Het zal nog geen 8 maanden geleden zijn dat Mrs. T., na haar pauze, terugkwam met een nieuwe wasmand. Collega J. was hoogst verbaasd. Wat was dat dan? En had je die nodig dan in huis: wasmanden? Nou duh, natuurlijk heb je wasmanden nodig in huis. Toch?

In ieder geval: die prachtige curver(!)wasmand was binnen de korste keren kapot (de handvatten zijn heel erg slecht gemaakt). Geen bonnetje meer natuurlijk en ook laksigheid van Mrs. T.’s kant om niet terug te gaan naar de winkel. Mrs. T. sputterde later regelmatig tegen collega J. over haar inmiddels kapotte wasmand! En J. had het dan maar steeds over het feit dat dus toch maar weer bewezen was dat wasmanden gewoon niet nodig zijn.

Sinds half september vervult Mrs. T. haar nieuwe job, maar pas vrij recent is alles formeel geregeld. Een opluchting voor Mrs. T. omdat haar vier mannelijke collega’s nog steeds vrij regelmatig een beroep op haar deden. Maar goed, de overstap is definitief dus de mannen namen ‘afscheid’ van hun Mrs. T.. De heren namen Mrs. T. mee uit lunchen, verrasten haar met een grote pot vol paaseitjes, èn met een heuse wasmand, met een met watervaste stift geschreven boodschap!

Stiekem is Mrs. T. best ontroerd, vooral ook omdat zij altijd degene was die voor cadeautjes en zo moest zorgen en nu hebben ze het helemaal zelf geregeld!