Omdat Kleine Zus bij oma terecht kon gingen Grote Zus en Mrs. T. maar wat eerder op pad om lekker wat in het centrum rond te banjeren. Grote Zus kreeg een kleine troostcadeautje (een Suske en Wiske, wat is Grote Zus fan zeg!) en toen was het tijd om naar het bureau te gaan. En man, man, man, wat was het daar druk!!! Maar dat wachten maakte ons niet zo uit, we besloten net te doen alsof we in de rij voor de Python stonden! Mrs. T. vindt trouwens dat je, hoe je ook baalt van zo’n rij, dat ongeduldige en opstandige gedrag zeker niet te veel moet laten zien. Want een echt goed voorbeeld voor je kind ben je dan niet volgens haar.

Af en toe zagen we kinderen met witte huilgezichtjes terugkomen uit het gebouw, maar Grote Zus bleef gewoon hartstikke stoer. En toen ze aan de beurt was gaf ze geen kik! Als ze wel een kik had gegeven, dan was dat ook prima geweest hoor, had Mrs. T. haar ongeneerd kunnen troosten (want je kind kussen in het openbaar is zo niet cool meer mama!). In ieder geval, het vaccinatieprogramma voor Grote Zus is (hoogstwaarschijnlijk?) klaar!

Voor zover Mrs. T. weet is er maar een kleine groep ouders die er bewust voor kiest om hun kind(eren) niet in te laten enten. Dat doen ze uit geloofsovertuiging of uit principiële bezwaren. Omdat zo’n grote groep kinderen wel ingeënt is beschermt die groep de niet-ingeënte kinderen ook, tenminste dat meent Mrs. T. ooit opgevangen te hebben.

En jij, laat jij je kind(eren) inenten? En heb je er goed over nagedacht voordat je besloot daaraan mee te doen? Of ben je wat dat betreft een beetje als Mrs. T. ‘als iedereen het doet, dan zal het wel goed zijn om te doen’ en heb je je eigenlijk niet eens verdiept in het vaccinatieprogramma?