Stapelgedichten

Bij Richtsje zag Mrs. T. haar allereerste ‘stapelgedicht’. Daarna volgde Inge en er blijkt zelfs een heuse Stapelgedichten-site te zijn.

Mrs. T. maakte een thriller-stapelgedicht, een chicklit-stapelgedicht en een ‘geen-idee-welke-gemeenschappelijke-deler’-stapelgedicht.

Oude schuld

De schreeuw om wraak

Verlossing

Een ideale man

Zolang er liefde is

Hou je mond!

Verloren zielen

Het oneindige verhaal

Verdwenen, maar niet vergeten


En jij, ook al aan het stapeldichten, doe je wellicht mee aan W.o.W. of houd jij het lekker bij jouw eigen ding(en)?

Verlaten

Begrijp jij het nou nog?

Ja, dat bedoel ik nou. Ik begrijp d’r helemaal niets van. Het was natuurlijk niet zo handig om met die andere dame wat te zoenen terwijl ze in de buurt was, maar

Ik weet ook wel dat dat niet de eerste keer was, Frank, natuurlijk weet ik dat, ze heeft me voor de vorige lang genoeg laten boeten, tjonge het heeft me zelfs nog hartstikke dure bloemen gekost om haar terug te laten komen

Tuurlijk wil ik haar terug, ze komt met hangende pootjes terug, let op mijn woorden

Nee echt, de laatste keer dat ik haar heb geslagen, dat is toch al zeker een half jaar geleden, nee joh, ik heb m’n leven

Dat van vorige maand? Nee, dat was geen slaan, dat was alleen een beetje een verkeerd uitgevallen duw

Ja, ze had gewoon mijn gehaktballen aan laten branden en mijn pilsje was lauw, zo veeleisend is dat toch niet?

Hoezo geen recht van spreken, laten we wel wezen, ik ben niet iemand die verlaten wordt begrijp je, ik ben degene die verlaat

Hoezo iets goeds? Ze is dik en lui en stom, maar het was verrekte handig om iemand thuis te hebben zitten die voor me zorgde en blij was met elk beetje

Wat zeg je? Heeft ze ander? Wat, wie dan, als ik die eikel in mijn handen

Hoezo rustig? Het achterbakse kreng heeft gewoon een ander

Wat? Ben jij?


Wauw, Mrs. T. heeft haar W.o.W. al af. Wat een leuk onderwerp dit keer, Mrs. T. zou zo nog meer stukjes kunnen produceren.

Voor de spelregels klikkerdeklik, voor het onderwerp van deze twee weken: klikkerdeklik!

Beschermd: Broer

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Bagage

Stop wat humor in je rugzak. Neem wat optimisme mee.

En wat reisgenoten zoeken, dat is ook geen gek idee!

Weten welke kant je op wilt en op weg gaan met een doel.

Ook al is dat doel maar simpel, het geeft toch een goed gevoel.

Durf eens naar de weg te vragen, stuur misschien een beetje bij.

Laat je af en toe verrassen door die gekke maatschappij.

Met wat wilskracht als bagage zit je bijna altijd goed.

Grote struikelblokken neem je met een beetje durf en moed.

Als je liefde weet te geven, wordt het leven kinderspel.

Vul je rugzak dus met liefde. Wie die uitdeelt, komt er wel!


Afgelopen zaterdag was de naviering voor de communicanten en de vormelingen. Het was een erg leuke dienst met een kinderkoor dat enthousiast de liedjes ten gehore bracht.

Of je nu katholiek, protestant, moslim, atheïst of wat dan ook bent, de teksten die in zo’n viering verteld worden die spreken volgens Mrs. T. iedereen wel aan. Toch?

Ze zijn zo mooi, zo eenvoudig en zo waar. Het zou zo simpel kunnen zijn, een mooiere wereld maken met z’n allen. Het lijkt Mrs. T. dat deze twee teksten door heel veel mensen voor waar aangenomen zal worden, waarom lukt het dan maar niet om de wereld waarin wij leven mooier te maken?


Ik weet iets goeds van jou

Zou niet de wereld beter zijn als iedereen, die ik ontmoeten zou, zou zeggen: ik weet iets goeds van jou!

Zou het niet fantastisch heerlijk zijn als elke handdruk zeggen zou – van harte en oprecht gemeend – zeg joh, ik weet iets goeds van jou.

Zou niet het leven beter zijn als men ‘t goede steeds prijzen zou, want werkelijk bij al het kwaad is zoveel goeds in mij en jou.

Zou ‘t geen fijne houding zijn als iedereen zo denken zou: jij weet een beetje goed van mij en ik, ik weet iets goeds van jou.


Mrs. T. weet het, het is naïef, maar zou ‘t …

Beroepskeuze

In de plaatselijke krant* staat iedere week een column. Mrs. T. wil je graag wat stukjes uit de meest recente column laten lezen.

Las van de week dat een zeventienjarige Nijmeegse scholier geslaagd is voor het vwo met liefst negen tienen en vijf negens op zijn cijferlijst. En wat wil hij worden? Buschauffeur. Waarom? Omdat hij dat altijd al wilde worden. Ik vond de keuze van deze Einstein fan-tas-tisch! Half Nederland denkt daar echter heel anders over. Wie wil er immers buschauffer worden met zulke mogelijkheden?

Ik hoor ouders vaak zeggen dat je kinderen moet stimuleren het hoogst mogelijke te bereiken, waarbij met dat hoogst mogelijke bijna altijd havo en vwo bedoeld wordt. Te weinig hoor ik opvoeders praten over de interesse van hun kroost. Velen weten niet eens of hun nazaat een doe- of een leerkind is.

Ik heb mateloze bewondering voor een meisje dat op vierjarige leeftijd vertelt dat ze kapster wil worden en dat beroep vijftien jaar later ook werkelijk uitoefent. Ik kan enorm genieten van een knaapje dat in de zandbak al beweert later op een graafmachine te willen werken en inderdaad op zijn twintigste bij mij een fundering komt uitgraven met zo’n bakbeest.

Waarom praten zoveel volwassenen de dromen van kinderen uit hun hoofd? Wat is er mis met eerbare beroepen (lees man/vrouw) als timmerman, vrachtwagenchauffeur, metselaar, verpleger, monteur etc.?

Waarom hebben zoveel volwassenen ooit bedacht dat alleen theoretisch leren de sleutel zou zijn tot maatschappelijk succes?

Wat vind jij hiervan? Als het jouw kind zou zijn dat met zo’n prachtlijst zijn school afrond, zou je hem dan niet enorm stimuleren om na de studie Natuurkunde die hij hoopt te gaan doen, toch op dat vlak verder te gaan? Heb je wellicht spijt dat hij naar het vwo is gegaan, had hij misschien veel meer aan een andere (praktische) opleiding gehad? Of vind je dat hij moet doen wat zijn hart hem ingeeft en dat hij buschauffeur moet worden? Maar zou je dat stiekem niet vreselijk jammer vinden?

En jijzelf, heb je de opleiding gedaan die je altijd wilde, wat voor rol speelden jouw ouders in je keuze of speelden er nog andere factoren mee?

Last but not least: mag jouw kind helemaal zelf beslissen hoe en wat hij later gaat doen of zul je proberen eruit te halen wat er ook maar enigszins inzit?

Grote Zus is er van overtuigd dat ze later kapster wordt. En van Mrs. T. mag ze als ze bij die droom blijft. Schrijfster worden kan ze altijd nog.

* Stadskrant Veghel, column: H. van der Wijst

Obsessies

Mrs. T. dacht dat ze alle boeken van Olivia Goldsmith al in haar boekenkast had staan. Dat bleek niet het geval te zijn. Nota bene bij de Hema trof Mrs. T. vrij recent het boek ‘Obsessies’ aan. En dat boek dat is dus al van 1994. In ieder geval: Mrs. T. heeft het boek uit en het was een prima boek.

Wellicht ken je de film ‘The first wives club‘? Die film is gebaseerd op een boek van Olivia. Andere boeken zijn: Wraakgodinnen, Mr. Big, Vlammend hart, Intriges, Illussies, Moeder is onmogelijk, Foute mannen en Switch. De boeken (meestal toch wel zo’n 400 bladzijdes) van Oliva lezen allemaal gemakkelijk weg.

Het zijn boeken die -wat Mrs. T. betreft- toch wat meer om het lijf hebben dan de chicklit van Jill Mansell en Sophie Kinsella (en ook die boeken staan overigens in Mrs. T.’s boekenkast). Geen hoogdravende geschriften, maar gewoon heerlijk weglezen en toch een heleboel beleven. De boeken spelen zich af in de grote steden van Amerika en de nodige glamour is aanwezig. De hoofdrol is altijd weggelegd voor een vrouw (of vrouwen), natuurlijk maakt zij allerlei vervelende dingen mee, uiteindelijk echter komt ze er sterker en beter uit. Humor is een ingrediënt dat Olivia rijkelijk in haar boeken toepast. Kortom lekker leesvoer!

De boeken van Olivia zijn wel een beetje te vergelijken met de boeken van Jackie Collins, Judith Krantz en Sidney Sheldon. Het enige verschil is nu dat Mrs. T. de boeken van deze drie schrijvers op dit moment niet meer zo geweldig vindt (terwijl ze ze een 15 jaar geleden verslond) terwijl Olivia haar nog best wel weet te bekoren.

Olivia zelf is op een enigszins tragische manier aan haar einde gekomen: ze overleed aan complicaties tijdens plastische chirurgie.

Ken jij de boeken van Olivia Goldsmith? Of wellicht die van Jackie Collins, Sidney Sheldon of Judith Krantz? Wat vind jij van hun boeken?

Meester Edwin is jarig

EEN JARIGE JOB

meester edwin is jarig en dat is feest!

de klas heeft allemaal iets gemaakt, de eene een liedje, de ander een knutsel enevoort

maar waar is femke? de meester belt op. femke zelf neemt op

hoi zegt ze met wie spreek ik? met de meester, zeg waarom ben jij niet op school?

omdat zegt femke mijn papa in het gips ligt.

maar de meester zegt, maar dan kan je toch wel naar school?

dat mag niet zij de dokter want papa moet gezelschap hebben anders verveelt hij zich!!!

wij verzinen wel een plan je hoort het dalijk.

koen heeft eerst een plan en dan amy.

maar dan komt siep erboven uit! en roept

ik heb het! in het prikbort * stont dat je de fiets mee moest nemen

waarom gaan we dan niet op de fiets naar femke?

dat is een goed idee! zegt meester edwin! ik bel femke op.

femke vint het goed

ik fiets voor zegt de meester en juf gerda achter! daar gaat de hele groep!

maar dan valt kyra kij hard op de gront

nou heeft zij bloed op de knie

de meester heeft gelukkig een pleister bij. nou fietsen ze verder.

ze zijn er eindelijk. bij femke thuis hangen slingers en haar papa

zit in de rolstoel.

nou heeft hij genoeg aandacht.

en het wort toch een geweldig FEEST!

EINDE


Zoals Grote Zus al aangaf in haar verhaal is meester Edwin vandaag jarig. Alle kinderen mogen iets voor hem doen. Een dansje, playback of wat dan ook. Grote Zus heeft voor meester Edwin een heus verhaal geschreven dat ze vandaag voor zal lezen. Daar zal meester Edwin vast hartstikke blij mee zijn.

* Het genoemde prikbort (Prikbord) is een stencil dat elke eerste vrijdag van de maand aan de kinderen wordt meegegeven vol nieuwtjes en wetenswaardigheden.

De cirkel van het leven

Mrs. T. zoekt (zocht: want het gaat inmiddels echt stukken beter, maar dat klopt Mrs. T. dan maar weer snel even af) naar allerlei manieren om ervoor te zorgen dat ze zich weer ‘de oude Mrs. T.’ zal gaan voelen. Een van die manieren is veel te lezen. ‘Dokter, het is toch niets ernstigs?‘ heeft ze inmiddels uit. En hoewel daar best heel interessante zaken in te lezen waren weigert Mrs. T. (heerlijk opstandig) zichzelf te zien als de in het boek genoemde ‘ziektevrezer’.

Een tijd geleden zag Mrs. T. het boek ‘Cognitieve gedragstherapie voor dummies‘ liggen en dat heeft ze inmiddels gedeeltelijk gelezen. Niet omdat het niet interessant is, juist wel, maar hetgeen er in beschreven wordt is zo herkenbaar en ook zo logisch, dat Mrs. T. denkt dat ze het allemaal al wel weet (hoe dom kun je zijn!). Die ‘dummies-serie’ is zo gek nog niet.

Het derde boek dat Mrs. T. inmiddels wel uit heeft is ‘De cirkel van het leven‘ van Elisabeth Kübler-Ross. Het is een autobiografisch boek en vooral van het eerste deel heeft Mrs. T. genoten. Elisabeth is iemand die respect afdwingt. Door de manier waarop zij haar leven heeft geleefd, de keuzes die zij heeft gemaakt en de moeilijkheden die zij heeft overwonnen.

Kübler-Ross schijnt een autoriteit genoemd te mogen worden op het gebied van leven en de dood. Zij heeft in haar leven met grote aantallen terminaal zieke kinderen/volwassenen, aids-patiënten en oude mensen gewerkt en zij luisterde naar hen. Ze beschrijft hoe ongelooflijk kil en afstandelijk men ‘vroeger’ (jaren ’40 tot eind vorige eeuw) met stervenden omging en zij benadrukt hoe verschrikkelijk belangrijk het is om eerlijk te zijn tegen mensen (én kinderen) die terminaal ziek zijn.

In het boek omschrijft ze de fases waar iemand die de diagnose ongeneeslijk ziek te horen krijgt doorheen gaat: ontkenning, protest, onderhandelen, depressie, aanvaarden. De heftigheid van deze fases kan uiteraard per persoon verschillen.

Verder omschrijft ze, gebaseerd op talloze interviews met mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad, hoe zo’n bijna dood ervaring verloopt. Het opvallende is dat al die mensen, onafhankelijk van elkaar, dezelfde verhalen (en over dezelfde fases) vertellen.

Een deel van het boek verliest wat Mrs. T. betreft aan kracht als het gaat over haar ontmoetingen met geesten en als zij schrijft over haar uittredingservaringen. Mrs. T. weet gewoon niet wat ze daar nou van moet denken.

Mrs. T. gaat het allemaal ‘ns lekker laten bezinken. Wat een ding betreft hoopt Mrs. T. dat Elisabeth gelijk heeft: de dood bestaat niet.

Mrs. T. sluit dit logje af met een mooie quote van Elisabeth:

Er zit in ieder van ons een potentieel voor goedheid dat we ons niet voor kunnen stellen; voor geven dat geen beloning zoekt; voor luisteren zonder veroordelen; voor onvoorwaardelijk liefhebben.

Geloof jij in leven na de dood, reïncarnatie, de hemel, geesten, uittredingservaringen, of …?

Beschermd: Zomer

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Papa

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Etentje

Mr. T. zit bij een clubje. Een heus kaartclubje. Samen met vijf vrienden is elke eerste woensdagavond van de maand gereserveerd voor een avondje rikken.

De heren hebben een afspraak. Iedere kaartavond doen ze ieder € 2,50 in de pot. Verder gaat alle winst die men afzonderlijk maakt ook in de pot. En als er genoeg in de pot zit, dan gaan de heren (met aanhang uiteraard) lekker uit eten.

Vanavond is het de vierde keer (de club bestaat trouwens al minstens zes jaar) dat er voldoende in de pot zit en daarom zijn Mr. T., Mrs. T. en de rest vanavond hier te vinden. En omdat lief vriendinnetje M. vandaag ook nog eens haar verjaardagsfeestje geeft, zijn Mrs. T. en Mr. T. daar aan het eind van de avond/begin van de nacht misschien ook nog even te vinden.

Mrs. T. vindt het een heel leuke traditie die zeker in ere gehouden moet worden.

Doe jij ook aan dit soort clubjes en wat ondernemen jullie allemaal?

Beschermd: Eronder(uit)

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.