De ontdekking van de Hemel en Voorbij Mels

Toen Mrs. T. ‘Het huis van de moskee‘ uit had en daar een logje over wilde schrijven kwam ze erachter dat dat boek op nummer twee stond in de Nederlandse boekenlijst aller tijden. En op nummer één stond dus ‘De ontdekking van de Hemel’ van Harry Mulisch.

Tot op heden heeft Mrs. T. heel lang geleden ‘Twee vrouwen’ van Mulisch gelezen en dat boek vond ze geweldig. Maar verder is Mrs. T. geen fan van Mulisch. Als ze hem op tv ziet, dan zapt ze bij voorkeur weg. Maar goed, eigenlijk wil Mrs. T. dat beste Nederlandse boek aller tijden dan toch ook wel lezen.

Om het te kopen, dát ging Mrs. T. echter iets te ver. Daarvoor had ze ook te veel verschillende geluiden gehoord over het boek. Maar gelukkig kon ze het boek van een collega lenen. En wat blijkt: Mrs. T. vond het een prachtig boek!

Nou moet ze wel melden dat ze tijdens het lezen af en toe de draad behoorlijk kwijt was hoor, sommige stukken zijn zo ingewikkeld (en wat ze toevoegen aan het boek begrijpt Mrs. T. dan ook nog niet echt). Maar vooral de gedeeltes waarin Onno en Max aan bod komen zijn subliem. En wat zit er veel humor in het boek, dat had Mrs. T. helemaal niet verwacht. Ook hetgeen Ada, Sophia en Quinten allemaal overkomt heeft ze met veel interesse en plezier gelezen. Eigenlijk is het boek voor het grootste deel gewoon erg interessant en leuk en vlot geschreven.

Het einde van het boek vindt Mrs. T. eerlijk gezegd een beetje te snel afgeraffeld en te ongeloofwaardig (hoewel het hele boek natuurlijk redelijk ongeloofwaardig is omdat die hemelse figuren er aan mee doen en er toch ook wel heel vreemde dingen gebeuren). Maar als je een dikke 850 pagina’s hebt gelezen, dan mag zo’n boek niet met dit vage einde stoppen. Dat gevoel heeft Mrs. T. nu wel en dat is toch wel jammer.

Als Mrs. T. de stukken met de twee hemelse figuren (ook prachtige stukken trouwens) las dan moest ze overigens steeds aan die twee mopperkonten van de Muppet Show denken.

Maar goed, al met al: De ontdekking van de Hemel is een heel aangenaam boek (maar volgens Mrs. T. dus echt geen nummer één).

Voorbij Mels van Mireille van Hout

Op een tweetal andere blogs las Mrs. T. enthousiaste verhalen over het boek ‘Voorbij Mels’ van Mireille van Hout. Omdat Mrs. T. niet zo heel erg moeilijk is over te halen met het kopen van boeken lag dit boek een paar dagen later dus al in de brievenbus.

Op de achterflap:

Roos leidt een snel leven in de grote stad: een leuke baan, een propvolle agenda en veel vriendinnen. Living the fabulous life.

Wanneer ze de gladde charmeur Mels ontmoet, lijkt hij prima te passen in haar bruisende bestaan. Maar als Roos’ zorgeloze leven plotseling op zijn kop komt te staan, heeft dat ook grote gevolgen voor Mels die in paniek spoorloos verdwijnt. Roos voelt zich verantwoordelijk en samen met Mels’ stugge broer Lode gaat ze naar hem op zoek.

Wat volgt is een spannende zoektocht die hen niet alleen naar de surfstranden van Spanje en Azië leidt, maar ook langs de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Roos realiseert zich dat ze haar leven op een ander spoor moet zetten, met of zonder Mels.

Voorbij Mels leest als een tierelier. Het is vlot geschreven, de hoofdstukken zijn kort, het verhaal, de sfeer, het is allemaal goed. Naarmate je dichter bij het einde komt wordt de spanning opgevoerd. Het verhaal springt op en neer in de tijd; van toen naar nu en weer terug. Het enige dat Mrs. T. dus echt niet kon begrijpen is waarom Roos en Lode zo lang doorgaan met hun zoektocht. Er waren meer dan voldoende tekenen dat Mels het (uiteindelijk) weer prima maakte. Mrs. T. zou dan denken ‘als hij geen contact met me opneemt dan is het hij het ook niet waard dat ik me zorgen om hem maak’ of zou dat te simpel gedacht zijn?

Heb jij ‘De ontdekking van de Hemel’ gelezen? Wat vond je ervan? Zou een boek als ‘Voorbij Mels’ iets voor jou zijn denk je?

Beschermd: Worden

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Sleeveface

Natuurlijk Bowie!!!

Helemaal rechts Mrs. T.’s ‘held’ Jim Croce. Hij zingt haar nummer één: Time in a bottle.

Gaaf he? Die foto’s met daarin verwerkt die ouderwetsche elpeehoezen. Echt helemaal super.

Ergens boven staan nog een heleboel elpee’s, misschien moet Mrs. T. toch maar ‘ns rondsnuffelen en een heuse eigen sleeveface maken.

Op deze site zie je nog veel meer moois: klikkerdeklik!

Wat was vroeger jouw favoriete elpee? Heb je eigenlijk nog elpee’s (en ene pickup?) in huis of zijn die inmiddels allemaal verdwenen?

Dag tante

Het is uiteindelijk toch nog heel snel gegaan, het overlijden van tante L. Vanavond is ze in het ziekenhuis gestorven.

Gelukkig was haar man aanwezig, hoe zal het nu verder met hem gaan? Komt hij uit zijn depressie, zakt hij er nog dieper in? Voor zover Mrs. T. weet waren haar dochter en haar vriend net niet meer aanwezig toen tante stierf. Kier was er wel, net als wat andere familie.

Het is onwerkelijk dat het nu al afgelopen is. We wisten dat het er aan zat te komen, maar zo snel? Het is misschien maar het beste want ze was zo ziek. Waarschijnlijk heeft ze op een heel goede manier afscheid mogen nemen van het leven. Niet ineens weg, maar ook geen maandenlang ziekbed. Voor zover het op het laatst nog in te schatten was heeft ze ook weinig pijn gehad. Volgens Kier is ze heel rustig en vreedzaam gestorven.

Mrs. T. had niet zo’n heel goede band met deze tante (en oom en nichtje) en dat terwijl ze de laatste 12½ jaar zelfs schuin tegenover hen woont. Tante was in ieder geval altijd heel erg gezellig en kon ontzettend goed kletsen en grapjes maken. Maar een echte klik was er niet. Mrs. T. is dan dus ook niet echt verdrietig om tante. Is dat heel stom om hier te typen?

Mrs. T. is meer verdrietig om het verdriet van de mensen die verdriet hebben, die veel om tante geven. Klinkt dat een beetje logisch? Mrs. T. is begaan met Kier en met haar andere oom en tante die zo intensief voor tante en (depressieve) oom hebben gezorgd en dat voor oom natuurlijk nog steeds zullen doen. Voor haar nichtje, dat misschien niet eens zo heel goed beseft dat haar moeder echt weg is. Nichtje dat, toen tante plotseling weer opgenomen werd, het had over haar fiets die gestolen was en niet echt over hoe het met haar mama ging. Nichtje dat gelukkig een superlief vriendje  heeft, die op haar niveau met haar omgaat, die haar heel gelukkig maakt en die vooral heel goed voor haar zorgt. Nichtje redt het wel. Hopelijk geldt dat ook voor oom.

Voor tante en alle mensen die van haar houden:

Herinnering

Als dit het einde is

en verder niets.

Dan is er leegte

gemis, verdriet en

tranen om wat eens was

en niet meer is.

Maar er is meer

dan lijf en leden.

Veel meer

want wat een mens bezielt

dat is, dat was

haar geest, haar kracht

haar denkvermogen

alle gaven van haar hart.

Haar goedheid grenzeloos

de sterkte van haar woord

haar hartelijke gebaar.

Dat alles leeft

leeft voort in die haar kenden

die van haar hielden

en blijven houden

omdat haar geest,

nooit, nooit vergaat.

Dag tante L. Het ga je goed.

Feest en verdriet

Bijna een jaar geleden plaatste Mrs. T. dit logje. Wat is er sinds die tijd toch verschrikkelijk veel gebeurd zeg. Mrs. T. wil niet verzanden in louter logjes over haar familie, maar omdat deze weblog ook een soort van dagboek is volgt er vandaag toch nog één. Morgen komt er weer iets heel anders hoor!

Morgenochtend gaan we op feest bij Mrs. T.’s neefje K die zijn vierde verjaardag viert. K is de zoon van Mrs. T.’s broer. Broer waarmee de relatie lange tijd minder was, maar inmiddels gaan we weer als vanouds met elkaar om (ook al zou Mrs. T. toch nog graag een keer écht met broer praten over alles wat er zo’n vijf/zes jaar geleden zo mis is gegaan, maar goed dat durft ze toch niet aan). Dat ‘vanouds’ heeft trouwens niet zo veel om het lijf, Mrs. T. heeft nooit zo’n heel goede band met haar broer gehad. Maar de verhoudingen zijn nu prima. Mrs. T. accepteert het dus zoals het nu is, niet alleen voor haar en Mr. T.s gemoedsrust, maar zeker ook voor die van haar ouders.

Morgenmiddag gaan we op feest bij Mrs. T.’s peettante. Zij viert het feit dat zij afgelopen dinsdag 65 jaar werd en dat feest wordt in een feestzaal gevierd met alles er op en er aan. Peettante is weduwe (ze was getrouwd met Kier’s Grote Zus broer) en zij heeft een jaar of vier geleden een hersenbloeding gehad waarvan zij uitermate goed hersteld is. Op dit moment draait ze weer mee in de medische molen omdat ze wat lichamelijke klachten heeft. Laten we hopen dat daar niets ernstigs uitkomt. Maar goed, peettante is 65 geworden dat wil zij morgen dus groots vieren.

Het is trouwens onzeker of het feest door kan gaan omdat een andere tante van Mrs. T. op dit moment terminaal ziek is, ze is vorige week zondag bediend en het is totaal onduidelijk hoe lang het nog gaat duren. Peettante twijfelt dus heel erg over wat nu te doen met haar feest, maar tot nog toe gaat het gewoon door. Wat ook verdrietig is, is dat de man (de broer van Kier) van de zeer zieke tante de weg totaal kwijt is sinds zijn vrouw ziek is. Hij sprak niet meer, hij at niet meer, hij wilde niet meer uit bed komen, hij wilde helemaal niets meer. Uiteindelijk is hij een week of twee geleden opgenomen in een ziekenhuis in Eindhoven waar hij behandeld wordt met elektroschokken om hem enigszins uit zijn lethargische toestand te krijgen. Deze oom en tante hebben maar één kind, zij is zwak begaafd en dus niet in staat ook maar enige beslissing omtrent haar ouders te nemen. Dat betekent dat de volledige verantwoordelijkheid bij Kier en haar Kleine Zus broer ligt. Dat doen zij samen heel goed, maar het kost natuurlijk veel energie en verdriet.

Eveneens heftig is het feit dat een andere tante (en zij is dan weer een zus van Kier) van Mrs. T. sinds haar kinderen in dat drama zijn verwikkeld, ook helemaal depressief is. Toen haar man tien jaar geleden stierf is zij in een depressie terecht gekomen, maar gelukkig is ze daar uiteindelijk weer uitgekrabbeld. Een paar maanden geleden zei ze nog heel strijdvaardig tegen Mrs. T. ‘Ik laat me er dit keer niet onderkrijgen, ik ga er voor zorgen dat ik mijn kinderen alle steun geef die ze nodig hebben’, maar helaas heeft dat niet zo mogen zijn. Haar toestand heeft zijn weerslag op haar kinderen die ‘moeder er nu dus echt niet bij kunnen hebben op deze manier’ en bepaald gezellig zijn de verbanden in die tak van de familie niet bepaald op dit moment.

Mrs. T. is een echt familiemens en in goede tijden geniet ze met volle teugen van al het goede dat haar ooms, tantes, neefs, nichten en de (klein)kinderen allemaal met zich meebrengen. De heftige tijd waarin de familie van Kier’s kant zich nu bevindt brengt gelukkig niet alleen verdriet, stress en onmacht met zich mee, maar toch ook weer veel positieve dingen. In alles zien we de bereidheid elkaar te helpen, naar elkaar te luisteren, er voor elkaar te zijn. De relatie met neef was altijd al prima, maar heeft zich inmiddels verdiept tot een zeer intense vriendschap. De relatie met nicht zal altijd apart blijven, maar Mrs. T. zal haar -voor zover haar mogelijkheden liggen- altijd proberen te helpen.

Morgenmiddag is het dus feest. Mrs. T.’s oma (de moeder van Kier) zei altijd ‘je moet vieren wat er te vieren valt’. Daarom is het feest ook (nog) niet afgezegd, omdat we in de geest van oma dit feest zullen gaan vieren.

Beschermd: E.s.m.e.e.

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

W.o.W.: Heksenjacht

Cruelda, ben je nu eindelijk klaar? Schiet toch een beetje op meid, straks missen we de start nog. En jij Griselda, heb je nou nog je schoenen niet aan? Ik word gestoord van dat eeuwige getreuzel. Nou heb ik al een dikke twee uur geleden tegen jullie gezegd dat we om half acht zouden vertrekken en nog zijn jullie niet klaar!

Het is toch zo niet dat deze dag als een verrassing voor jullie komt! Ieder jaar is 2 november de opening van het seizoen! Ik denk dat ik volgend jaar alleen Eucalypta meeneem.

Wat? Nu ook nog een heleboel commentaar leveren? Zijn jullie nu helemaal gek geworden? Laat dat gezwaai met dat stokje maar heel gauw zitten, I’m not impressed girlies. Elk spreukje dat jullie er uitmurwen pareer ik zonder enige inspanning. Jullie moeten nog heel, heel veel leren.

Neem een voorbeeld aan Euc, zij is al lang helemaal klaar. Haar bezem is in perfecte conditie, haar wrat lekker harig, haar hoed voorzien van een prima deuk en heur haar is heerlijk rommelig. Nee, er is géén excuus voor jullie gezever, ik geef jullie nog één minuut!

Wat zullen de anderen wel niet denken, daar komen Lucretia en haar dochters eindelijk weer aankakken, zoals gewoonlijk weer te laat voor de jacht. Ik wil nu eindelijk wel eens een fraaie buit mee naar huis nemen, eentje waarvan we nog maanden kunnen genieten en waarvan we de interessantste brouwseltjes kunnen maken.

Oh griebelegrutten, we gaan het wéér niet redden dit jaar!!!


Een heel andersoortige heksenjacht voor Mrs. T. dus. Voor de opdacht van deze week klikkerdeklik. Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.

Jaar van de tradities

Vandaag start het Nederlands Centrum voor Volkscultuur het ‘Jaar van de tradities‘. Dat jaar start met de bekendmaking van de resultaten van een onderzoek naar wat de Nederlander nu de belangrijkste tradities vindt.

De top tien ziet er als volgt uit:

  1. Pakjesavond op 5 december
  2. Het optuigen van een kerstboom
  3. Een combinatie van Koninginnedag en vrijmarkt
  4. De combinatie oliebol/oudejaar
  5. Pasen/eieren verven
  6. Het instellen van het carnavalsfenomeen Raad van Elf
  7. Het uitdelen van beschuit met muisjes
  8. Kaarsjes uitblazen/verjaardag vieren
  9. Sint Maarten
  10. Haring happen

De mensen die aan het onderzoek hebben meegewerkt konden niet uit een lijst met tradities kiezen, maar mochten zelf drie dingen noemen die zij als traditie voor ons land van belang vinden.

Mrs. T. is een mens van de traditie. Zij vindt het belangrijk dat we de gebruiken die ons landje maken tot wat het is zoveel mogelijk in ere houden. Ze vindt het ook belangrijk dat we de geschiedenis van ons land kennen en weten waarom bepaalde dingen nu eenmaal op bepaalde manieren gebeuren.

Een traditie die Mrs. T. een warm hart toedraagt is het sinterklaasfeest. Maar toch moet er ieder jaar opnieuw weer gediscussieerd worden over Zwarte Piet. Mrs. T. begrijpt dat niet zo goed en ze vindt het ook heel erg jammer. Ook al was de rol van Zwarte Piet lang geleden een ondergeschikte, dat is nu toch al lang niet meer zo? Waarom mogen we niet gewoon ongestoord genieten van een prachtig (kinder)feest zonder ieder jaar weer dat gedoe over Zwarte Piet? Mrs. T. gelooft niet dat er ook maar één gelovige is die Zwarte Piet ziet als een slaaf van sinterklaas. En ook wat de volwassenen betreft kan ze zich daarbij dus echt niets voorstellen.

Er verdwijnen langzaam maar zeker tradities en komen er ook weer andere voor in de plaats. In de multiculturele samenleving waarin wij leven moet volgens Mrs. T. uiteraard ook ruimte zijn voor tradities van andere culturen. In een ‘Maak uw keuze’ van een paar weken geleden stelde Mrs. T. daarom de volgende vraag: Christelijke feestdagen handhaven of ook van andere culturen feestdagen introduceren? Daarop werd door 23 mensen geantwoord: handhaven, door 10 mensen: ook van andere culturen feestdagen introduceren en 5 mensen onthielden zich van (echt) commentaar. Mrs. T. staat best open voor het (officieel) introduceren van feestdagen vanuit andere culturen, maar wat haar betreft moet Nederland wel Nederland blijven. Daarmee bedoelt ze dat de Christelijke basis wel gehandhaafd en leidend moet blijven. En Mrs. T.’s mening heeft niets te maken met welk rascistisch motief dan ook, laat dat duidelijk zijn! Dat vindt Mrs. T. wel heel vervelend aan het huidige Nederland, dat je zo snel van rascisme beschuldigd kunt worden.

Mrs. T. vindt tradities heel belangrijk, dat schreef ze al eerder. Niet alleen voor een land, maar ook op kleine schaal, in familiekring vindt ze tradities erg belangrijk. Er zijn dan ook verschillende tradities in Mrs. T.’s persoonlijke leven waar zij zich erg goed bij voelt. En zolang deze tradities niet beklemmend werken, zal Mrs. T. daar nooit een einde aan maken.

Prachtig, treffend logo aldus Mrs. T..

Wat zijn tradities voor jou en welke Nederlandse traditie is voor jou het allerNederlandst?