De bijzondere fee

We hebben er lang op moeten wachten, maar gelukkig ‘klom’ Grote Zus eindelijk weer in haar typemachine.

DE BIJZONDERE FEE

er was eens een fee, de fe e was lief, aardig,

en verstandig. maar ze had een probleem.

ze mocht niet boos worden, want vroeger

was ze ook een mens na haar dood werd ze een fee

daar was ze dol gellukkig mee.

toen ze net in de feeënland was,

en een mooie tulp uitgekozen, om in te wonen.

alle spullen stonden er gelukkig al in.

kwam de goeden fee op bezoek.

ze zij: gij zult hier wonen zolang gij wilt,

maar een woordje floeken en je gaat gewoon weer naar de

hemel!! en weg was ze!

zo kwam dat dus. darom had de fee haar omgetoverd

als een fee die nooit boos zou worden.

ze vond dat best handig,

als een fee boos tegen haar deed,

dan dee ze rustig het weer goed maken.

de goede fee was trots op de fee.

dus liet ze haar rustig verder leven

in feeënland

EINDE:.

Nog wat kleine opmerkingen van de auteur:

  • Dit mag op je weblog mama.
  • De goede fee praat ouderwets ‘met gij’ en zo dat vind ik zo’n leuke taal.
  • Als de mensen goed kijken dan zien ze dat de muren van tulpenblaadjes zijn.
  • De goede fee kijkt een beetje boos, maar dat is per ongeluk.
  • De puntjes op de ‘e’ heb ik met potlood gedaan want ik wist niet hoe dat moest.
  • Ik kan alleen maar dunne feeën tekenen.
  • De fee heeft een hemelbed en de poes ook. En de klok is een bloem.

Mrs. T. is natuurlijk hartstikke trots op haar kleine schrijfster!

Beschermd: Imby

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Geneuzel | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Dit boek redt je leven

Een boek met zo’n titel, dat wil Mrs. T. natuurlijk wel lezen!

Op de achterflap:

Richard leidt een comfortabel maar leeg bestaan. Op een dag raakt hij na een heftige pijnaanval doordrongen van een diep besef: hij wil iets betekenen voor de mensen om hem heen. Het enige wat vanaf nu voor hem telt is de liefde voor zijn dierbaren, die hij lange tijd heeft verwaarloosd: zijn ouders, zijn briljante broer, zijn geliefde ex-vrouw en bovenal zijn van hem vervreemde zoon. Zal hij het nog goed kunnen maken? Zal hij er eindelijk in slagen zinvolle relaties aan te knopen met de mensen om hem heen?

En wat vond Mrs. T. van het boek?

Het leest in ieder geval als een tierelier. Heel gemakkelijk en erg vermakelijk. De situaties waarin Richard terecht komt zijn vrij regelmatig volkomen absurd, maar daar komt de schrijver zonder problemen mee weg. Juist omdat het boek zo gemakkelijk leest en Richard een behoorlijk sympathieke hoofdrolspeler is. Mrs. T. vindt Richard trouwens ook al sympathiek als hij nog niet doordrongen is van de zaken die er echt toe doen. De manier waarop hij op dat moment zijn leven indeelt, volkomen volgens planning en zeer steriel, zou absoluut niet haar keuze zijn maar heeft toch ook wel iets aandoenlijks.

In het boek komen talloze rare wendingen voor en je maakt kennis met kleurrijke personages die weten te ontroeren. Wat vooral indruk maakt is de manier waarop Richard probeert in contact te komen met zijn zoon. De woede van de zoon om wat gebeurd is komt tot een grote uitbarsting en dat is een behoorlijk heftig stuk om te lezen.

Het boek redt dan misschien wel niet echt Mrs. T.’s (of een ander) leven, maar het gaf haar al met al een heel fijn en voornamelijk optimistisch gevoel terwijl ze het las.

Is er een boek dat wat jou betreft gelezen MOET worden omdat het zo optimistisch is en zo ja, welk boek is dat dan?

Was

Het zal nog geen 8 maanden geleden zijn dat Mrs. T., na haar pauze, terugkwam met een nieuwe wasmand. Collega J. was hoogst verbaasd. Wat was dat dan? En had je die nodig dan in huis: wasmanden? Nou duh, natuurlijk heb je wasmanden nodig in huis. Toch?

In ieder geval: die prachtige curver(!)wasmand was binnen de korste keren kapot (de handvatten zijn heel erg slecht gemaakt). Geen bonnetje meer natuurlijk en ook laksigheid van Mrs. T.’s kant om niet terug te gaan naar de winkel. Mrs. T. sputterde later regelmatig tegen collega J. over haar inmiddels kapotte wasmand! En J. had het dan maar steeds over het feit dat dus toch maar weer bewezen was dat wasmanden gewoon niet nodig zijn.

Sinds half september vervult Mrs. T. haar nieuwe job, maar pas vrij recent is alles formeel geregeld. Een opluchting voor Mrs. T. omdat haar vier mannelijke collega’s nog steeds vrij regelmatig een beroep op haar deden. Maar goed, de overstap is definitief dus de mannen namen ‘afscheid’ van hun Mrs. T.. De heren namen Mrs. T. mee uit lunchen, verrasten haar met een grote pot vol paaseitjes, èn met een heuse wasmand, met een met watervaste stift geschreven boodschap!

Stiekem is Mrs. T. best ontroerd, vooral ook omdat zij altijd degene was die voor cadeautjes en zo moest zorgen en nu hebben ze het helemaal zelf geregeld!

Dank je wel

Als Grote Zus en Kleine Zus bij de slager een worstje krijgen, dan zeggen ze netjes ‘dank je wel’ (bij Kleine Zus klinkt dat als: dankkekel). En zo hoort het ook bij de groenteboer of andere winkels (en het liefst ook gewoon thuis of bij anderen).

Mrs. T. vindt dat belangrijk. Dat ze ‘dank je wel’ zeggen als ze iets krijgen. Mrs. T. vindt het ook belangrijk dat ze, als ze ergens om vragen ‘alsjeblieft’ zeggen.

Dus toen Kleine Zus en Mrs. T. deze week bij de groenteboer waren en Kleine Zus een druifje kreeg maar geen ‘dankkekel’ zei (ook niet na haar er twee keer op te wijzen), pakte Mrs. T. het druifje af. Mrs. T. wil tegen Kleine Zus zeggen dat ze toch echt eerst netjes moet bedanken, maar die boodschap gaat verloren in het oorverdovende protest dat uit Kleine Zus komt!

Mmm, da’s niet tof natuurlijk en Mrs. T. zou bijna geneigd zijn het druifje terug te geven om maar van dat alarm af te zijn en verlost te zijn van de nieuwsgierige-want-hoe-gaat-deze-mama-dit-oplossen- blikken van de andere klanten.

Bijna ja, want Mrs. T. doet dat dan dus niet. Ze rekent ‘stoïcijns’ haar groenten af en neemt het kleine monster mee naar de auto (die op 10 meter van de groenteboer geparkeerd staat).

Bij de auto aangekomen snikt het meisje ‘ikku winkul toe, ikku dankkekel pratu’. OK! Die reactie valt Mrs. T. helemaal niet tegen. Het kleine vrouwtje loopt terug naar de winkel, gaat op haar teentjes staan om de deur open te maken, steekt haar hoofdje om de deur en zegt tegen de groentemeneer: ‘dankkekel’. De groentemeneer lacht en de andere klanten lachen mee.

Kleine Zus komt terug naar de auto, houdt haar hoofdje een beetje schuin en kijkt met haar mooie kijkers naar haar strenge mama: ‘orry mama ikku ben lief!’ deelt ze mama mee. Mrs. T. geeft het meisje haar zuurverdiende druif terug en we rijden naar huis … Weer een kleine hobbel op het opvoedkundige pad genomen!

Zo, gooi het er maar uit! Wat een ongelooflijk strenge moeder is die Mrs. T. toch! Of zou jij hetzelfde hebben gedaan?

In het gelid

Van boeken krijgt Mrs. T. nooit genoeg. Dat zullen de meeste bezoekers van Mrs. T.’s weblog inmiddels wel weten.

Mrs. T. is lang lid geweest van de bibliotheek, maar vaak waren de boeken die Mrs. T. zocht er niet. Op een gegeven moment is Mrs. T. daar dus afgehaakt en begon ze boeken te kopen. Inmiddels fungeert Mrs. T. zelf trouwens als bibliotheek want Mrs. T. leent haar boeken aan best een aantal mensen uit.

Mrs. T. heeft twee hobby’s waar ze graag geld aan uitgeeft, de ene is theater en de andere boeken. Gemiddeld koopt Mrs. T. per maand voor zo’n € 50,00 aan boeken. Tja, misschien best veel (of juist niet?), maar Mrs. T. vindt het iedere cent meer dan waard (op heel af en toe een grote miskoop na dan).

Een van de mooiste meubelstukken in een huis vindt Mrs. T. een (goed) gevulde boekenkast. Ze vindt het dan ook leuk om bij anderen in de boekenkast te kijken, want wat anderen lezen is hartstikke interessant.

Boekenkasten zijn wel stofnesten en daarom moet er af en toe dus flink gepoetst worden. Een gedeelte van de boeken lag inmiddels ook behoorlijk rommelig te wezen, dus er was werk aan de winkel. Gisteren ruimde Mrs. T. haar hele kast leeg, deelde de planken anders in, stofte alles goed af, sorteerde ‘oude’ boeken om achter de ‘nieuwe’ boeken te liggen zodat er weer wat ruimte komt en was al met al een dikke drie uur bezig met dit (heerlijke) klusje. Het resultaat: voila. En voor de boekenwurmen onder ons, foto’s van alle boeken die in de kasten staan.


Bij de zithoek staat nog een kleine boekenkast. Daarvan wilde Mrs. T. er pas eentje bijkopen, laat deze kleur nou toch uit de productie gehaald zijn!!! Helaas pindakaas dus …

Koop jij veel boeken en hoeveel besteed jij er maandelijks aan? Of beter, welke hobby kost jou het meeste geld?

Tot het voorbij is

Van sinterklaas kreeg Mrs. T. de nieuwste Nicci French: Tot het voorbij is.

Op de achterflap: Astrid Bell is een jonge Londense fietskoerier die niet goed weet wat ze met haar leven wil. Ze woont samen met zes vrienden, maar langzamerhand valt de groep uiteen door nieuwe liefdes, uiteenlopende toekomstplannen, geldproblemen en verraad. Dan worden twee vrouwen vermoord en de enige overeenkomst tussen de twee moorden is de aanwezigheid van Astrid. Als de situatie grimmiger wordt en de huisgenoten verder uit elkaar groeien vraagt zij zich af: is het mijn schuld? Ben ik in gevaar? Is een van mijn vrienden de moordenaar?

Onder bizarre omstandigheden wordt uiteindelijk een verdachte opgepakt en een verklaring gevonden. Maar is deze persoon daadwerkelijk schuldig? Het ligt eraan hoe de lezer het interpreteert. Het verhaal is nog niet voorbij, het moet opnieuw worden verteld. En de tweede keer is nog angstaanjagender …

Wie schrijft toch in hemelsnaam de teksten van die achterflappen? Mrs. T. vindt dat die mensen er vaak weinig van bakken, want dit dekt de lading bij lange na niet.

Maar goed, het boek. Mrs. T. vond de laatste paar boeken van Nicci French toch wel tegenvallen. Met dit boek echter gaat hun schrijverskunst wat Mrs. T. betreft weer de goede kant op. Het is niet subliem geschreven en soms lijkt het wat haastig allemaal, maar Mrs. T. vond het boek beter dan een aantal voorgangers. Kortom: prima leesvoer, maar verwacht er niet teveel van als je het nog wilt gaan lezen.

Heb jij de boeken van Nicci French gelezen en zo ja, welke boek vond je dan het beste?

W.o.W.: verjaardag / tijdnood

Misschien is het een goed idee een lijstje te maken? Een lijstje van alle dingen die ze wil gaan doen. Op nummer één zal zonder twijfel reizen komen te staan. En haar eerste reisdoel zal Toscane zijn. Dáár zal ze als eerste heen gaan, misschien dat Ierland en Portugal snel zullen volgen.

Ze wil leren bridgen en zeker op computercursus. Ja, ze gaat een computer kopen zodat ze de hele wereld tot haar beschikking heeft. Lezen, oh ja, lezen dat gaat ze ook veel en veel meer doen. Niet dat ze dat al niet af en toe deed, maar ze werd te vaak gestoord en het lukte al helemaal niet wat moeilijkere boeken te lezen.

Misschien dat ze ook ‘ns energie kan gaan steken in het aanhalen van oude vriendschappen. Musea bezoeken, strandwandelingen maken, schilderen wellicht of iets anders creatiefs. Nee, zo’n lijstje maken is niet gek en zal haar helpen haar doelen in het oog te houden.

Komende week viert ze haar 67ste verjaardag. Haar eerste verjaardag zonder Henk. Haar Henk, die vanaf zijn VUT eigenlijk continu ziek geweest was. Henk, die altijd maar gewerkt en gewerkt had. Als hij met de VUT zou gaan, dán zouden ze samen gaan genieten. Hoe anders was het gelopen.

Haar Henk die 3 maanden geleden afscheid genomen had van het leven. Ze mist hem, maar is vastbesloten van de komende jaren iets moois te maken. Ze zal zelfs op moeten passen niet in tijdnood te komen met het verwezenlijken van haar dromen.


Bij de opdracht van deze week kon Mrs. T. eigenlijk alleen maar denken aan verloren tijd. Mensen die jaren en jaren hard gewerkt hebben en zullen gaan genieten als ze met pensioen gaan. Hoe anders kan het lopen! Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.