Mrs. T. houdt er niet van. Van kettingbrieven. Mrs. T. houdt helemaal niet van kettingbrieven die de ‘niet doorstuurder’ dreigen met rampspoed. Want daar komt het wel op neer, toch? Alleen als je de brief (of de e-mail) doorstuurt, dan zullen je goede dingen overkomen. En als je zo slim bent om door te sturen naar 10 mensen dan zullen die dingen veel, veel, veel beter zijn, dan wanneer je hem maar naar 5 mensen doorstuurt. Met andere woorden: niet doorsturen betekent dat je de ellende die je dan overkomt over jezelf hebt afgeroepen.

Grote Zus krijgt ook al af en toe kettingbrieven. Aan de ‘sokkenclubkettingbrief’ heeft Grote Zus (i.c. Mrs. T.) meegedaan. Dat vond ze best een leuk idee en de afzender van de sokkenclubkettingbrief-brief was een goede vriend. Tja, ze had beter moeten weten. Geen enkele respons, laat staan een paar sokken voor Grote Zus.

Afgelopen zaterdag lag er een ‘Guinessbook of Records for Children’ kettingbrief in de bus voor Grote Zus. Het schijnt dat men al sinds 1996 bezig is de langste kettingbrief te realiseren. En die kettingbrief zou dan in het Guinessbook of Records for Children komen. Het is de bedoeling dat Grote Zus de brief aan zeven kinderen onder de 16 jaar doorstuurt. Ze hoeft geen postzegels te plakken want TPG werkt belangeloos mee (en dat klopt in ieder geval, de envelop was keurig afgestempeld). Achter op de envelop dient ze haar naam te schrijven en de bovenste (van vier namen) naam te verwijderen. Tja, Grote Zus wil natuurlijk meedoen. Niet in het minst omdat er over een week een beloning in het vooruitzicht gesteld wordt. Dus Grote Zus mag dit keer meedoen. Waarschijnlijk tegen beter weten in. Maar mocht het toch zo zijn dat er inderdaad een beloning ontvangen wordt, dan zal Mrs. T. daar zeker melding van maken.