Klikken

Fred zat in zijn caravan en keek door het raampje naar de neerdalende miezerregen. Buiten was het een drukte van belang. Hij zag een aantal loopjongens koortsachtig rond rennen. Druk met van alles en nog wat.

Fred keek in de papieren die hij opengeslagen op schoot had liggen. Hij beheerste alles volledig, tot in de kleinste details zelfs. Nu was het enige dat echt belangrijk was, dat het weer opklaarde zodat ze verder konden. Hij stond op en liep naar het kleine keukenblok en schonk zich een koffie in en nam een donut. Met smaak at hij de donut op en blies zacht over zijn hete koffie.

Hij overdacht het werk dat al verzet was, hij ging er van uit dat het nog een paar dagen zou duren en dan zouden ze klaar zijn. Ze schreven op dit moment geschiedenis, over 100 jaar zou zijn naam nog steeds bekend zijn. Daar was hij van overtuigd, daar rekende hij zelfs op.

Het was niet zonder slag en stoot gegaan. Hij had er veel voor gelaten, veel afgezien ook. Nu begon hij langzaam maar zeker de vruchten te plukken. Als dit eenmaal klaar was dan zou zijn naam gevestigd zijn. Hij zou ontzettend rijk worden. En beroemd, wereldberoemd.

Er werd op zijn deur geklopt: ‘Fred, we gaan verder, kom je?’. Hij deed de deur open, sprong op het beton en klikkerdeklakte naar de wachtende crew terwijl hij het ritme van de Carioca Dance neuriede. Hij knipoogde naar Ginger en nam haar bij de arm.


Wauw, weer een W.o.W.. Mrs. T. telt inmiddels de dagen af tot er weer een nieuw woord gaat verschijnen. Voor de spelregels klikkerdeklik, voor het onderwerp van deze twee weken: klikkerdeklik!

Beschermd: ABC

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Geneuzel | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Weels

Vanochtend vroeg zijn Mrs. T.’s ouders vertrokken voor een drieweekse reis door Wales.

Vindt Mrs. T. het normaal gesproken al best heel lang duren als haar ouders op vakantie gaan, nu ziet ze er eigenlijk behoorlijk tegenop. Natuurlijk gaat het langzaam maar zeker beter met Mrs. T.’s lijf en haar gemoedstoestand, maar echt ‘hiep-hoi’ is het toch ook niet.

Soms had Mrs. T. het idee dat haar moeder wilde vragen of Mrs. T. wilde dat ze thuis zouden blijven. En als Mrs. T. dan ‘ja’ zou hebben gezegd, dan hadden ze dat waarschijnlijk ook nog wel gedaan ook. Maar er is niet over gepraat *. En dat is eigenlijk maar beter ook natuurlijk. Want Mrs. T. zou zich dan juist weer schuldig gevoeld hebben als ze hun reis zouden annuleren (ook al doen ze dat natuurlijk met alle liefde. Hoe raar zitten verhoudingen soms in elkaar???). Maar ze heeft het niet gevraagd, te meer ook omdat Mrs. T.’s vader eigenlijk niet zo heel goed in de gaten heeft hoe kl*te het soms met Mrs. T. gaat. Mrs. T. denkt ook niet dat haar vader deze situatie ‘ernstig’ genoeg vindt om voor thuis te blijven en wil het haar moeder ook niet aandoen om daar tussenin te moeten zitten. Voor meer uitleg over hoe Mrs. T. haar ouders ziet, lees dit logje maar eens.

Mrs. T.’s moeder vertelde ooit het verhaal dat zij op vakantie gingen terwijl haar vader erg ziek was. Niet alleen zij was op dat moment op vakantie, maar op één na ook haar zussen en broers. Genoten van die vakantie heeft ze dus helemaal niet, ze moest veel te vaak aan haar vader en moeder thuis denken. Ze zei daarna dat ze nooit meer op vakantie zou gaan als niet alles in haar directe omgeving okay zou zijn.

Haar ouders reizen met hun eigen camper door Wales, de reis is tot in de puntjes voorbereid en ze overnachten gelukkig altijd op campings (dat was een paar jaar geleden nog wel anders, Mrs. T.’s vader is dol op ‘wild camperen’). Het idee dat ze dat doen is een grote geruststelling voor Mrs. T.. Verder is Mrs. T.’s vader vrachtwagenchauffeur geweest, dus ook het vele (links) rijden is voor hem geen enkel probleem.

Mrs. T. gunt het haar ouders zo verschrikkelijk om deze reis te maken. En Mrs. T. redt zich heus wel met lief Mr. T. in de buurt en twee heerlijke meiden. Eén conclusie die Mrs. T. kan trekken is in ieder geval deze: Mrs. T. is een echt moederskind!

* Uiteindelijk is er wel over gepraat trouwens. Mrs. T. had dit logje al op zondag geschreven en op de wekelijkse maandagavond-mama-avond hebben Mrs. T. en haar moeder het er wel even over gehad. Ze zouden thuis gebleven zijn als het echt nodig geweest was. Maar ze denken ook dat het goed is dat ze gaan. Vooral voor Mrs. T..

Hoe ben jij?

De Hoe ben jij?-poll (240 stemmers) heeft een tijd op Mrs. T.’s weblog gestaan en inmiddels staat er een nieuwe poll. De uitslag van de poll was als volgt:

Ik ben vooral …

  • … eerlijk [24.2%],
  • … eigenwijs [15.4%],
  • … zorgzaam [14.2%]
  • … direct [11.3%]
  • … lief [10.0%]
  • … spontaan [9.2%]
  • … verlegen [5.8%]
  • … open [5.4%]
  • … onaardig [1.7%]
  • … egoïstisch [1.7%]
  • … materialistisch [1.3%]
  • … nieuwsgierig [0%]

Mrs. T. vindt het best opvallend dat een eigenschap als ‘spontaniteit’ wat lager scoort, terwijl dat toch een van die eigenschappen schijnt te zijn die mensen die een partner zoeken als erg belangrijk omschrijven. Zou het dan zo zijn dat de spontaniteit als sneeuw voor de zon verdwijnt als die partner eenmaal gevonden is?

Mrs. T. vraagt zich ook af of we met z’n allen ‘eerlijk’ ook de belangrijkste eigenschap vinden bij onszelf en bij een eventuele partner. Of is dat dan toch lief zijn, betrouwbaar zijn of bijvoorbeeld zorgzaam zijn. Mrs. T. zelf heeft ook ‘eerlijk’ ingevuld als hoe ze ‘vooral’ is. Terwijl ze eigenlijk veel liever vooral ‘lief’ zou willen zijn!

Wat vind jij eigenlijk de belangrijkste eigenschap voor jezelf en voor je eventuele partner? En ben je dat dan ook vooral (of is er eigenlijk een heel andere eigenschap waarmee anderen jou zouden typeren)?

Tante Pietje en Frank

Vandaag hebben Mr. T. en Mrs. T. 12½ jaar verkering (heet dat eigenlijk nog wel verkering? Een relatie klinkt zo officieel (wat het natuurlijk wel is), partners dito, een stel; mmm kan er mee door). Maar goed: 12½ jaar! Da’s toch best al een lange tijd nietwaar?

Dit heuglijke feit hebben we precies een week geleden al gevierd. Toen hadden Mr. T. en Mrs. T. dus 12 jaar en 25 weken een relatie (mmm, dat leest ook niet zo fraai, Mrs. T. houdt het toch maar bij verkering).

De meisjes gingen uit logeren bij opa en oma en wij genoten van een heerlijk etentje bij Tante Pietje. Wat is het toch heerlijk om zo af en toe lekker met z’n tweetjes uit te gaan eten. Geen gedoe met kinderen die niet willen eten, geen gezucht dat iets niet lekker is, of een klein meisje dat haar best doet om haar eten overal neer te leggen, behalve daar waar het hoort: in haar mond. Gewoon dus even alle aandacht voor elkaar. Mr. T. is trouwens niet zo van het ‘uit eten’. Hij zegt altijd: ‘het is thuis toch ook goed’. En dat is ook wel zo, maar af en toe …

We hebben in ieder geval lekker gegeten en goed met elkaar gepraat. Over van alles en nog wat. Natuurlijk over hoe het met Mrs. T. gaat (best heel goed, ieks, afkloppen!) en ging (heel erg slecht) en wat dat allemaal voor ons betekent heeft en nog doet. Onze conclusie: we zijn er een zelfs een beter stel door geworden! Kortom: het was goed toeven daar bij Tante Pietje.

Vervolgens gingen wij naar ons laatste optreden van het theaterseizoen 2006-2007. En wat is mooier dan dit te doen bij Frank Boeijen? Vanaf de vierde rij hadden wij een uitermate goed zicht op hetgeen zich op de bühne afspeelde. Het moet gezegd: we hebben mooiere concerten van Frank gezien, maar het blijft een rasartiest en hij weet ons toch steeds weer te raken met zijn teksten en muziek.

En nu: op naar de 25 jaar!

Ga jij eigenlijk vaak uit eten en wie neemt daartoe dan het initiatief? Enne, als je niet getrouwd bent, hoe noem je dan datgene wat jullie samen hebben?

Beschermd: Goud

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Kermis

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Het feest

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Aapeekaatje

Hoera, we hebben er weer zeven hele centimeters en wel 1.540 grammen extra bij om van te houden! Het meisje is nu 93 centimeter groot (en da’s dus 6 hele centimeters meer dan Grote Zus toen zij twee was) en weegt 13.200 gram.

Daags voor haar tweede verjaardag werd Kleine Zus verwacht op het consultatiebureau. Regelmatig leest Mrs. T. op verschillende weblogs horrorachtige verhalen over het consultatiebureau, Mrs. T. heeft er eigenlijk nog nooit vervelende ervaringen gehad.

Omdat Grote Zus vakantie had gingen we met ons drietjes naar het bureau. We waren snel aan de beurt en het kleine meisje wilde best wat blokjes in de blokkenstoof doen. Ook een torentje bouwen van 6 blokjes vond mevrouw geen probleem. De andere testen werden ook zonder al te veel drama uitgevoerd (alhoewel mevrouw de stethoscoop wel een heel eng machien vindt).

En dan het lopen/spelen met de bal. Tja, wat kan Mrs. T. erover zeggen. Kleine Zus loopt een beetje stijfjes, daar zijn Mr. T. en Mrs. T. het wel over eens. Daags voor de bureaudag is Kleine Zus ook nog eens een keer flink gevallen en daar zou ze dus nog extra last van kunnen hebben. In ieder geval, het houterige bewegen is niet zoals het hoort. Daarom gaan we over een maandje nog een keer. De arts zal dan alleen aandacht schenken aan de grove motoriek. Mrs. T. maakt zich vooralsnog geen echte zorgen, zeker gezien het feit dat Grote Zus op die leeftijd ook wat trok met haar beentjes en wat stijfjes was.

Oh ja, schreef Mrs. T. toen dat het bureau blijkbaar voor het laatst op die lokatie was, onder zware politieke druk is het bureau vandaag weer voor het eerst terug op haar oude stek. En dit stukje plaatselijke geschiedenis mag Kleine Zus dan maar mooi allemaal meemaken. Beetje jammer alleen dat er nu geen fotograaf was!

Etiquette

Welke wijn drink je bij welk gerecht? Hoe zit het met het bestek, wat gebruik je wanneer (en hoe in geval van bijvoorbeeld vis)? Welke kleding hoort bij ‘black tie’?

Kijk, dat zijn vragen waar Mrs. T. niet altijd raad mee weet. Die van dat bestek, daar komt ze nog wel uit, maar hoe het zit met wijnen of dresscodes: geen idee. Mrs. T. is van huisuit niet opgevoed met dit soort dingen.

Mrs. T. dacht dat etiquette voornamelijk te maken had met het nuttigen van spijzen en drank. Niets is minder waar blijkt uit een zoektocht op het weeweewee: 34.600.00 resultaten vindt Google als Mrs. T. het woord intypt.

Etiquette is volgens Van Dale: het geheel van beleefdheidsregels en omgangsvormen. Daar is Mrs. T. dan weer best van op de hoogte natuurlijk en ze vindt zichzelf best een heel aangenaam persoon om mee om te gaan (is dit soort ‘eigendunk’ wel toegestaan volgens de etiquette?). Vraag Mrs. T. trouwens niet naar de omgangsvormen in Japan, maar zoals hierboven al gemeld, het internet biedt uitkomst mocht een trip naar Japan ooit plaats gaan vinden.

Wat Mrs. T. nu eigenlijk van jou wil weten: die vragen aan het begin van dit log, wist/weet jij daar alles van en heb je dat dan van huis uit meegekregen of heb je het jezelf aangeleerd?

Sporen

Het was inmiddels al zes uur, ze zouden op moeten schieten wilde ze nog op tijd komen. Grappig eigenlijk dat ze in eerste instantie niet eens van plan was geweest te gaan. Haar moeder en haar nichtje hadden haar na lang praten toch overgehaald om het te doen. Ze moest gaan en zij zouden ervoor zorgen dat ze een prachtige avond tegemoet zou gaan.

Ze deed haar kleding uit, trok de speciaal gekochte lingerie aan en deed de gehuurde zwartzijden, lange galajurk aan. Ze deed de bandjes van haar jurk recht en streek de stof over haar borsten glad. In de spiegel zag ze een bleek gezicht, het gezicht dat iedereen zo goed kende.

Haar nichtje deed de kapmantel om haar schouders en begon geroutineerd haar gezicht op te maken. Ze zag zichzelf volledig veranderen: de oogschaduw maakte haar ogen sprekend, de blusher maakte dat ze een gezonde teint kreeg en haar mond leek erom te smeken gekust te worden: prachtig helderrood en een beetje pruilend.

Daarna werden de rollers uit haar donkere haar gehaald en begon haar nichtje haar haar professioneel te föhnen waarna het op een ingewikkelde wijze werd opgestoken. Ze gleed in haar pumps en deed de bijpassende handschoenen aan.

Toen ging ze voor de passpiegel staan. Ze deinsde terug, was zij dat? Het resultaat was werkelijk verbluffend: ze keek naar een prachtige, jonge vrouw!

Er was geen spoor van de onzekere en verlegen Marieke te ontdekken. Ze zou een verpletterende indruk maken vanavond bij het eindexamenbal.


En da’s W.o.W. nummer 4! Mrs. T. vindt het zo leuk om een paar dagen te denken over wat ze zal schrijven en het dan in dit geval over een heel andere boeg te gooien omdat haar eerste gedachte al grotendeels uitgewerkt was. Voor de regels: klikkerdeklik, voor het onderwerp van deze twee weken: klikkerdeklik!

Beschermd: Kiekjes

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Hoera!!!

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.