Opruimen

En zo ruimen Mr. T. en z’n zussen gestaag het ouderlijk huis leeg. Het is ongelooflijk hoeveel spullen er in dat huis staan. Stapels tijdschriften, dekens, schoeisel, spellen, enorme hoeveelheden papier, speelgoed, handwerkspullen, koper, heiligenbeelden, planten, meubels, potten, huisraad, kleding, boeken, verzamelingen, foto-albums, lijsten en schilderijen, een biljart, nog meer potten, een kerststal, prullaria, vogelkooien, bestek, hout, gereedschap en nog heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel meer …

Het opruimen gaat niet vlug, want er zitten herinneringen aan zo veel dingen. En dat vertraagt de snelheid waarmee opgeruimd wordt. Maar dat geeft niet, want dat is meteen een manier van verwerken van wat voorbij is. De meest kostbare spullen (en dat geldt dan vooral wat emotionele waarde betreft) zijn inmiddels verdeeld (Mr. T. en z’n zussen dobbelen erom als ze alledrie (of twee) graag iets willen hebben) en zo kwam Mr. T. pas met deze Jozef (en de kist waarop Jozef staat) thuis.

En dat vindt Mrs. T. wel heel erg mooi, zo’n beeld (en de kist!). Twee andere heiligen-beelden (en de oude kerststal en een enorm kruisbeeld) liggen op zolder want de trouwe lezer weet dat Mrs. T. graag frutsels om zich heen heeft (ook religieuze prullaria voor ‘de mooi’), maar het hoeft hier natuurlijk geen kerk te worden.

Er zullen nog heel wat uren van opruimen en mijmeren volgen, maar op die manier zal Mr. T. in staat zijn op een goede manier dit tijdperk af te sluiten.

Is er iets in/van jouw ouderlijk huis dat jij later heel graag zou willen krijgen (of, in het geval dat je ouders er al niet meer zijn, misschien al hebt gekregen). En wat is dat iets dan en waarom?

W.o.W.: druk

Ik lig op het bed en overdenk de gebeurtenissen van de afgelopen uren.

Op het moment dat ik de foto van Margo zag besloot ik te doen wat Edmund vroeg. Het is absoluut ondenkbaar dat ik het leven van Margo op het spel zet. Ik besefte dat kennis macht is en vroeg Edmund daarom mij precies te vertellen wat hij van mij wil en meer informatie over Beatrice te geven. Edmund voldeed met graagte aan mijn verzoek en tijdens het diner vertelde hij druk over de familiegeschiedenis. Ik luisterde en onthield.

Relevant is dat Edmund en Beatrice nu anderhalf jaar in dit gigantische huis wonen. Het is het ouderlijk huis van Edmund. Edmund vertelt dat het landgoed al zeker 150 jaar in zijn familie is en dat het door financiële tegenslagen alleen in zijn bezit kan blijven door de erfenis die Beatrice zal ontvangen. Er is geen contact met de dorpelingen. Tot voor kort woonde er in het koetsiershuis een echtpaar dat het huishouden bestierde, maar deze mensen heeft Edmund een paar maanden geleden moeten ontslaan. Edmund’s moeder leeft nog, maar slijt haar laatste jaren in een verpleegtehuis. Edmund’s enige zus woont in Parijs en er is zeer weinig contact tussen hen. Beatrice heeft geen broers en zussen en ze is voor haar huwelijk met Edmund bijna 200 kilometer verhuisd.

Als ik alles optel zijn er in Edmund’s kring weinig mensen die Beatrice kennen. Mijn voordeel is dat Edmund me duidelijk onderschat. Langzaam maar zeker neemt mijn plan vorm aan.


Deel Eén, Twee, Drie, Vier en Vijf.

Voor het onderwerp van deze twee weken: klikkerdeklik. Voor de spelregels klikkerdeklik.

Wat hoor ik daar?

Trap-trap! trap-trap!
Wat hoor ik daar?
Sint Nicolaas zijn paardje!
ik zag daar door den schoorsteen net
Zijn mooie, witte staartje.

 

Trap-trap! trap-trap!
Waar draaft ie heen?
Het eerst naar zieke Keetje,
Want medelij heeft Sinterklaas
Met wie er ziek is, weet je.

 

Trap-trap! trap-trap!
Waar dan naar toe?
Naar ‘t arme, oude Brechtje,
Een zak vol turf, en kleeren ook,
Draagt Sinterklaas zijn knechtje.

 

Trap-trap! trap-trap!
Dan, heel misschien
Naar Broer en mij en Jantje,
Kom, ‘k leg wat brood en hooi maar vast
Voor ‘t paardje in mijn mandje.

Auteur: J.J.A. Goeverneur (ca. 1870)

Vanavond vieren Grote Zus, Kleine Zus, Mr. T. en Mrs. T. pakjesavond. Opa en oma komen eten en daarna zal het grote feest beginnen. Mrs. T. verheugt zich op een gezellig avondje samenzijn met de mensen waarom zij het allermeest geeft.

Wat je ook gaat doen vanavond: Mrs. T. wenst je een heel fijne avond!

Olifantendoders

Een heel leuk (maar vooral ook interessant) programma op Omroep Brabant is Olifantendoders. In dit programma nemen Leon van der Zanden en Merlijn Passier hun kijkers mee in de wereld van de vooroordelen en controversiële taboes. Mrs. T. kijkt alle uitzendingen en mocht ze geen tijd hebben om te kijken, dan neemt ze ze op.

In seizoen 4 behandelden Leon en Merlijn onder andere: eetstoornissen, automutilatie, de dood en dwaze vaders. Voor het volledige overzicht: klikkerdeklik.

Leon en Merlijn stellen díe vragen die mensen stiekem zelf zouden willen stellen, maar dat niet durven uit schaamte of ‘fatsoen’. En toch is het, als zo’n vraag gesteld wordt nooit gênant. Voor en na de verschillende interviews die ze houden, praten ze met zijn tweetjes over het onderwerp van de uitzending. In die gesprekken spelen ze advocaat van de duivel en bevestigen of ontkrachtigen ze hun eigen vooroordelen. Wat Mrs. T. betreft maken de heren mooie en pure televisie.

De afgeleving van afgelopen week (helaas de laatste van het seizoen) ging over de vraag: Hebben mensen met een verstandelijke beperking evenveel recht op een kind als andere mensen?

En ook nu weer volgde een half uur (veel te kort!) indrukwekkende televisie. Je ziet een verstandelijk beperkte vrouw die twee kinderen kreeg die haar afgenomen werden. Je ziet een verstandelijk beperkt stel dat er bewust voor heeft gekozen geen kinderen te krijgen door een sterilisatie van de vrouw. Je ziet een vrouw met twee kinderen en hoe zij met haar kinderen bezig is. Zonder hulp in huis voor de praktische verzorging van haar kinderen redt zij het niet. En toch bekruipt je het gevoel dat ze die praktische verzorging toch wel redelijk in de vingers lijkt te hebben. Maar hoe moet het als het ‘echte’ opvoeden gaat beginnen en hoe zal het gaan als haar kinderen straks veel slimmer zijn dan mama?

Het is een ontzettend moeilijke kwestie denkt Mrs. T. en daarom stelt ze de vraag ook aan jou: Durf jij jouw mening over dit onderwerp te geven?