Tot het voorbij is

Van sinterklaas kreeg Mrs. T. de nieuwste Nicci French: Tot het voorbij is.

Op de achterflap: Astrid Bell is een jonge Londense fietskoerier die niet goed weet wat ze met haar leven wil. Ze woont samen met zes vrienden, maar langzamerhand valt de groep uiteen door nieuwe liefdes, uiteenlopende toekomstplannen, geldproblemen en verraad. Dan worden twee vrouwen vermoord en de enige overeenkomst tussen de twee moorden is de aanwezigheid van Astrid. Als de situatie grimmiger wordt en de huisgenoten verder uit elkaar groeien vraagt zij zich af: is het mijn schuld? Ben ik in gevaar? Is een van mijn vrienden de moordenaar?

Onder bizarre omstandigheden wordt uiteindelijk een verdachte opgepakt en een verklaring gevonden. Maar is deze persoon daadwerkelijk schuldig? Het ligt eraan hoe de lezer het interpreteert. Het verhaal is nog niet voorbij, het moet opnieuw worden verteld. En de tweede keer is nog angstaanjagender …

Wie schrijft toch in hemelsnaam de teksten van die achterflappen? Mrs. T. vindt dat die mensen er vaak weinig van bakken, want dit dekt de lading bij lange na niet.

Maar goed, het boek. Mrs. T. vond de laatste paar boeken van Nicci French toch wel tegenvallen. Met dit boek echter gaat hun schrijverskunst wat Mrs. T. betreft weer de goede kant op. Het is niet subliem geschreven en soms lijkt het wat haastig allemaal, maar Mrs. T. vond het boek beter dan een aantal voorgangers. Kortom: prima leesvoer, maar verwacht er niet teveel van als je het nog wilt gaan lezen.

Heb jij de boeken van Nicci French gelezen en zo ja, welke boek vond je dan het beste?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *