Mrs. T. is betrokken bij de wereld om haar heen. Zij probeert op haar manier in dat kleine wereldje goed te zijn voor anderen. Een goede dochter, moeder, partner, vriendin. Ze probeert haar meiden op de voeden tot goede mensen. Maar wat zijn dat, goede mensen?

Op grotere schaal heeft Mrs. T. het idee dat zij niet echt iets wezenlijks bijdraagt. Dat frustreert regelmatig enorm. Als Mrs. T. ziet of leest wat een puinhoop er van de wereld gemaakt wordt, dan jeuken haar handen. En alles (bewust of onbewust) veroorzaakt door mensen. Maar zijn die mensen dan zo anders? Dat kan er eigenlijk bij Mrs. T. niet in. Iedereen wil toch zeker het goede? Alleen wat dat goede is, dat vult ieder voor zich in. Dat is een kwestie van andere waarden en normen blijkbaar.

Zou een terrorist in wezen echt zo heel anders zijn dan de vrouw die hier dit stukje typt? Hij of zij wil toch ook gewoon dat eventuele kinderen gelukkig, gezond en veilig opgroeien? Dat de wereld mooi is en blijft? Zou de Protestante Ier nou echt vinden dat hij veel beter is dan z’n Katholieke buur? Wie bepaalt die norm dan?

Wat voor invloed heeft geloof, cultuur, opvoeding, welvaart op de goede of slechte mens die iemand wordt? Wanneer ben je een slecht mens? Er zijn meer dan genoeg (historische) figuren waarvan wij -hier in Europa- nu zeggen dat dat door- en doorslechte mensen waren. Maar waren ze dat ook als jong volwassene? Stonden zij ook zo bekend in hun eigen land? En gingen deze mensen ‘s avonds naar bed met het idee ‘wat ben ik toch heerlijk verschrikkelijk slecht?’.

Wat heeft opvoeding te maken met hoe mensen in het leven staan? Heel veel volgens Mrs. T.. De basis wordt gelegd in de opvoeding en andere invloeden zouden juist door die manier van opvoeden verklaard of ‘getemperd’ moeten worden. Mrs. T. kijkt regelmatig het Jeugdjournaal. Als ze dan ziet hoe kinderen opgevoed worden, dan maken heel veel mensen totaal andere keuzes dan zij. Maar zijn dat slechte keuzes? Als je in Palestijns gebied opgroeit en jou wordt alleen maar verteld hoe slecht en wreed Joden zijn, dan geloof je dat uiteindelijk. Dan ga je daarnaar leven. Maar ben je dan een slecht mens?  Wie bepaalt die norm?

Of als jouw ouders vinden dat oom agent niet serieus genomen hoeft te worden. Als jouw ouders het normaal vinden om je te vervoeren in een auto zonder gordels aan te doen. Als jouw ouders het normaal vinden om rokend en vloekend over straat te gaan, meteen aanschelden als iets ze niet zint of losse handjes hebben. Dan kopieer je dat gedrag toch? Maar ben je dan een slecht mens? Wie bepaalt die norm dan?

Mrs. T. verbaast zich regelmatig. Bijvoorbeeld over mensen die in een woonwagenkamp wonen, die geen belasting betalen, die geen gelijk krijgen en daarom maar een snelweg blokkeren. Of over mensen met grote bierbuiken, overhemden die niet meer dicht kunnen, plakplaatjes op armen en …, peuk in de hand en maar tekeer gaan tegen alles en iedereen. We (ook Mrs. T.!) noemen het asociaal. Maar wie bepaalt die norm dan weer? En vinden die asociale mensen dat zelf dan ook? Lijkt Mrs. T. van niet.

Noem het naïef, maar Mrs. T. gelooft toch dat in feite ieder mens goed is. Als we nu zouden kunnen bereiken dat er een universele definitie van dat goed zou zijn, hoe zou de wereld er dan uit zien?