er meer van voorgesteld. Meer gehoopt te lezen over de band die Stijn opbouwt met Luna. Verwacht meer te lezen over het verwerken van het verdriet. Ook verwacht meer te lezen over de daadwerkelijke reis. Er worden zo’n 130 bladzijdes aan het verblijf in Australië besteed. Maar de reis zelf wordt niet echt beschreven. Hoofdmoot blijft Stijn, Stijn en sex, Stijn en zijn gevoelens, Stijn en zijn egoïsme.  Pas de laatste 30 bladzijdes vond Mrs. T. wat meer de moeite waard. Kortom: voor Mrs. T. komt dit boek niet uit de verf.

Bij het lezen van ‘Komt een vrouw bij de dokter’ heeft Mrs. T. ook erg moeten wennen. Daar schreef ze al eerder twee logjes over. Maar bij dat boek had ze, toen ze het uit had, wel een goed gevoel. Het thema is akelig en confronterend, maar dat boek pakte Mrs. T. uiteindelijk wel.

Heb jij dat ook? Dat je een boek leest en denkt ‘mwah, wat moet ik er mee’. Wat doe je dan? Lees je het uit of leg je het weg? En welke boeken zou je Mrs. T. zeker aanraden om te lezen?