Het is uiteindelijk toch nog heel snel gegaan, het overlijden van tante L. Vanavond is ze in het ziekenhuis gestorven.

Gelukkig was haar man aanwezig, hoe zal het nu verder met hem gaan? Komt hij uit zijn depressie, zakt hij er nog dieper in? Voor zover Mrs. T. weet waren haar dochter en haar vriend net niet meer aanwezig toen tante stierf. Kier was er wel, net als wat andere familie.

Het is onwerkelijk dat het nu al afgelopen is. We wisten dat het er aan zat te komen, maar zo snel? Het is misschien maar het beste want ze was zo ziek. Waarschijnlijk heeft ze op een heel goede manier afscheid mogen nemen van het leven. Niet ineens weg, maar ook geen maandenlang ziekbed. Voor zover het op het laatst nog in te schatten was heeft ze ook weinig pijn gehad. Volgens Kier is ze heel rustig en vreedzaam gestorven.

Mrs. T. had niet zo’n heel goede band met deze tante (en oom en nichtje) en dat terwijl ze de laatste 12½ jaar zelfs schuin tegenover hen woont. Tante was in ieder geval altijd heel erg gezellig en kon ontzettend goed kletsen en grapjes maken. Maar een echte klik was er niet. Mrs. T. is dan dus ook niet echt verdrietig om tante. Is dat heel stom om hier te typen?

Mrs. T. is meer verdrietig om het verdriet van de mensen die verdriet hebben, die veel om tante geven. Klinkt dat een beetje logisch? Mrs. T. is begaan met Kier en met haar andere oom en tante die zo intensief voor tante en (depressieve) oom hebben gezorgd en dat voor oom natuurlijk nog steeds zullen doen. Voor haar nichtje, dat misschien niet eens zo heel goed beseft dat haar moeder echt weg is. Nichtje dat, toen tante plotseling weer opgenomen werd, het had over haar fiets die gestolen was en niet echt over hoe het met haar mama ging. Nichtje dat gelukkig een superlief vriendje  heeft, die op haar niveau met haar omgaat, die haar heel gelukkig maakt en die vooral heel goed voor haar zorgt. Nichtje redt het wel. Hopelijk geldt dat ook voor oom.

Voor tante en alle mensen die van haar houden:

Herinnering

Als dit het einde is

en verder niets.

Dan is er leegte

gemis, verdriet en

tranen om wat eens was

en niet meer is.

Maar er is meer

dan lijf en leden.

Veel meer

want wat een mens bezielt

dat is, dat was

haar geest, haar kracht

haar denkvermogen

alle gaven van haar hart.

Haar goedheid grenzeloos

de sterkte van haar woord

haar hartelijke gebaar.

Dat alles leeft

leeft voort in die haar kenden

die van haar hielden

en blijven houden

omdat haar geest,

nooit, nooit vergaat.

Dag tante L. Het ga je goed.