Grote Zus is zes jaar. Grote Zus gaat om 19.00 uur naar bed. Grote Zus zegt tegen Mrs. T.: ‘al mijn vriendinnen hoeven pas om 8 of om 9 uur naar bed, waarom moet ik dan zo vroeg naar bed?’.
Mrs. T. weet eerlijk gezegd niet of een bedtijd van 7 uur zo vroeg is voor een kind van zes. Eerlijk gezegd denkt ze dat dat een heel reële tijd is. Grote Zus mag van Mrs. T. en Mr. T. ook nog altijd lezen in bed (daar is ze dol op) en even naar de radio luisteren.
Als Mrs. T. toevallig rond 20.00 uur ‘s avonds even bij Grote Zus binnengluurt, dan is het meisje in 99% van de gevallen al onder zeil. ‘s Ochtends komt Grote Zus uit bed als ze Mrs. T. (of Mr. T.) zo rond 7.15 uur hoort opstaan. We horen haar nooit eerder en ze heeft het er ook nooit over dat ze zo lang moet wachten voordat ze uit bed mag komen. Mr. T. en Mrs. T. denken dus dat Grote Zus deze klokrond gewoon nodig heeft.
Mr. T. en Mrs. T. zijn vrij streng, dat heeft Mrs. T. in eerdere berichtjes al geschreven. De drie R-en doen het hier goed en consequent zijn is voor ons geen probleem. Van het naar bedgaan hebben we nooit een uitgebreid ritueel gemaakt dat eindeloos herhaald moet worden of waardoor je tig keer naar boven moet voor nog een kusje, een knuffel, een verhaaltje, lampje uit (of aan). Grote Zus heeft van ons geleerd dat fratsen rond het naar bed gaan (en het ‘s ochtends opstaan) niet ok zijn. Dat klinkt misschien een beetje bruut, maar we plukken daar allemaal de vruchten van. Voor je het weet zit je als ouder(s) in een negatieve ontwikkeling en om daar uit te komen is erg lastig.
Grote Zus kijkt Jeugdjournaal en dat eindigt met de weersvoorspelling door Celsie. En Celsie, dat betekent, bedtijd. We gaan naar boven. Ritueel: naar de wc, tanden poetsen, wassen, haren borstelen, pyjama aan en naar bed. Grote Zus zegt haar slaapriedeltje en wij zingen een kort liedje. Dan een dikke kus en welterusten. Het werkt prima.
En als Grote Zus dus vraagt, waarom zij al zo vroeg? Dan zeggen wij dat we vinden dat dat goed voor haar is, dat ze altijd nog even mag lezen of muziek mag luisteren. En dan is het goed.
Voor de lezer die nu medelijden met Grote Zus krijgt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Soms mag Grote Zus lang opblijven, met een bakje chips is het dan echt feest. Maar wat nou zo grappig is; zelfs als Grote Zus wilde plannen heeft om lang op te blijven. Rond 19.30 uur geeft ze zelf aan of ze nu dan niet naar bed mag.
Mrs. T. realiseert zich dat lang niet iedere lezer zich met het bovenstaande zal kunnen of willen verenigen. Dat geeft natuurlijk helemaal niets. Zoveel mensen, zoveel opvoedingen. Belangrijkste is dat je als ouder doet waar jij (en je kind(eren) uiteraard) je goed bij voelt.
Hoe ziet het bedritueel van jouw kind(eren) eruit? Hoe oud zijn ze en hoe laat gaan ze naar bed?