Onderstaande column van Daniela Hooghiemstra las Mrs. T. in Esta nummer 14. Mrs. T. is het van harte eens met de kern van haar verhaal.
“De plaatselijke muziekschool vroeg ons om een enquête in te vullen. Ze wilden weten of hun lesaanbod nog wel aansloot bij hun doelgroep. Een veeg teken. Waarschijnlijk hadden zich al in geen tijden nieuwe leerlingen gemeld. Waarom zat mijn kind niet op de muziekschool? Met het schaamrood op de kaken omcirkelde ik: ‘geen interesse’. Want dat was de waarheid. Ik heb het afgelopen jaar bijna iedere week gevraagd: ‘Lijkt blokfluit jou niet leuk?’. Of: ‘Piano! Dat lijkt me echt iets voor jou’. Maar Emma zag het niet zitten. Paardrijden, ja, dát wil ze wel. Maar blokfluit? Kom nou, ze is niet gek.Zelf heb ik als kind geblokfluit dat het een lieve lust was. Niemand vroeg of ik dat ‘leuk’ vond. Blokfluiten valt niet in de categorie ‘leuk’. Want als je geen noteren leert lezen, is het ook niet ‘leuk’. Ik zie soms kinderen met saxofoons of trompetten op hun rug door de stad fietsen. Dat is kennelijk wél leuk. Drummen willen ze ook nog wel, of elektrische gitaar spelen. Kinderen vertikken het eenvoudigweg iets te doen dat niet ‘leuk’ is. Op school is het ook altijd feest: omdat iemand weggaat of juist aankomt, omdat het Sint-Maarten, sinterklaas, Kerstmis, carnaval, Halloween of (Palm)Pasen is. Op het uiteinde van kindertandenborstels staan grijnzende konijnen en zelfs op pleisters staan beesten afgebeeld die heel hard moeten lachten. Tijdens saaie autoreizen kun je video kijken. Dat is dus ook al leuk! Ik heb gehoord van kinderen die op circusles zitten. Speerwerpen schijnt ook in opkomst te zijn. Maar blokfluiten, ho maar. Het nut van blokfluiten was, als ik mij goeder herinner, dat je er een ‘basis’ mee legde. Maar dingen die ‘leuk’ zijn hebben helemaal geen basis nodig. Dat is nou juist het leuke van die leuke dingen, dat ze meteen leuk zijn, zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Laatst hoorde ik een moeder zeggen dat zijn een ‘leuke’ pianolerares had gevonden, namelijk eentje die haar leerlingen ook liedjes van K3 laat spelen. Maar schieten we daar iets mee op?
‘Leuke’ dingen vragen om steeds méér ‘leuke’ dingen. Totdat, op een dag, de leuke dingen op zijn. En wat dan? Dan krijg je volwassenen die gaan bungeejumpen, of paintballen. Of skiën in de nepsneeuw, zoals mijn man laatst heeft gedaan tijdens een bedrijfsuitje. ‘Heel leuk’, volgens hem. Volgens mij wordt het tijd dat ik het bij ons thuis een beetje minder ‘leuk’ ga maken. Niet zeggen: ‘Lijkt blokfluitles jou leuk?’, maar: ‘Volgende week ga jij naar blokfluitles’. Muziekschool, here we come!”
Wat vind jij van deze column? Zijn alle leuke dingen op? Zijn we vergeten hoe we gewone dingen leuk moeten vinden?