Het huis van de moskee

En zo kocht Mrs. T. een paar weken geleden dan eindelijk ‘Het huis van de moskee’ van Kader Abdolah. Want ze had al zo vaak gelezen en gehoord, dat dit zo’n geweldig boek moet zijn.

Mrs. T. houdt niet zo heel erg van hypes wat boeken betreft. Vooruit, ‘De Vliegeraar‘ is een prachtboek, daar valt niets van te zeggen, alhoewel Mrs. T. ‘Duizend schitterende zonnen‘ veel indrukwekkender vond (en daar hoor je eigenlijk zelden iets over, over dat boek). De ‘Da Vinci’ Code heeft Mrs. T. wel gelezen, maar dat was een geleend exemplaar (en dat wil wat zeggen!). Onder de indruk van dat boek was Mrs. T. trouwens helemaal niet.

Zo las Mrs. T. natuurlijk ook ‘KEVBDD‘ en ze is nog steeds een beetje in dubio over wat ze nu vindt van dat boek. Maar dat heeft dan weer alles te maken met het feit dat het een autobiografisch boek is en ze Stijn een absolute l*l vindt. KEVBDD leest in ieder geval als een tierelier en het thema is ontzettend aangrijpend.

Maar goed, dit logje gaat over ‘Het huis van de moskee‘.

Op de binnenflap:
Sinds achthonderd jaar, generatie na generatie, heeft de familie van Aga Djan een centrale positie in de stad. Al zolang ze er wonen brengen ze de geestelijk leider van de moskee voort. De imam is een belangrijke man, maar zeker zo belangrijk is Aga Djan: een groot tapijthandelaar die aan het hoofd staat van de bazaar. De rechtvaardige koopman leeft volgens de richtlijnen van de Koran en gebruikt zijn macht voor het welzijn van de mensen om hem heen.

Als er een radicale stroming onder de ayatollahs ontstaat en Khomeini in Parijs een omwenteling voorbereidt, komt de Iraanse samenleving onder druk te staan. Vrienden worden vijanden. Liefde wordt haat. Zelfs Aga Djan kan het tij niet keren.

En wat vindt Mrs. T. er nu van, van dit boek? Tja, ze vindt het eigenlijk geen hoogstandje en zeker niet het op één na beste boek van Nederland (het beste boek van Nederland schijnt overigens ‘De ontdekking van de hemel’ te zijn van Mulisch).

Het boek leest gemakkelijk weg, het taalgebruik en de zinsopbouw is heel erg gemakkelijk en doet soms zelfs wat kinderlijk aan. De lezer wordt ingeleid in de recente Iraanse geschiedenis. Met de Sjah aan het hoofd, samen met zijn vrouw Farah Diba, de opkomst van de (in onze ogen) radicale ayatollahs, de staatsgreep en het bewind van Khomeini. De personages in het boek zijn interessant, maar door de wat simplistische wijze waarop de gebeurtenissen die zij meemaken beschreven worden, lijken het soms een beetje op stripfiguren. Kortom het grijpt Mrs. T. niet echt.

Het boek is deels fictief, gaandeweg komen er echter ook personen en gebeurtenissen in het boek naar voren die geschiedenis hebben geschreven. Dat maakt het boek wel heel echt en daardoor leef je mee met de verliezen die Aga Djan en de zijnen lijden.

Kortom: Het huis van de moskee, is een prima boek, maar om nu te zeggen dat Mrs. T. er zwaar van onder de indruk was, nee dat toch niet.

Heb jij het Huis van de moskee gelezen en zo ja, wat vond je ervan? Laat jij je bij het lezen van boeken leiden door recensies van professionals (of medeloggers???)?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *