Ik durf het wel …

Ik durf …

Hoe laat zou het eigenlijk zijn? Ik moet zorgen dat ik op tijd ben voor de repetities en ik heb Jaap beloofd hem op te halen. Oh, kwart over zes, nog tijd genoeg.

… het niet …

Ik durf het …

Zou Jaap eigenlijk komend weekend dan toch nog naar die klassenfuif gaan? Misschien kunnen we gewoon samen gaan? Of zou dat stom zijn?

… wel …

Ik durf het niet …

Ik durf het …

Wat zou Jaap eigenlijk zeggen als hij mij hier zo met dat bloemetje zou zien zitten? Ik denk dat hij me helemaal voor gek zou zetten. Misschien is het gewoon beter dat ik niets zeg en vooral ook niets doe? Maar dan kom ik het nooit te weten en ik word gek als ik dit niet met hem bepraat!

… wel …

Ik durf het niet …

Ik durf het wel!!!

Ik durf het eigenlijk helemaal niet. Maar ik moet het doen. Gewoon, omdat Jaap nou eenmaal Jaap is en ik ik. Omdat hij het verdient dat ik eerlijk tegen hem ben. Maar ik wil hem niet laten schrikken en zeker zijn vriendschap niet missen! Pfft, ik ken hem gewoon veel te lang, dat is het hem. Jaap en ik, samen in de poppenhoek op de kleuterschool. Ik zou willen dat het realiteit werd: Jaap en ik samen in de poppenhoek! Ik durf het wel!!! Ik ga Jaap vertellen dat ik hopeloos verliefd op hem ben!

De opdracht van deze twee weken heeft alles te maken met lef. Het lijkt Mrs. T. best heel dapper als je je allerbeste (jeugd)vriend durft te bekennen dat je hoteldebotel van hem bent!

Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.