En zo typte oudste dit keer haar verhaal rechtstreeks in Word!
Elfen gefluister Het was vroeg in de morgen, iene sliep nog, Maar toen ging de bel van de deur. Mama werd niet wakker, wat een slaapkop,dacht iene. En papa was naar zijn werk. Dan gaat ze zelf maar,dacht ze. Ze deed haar sloffen aan, en ging naar beneden. Ze deed de deur open , en ze zag niets. Ze wou weer naar boven gaan, Maar toen hoorde ze een stemmetje. Hallo is daar iemand, vroeg het stemmetje. Zachtjes liep iene terug. Ik ben een elfje, zei het stemmetje zachtjes. Een efje? Vroeg iene, ja, een elfje, zei het elfje. Ik was verdwaald, en toen mee gewaaid door de wind. Ik ben hier uitgekomen, mag ik hier wonen? Goed zei iene zacht. Maar, hoe heet je eigenlijk? Blib zei het elfje, mooie naam zei iene. En jij heet toch iene he? Ja hoe weet jij dat? Naam-bordje zei blib. Maar jij kan toch niet lezen? Vroeg iene. Aleen een beetje zei blib,o zei iene. Maar Je mag me aleen aan je famielie laten zien. Oke zei iene, kom maar mee. Ze gingen naar boven, Iene haalde een doos tevoor-schijn, Het was een doos die ze vroeger gebruikte, Als een kamer voor haar barbies, het was een soort kamer, Met bed en gordijntjes en een klerenkast, En een lekkere warme stoel. Daar mag jij in wonen, zie iene, Leuk! Zie blib.en vloog meteen de oude doos in, En ging lekker in de grote stoel zitten. Iene zei ik moet weer gaan slapen, Maar ik denk dat dat niet lukt! Nu dat jij er bent. O, zij blib. Ineens begon blib zachtjes te huilen, Na een paar 5 minutjes kwam iene daar achter. Ze vroeg, wat is er?blib antwoorde daar op: Ik mis papa en mama, en mijn eigen huisje dat is een annemoon. Mijn lieveheers-beestje, waar ik vaak mee speel. Dat begrijp ik zei iene. Ineens hoorde ze gefladder, iene zette gauw het raam open, Er vloog een lieveheers-beestje binnen en niet zo’n kleintje , Zeker 30 centimeter lang.blib vloog hem meteen om zijn hals,flipje! Ze zij tegen iene:sorrie maar ik ga toch weer naar elfenland. Ze ging achterop flip zitten en vlogen weg . DOEI!!! Zeiden ze allebei.DOEI!!! EINDE |
Mrs. T. denkt er inmiddels serieus aan een uitgever te zoeken!