In 2008

Vorig jaar vond Mrs. T. dit al een leuk logje, dus heeft ze dit jaar nog maar een keer het lijstje ingevuld (ook al vindt ze het de tweede keer wel lastiger dan die eerste keer).

In 2008:

Was het lekkerste dat Mrs. T. at weer te veel om op te noemen. De door Mrs. T. zelf gekookte maaltijden zijn uiteraard altijd heel lekker en Mrs. T.’s moeder kan heerlijk koken. Mrs. T. ging een behoorlijk aantal keer uit eten en iedere keer weer was dat buitengewoon smakelijk (hoewel de Griek een beetje tegenviel) en vooral ook gezellig. Maakt het gezelschap overigens niet de helft uit van de smakelijkheid van een maaltijd? Mrs. T. is zelfs de muesli met vruchtjes en biogarde die ze ‘s ochtends tot zich neemt lekker gaan vinden.

Bewoog Mrs. T. net als vorig jaar een heleboel. Mrs. T. gaat als het enigszins kan op de fiets naar haar werk alhoewel daar de laatste maanden behoorlijk de klad in gekomen is in verband met afspraken die wat verder weg zijn en die ze dus met de auto moet doen. Natuurlijk maakte Mrs. T. trouw haar rondjes op de hometrainer. Inmiddels staat er dik 7300 kilometer op de teller.

Knuffelde Mrs. T. haar meiden nog vaker dan vorig jaar en dat geldt ook voor Mr. T. die menig knuffel ontving. De nacht begint standaard met lepeltje-lepeltje.

Kreeg Mrs. T. (meer) waardering voor Mr. T.. Nou had Mrs. T. al veel waardering voor haar allerliefste schat, maar man, man, man wat heeft Mrs. T. toch geboft met haar vent. Hij is zo verschrikkelijk lief, wijs en een geweldige steunpilaar.

Gaf Mrs. T. af en toe toch weer bijna de moed op. Gewoon omdat ze regelmatig nog zo’n pijn heeft en het dan niet meer ziet zitten. Gelukkig lukt het nog steeds om door te gaan.

Luisterde Mrs. T. wederom naar veel mooie, interessante, prachtige, verdrietige verhalen van Grote Zus. Wat kan die schat toch heerlijk vertellen en wat is ze toch een wondermooi sociaal wezentje. Mrs. T. luisterde ook veel naar Mr. T., naar wat hem bezighoudt en bezielt. Mrs. T. luisterde naar de zinnen van Kleine Zus. Ze praat steeds beter en duidelijker en heeft een heel eigen gevoel voor humor. Verder luisterde Mrs. T. naar neef en nicht, naar hun pijn en verdriet en naar veel andere mensen. Ook luisterde Mrs. T. veel naar muziek, maar merkt ze dat ze stilte steeds meer gaat waarderen.

Leerde Mrs. T. dat ze geduld moet hebben. Dat ze helaas niet zelf alles in de hand heeft en dat ze -vooral wat haar lijf betreft- de dingen over zich heen zal moeten laten komen. Hoe moeilijk ze dat ook vindt.

Ontplooide Mrs. T. toch weer zichzelf. Ze nam nieuwe stappen in de weg naar het herstel en/of acceptatie. Zo is ze meer en meer bezig met spiritualiteit en met hoe lichaam en geest met elkaar verband houden.

Geloofde Mrs. T. in de kracht van de liefde. De liefde van en voor Mr. T., de liefde van en voor haar meisjes en haar ouders, vrienden en familie. Mrs. T. is een rijk mens.

Mocht je dit stokje willen vangen? Leuk!

Beschermd: Vloeren

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Geneuzel | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

In amper twee dagen las Mrs. T. ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht‘ uit.

Op de achterflap:

Christopher is vijftien en heeft een vorm van autisme. Hij weet veel van wiskunde maar weinig van mensen. Hij houdt van lijstjes, patronen en de waarheid. Hij houdt niet van de kleuren geel en bruin en hij wil niet aangeraakt worden. Christopher is in zijn eentje nog nooit verder geweest dan het einde van de straat. Maar waneer blijkt dat de hond van de buurvrouw is vermoord, gaat hij op onderzoek uit. Hij begint aan een indrukwekkende reis die zijn veilige bestaan volledig overhoop gooit.

Het boek wordt volledig vanuit Christopher geschreven en geeft een indrukwekkende kijk op hoe iemand die Asperger heeft zijn leven leeft. Christopher is een jongen die het beste gedijt als de wereld zich voorspelbaar gedraagt en hij op die manier zijn leven in de hand kan houden.

Als de hond van de buurvrouw echter vermoord wordt trekt Christopher ten strijde. Wat hem dan allemaal overkomt én waar hij dan allemaal achterkomt maakt het een erg indrukwekkend boek. De schrijfstijl is daarbij erg gemakkelijk en vaak humoristisch. Mrs. T. heeft genoten van dit boek!

Als je op de link bovenaan klikt, dan kom je bij het boek terecht. Er zijn ook wat pagina’s te bekijken via de link. In het boek staan ook tekeningen, schema’s en nog veel meer waardoor het nog bijzonderder (is dat een goed woord?) wordt.

Dit boek is zeer de moeite waard. Er gaat een wereld voor je open!

W.o.W.: verlicht

Hij zat peinzend aan zijn bureau, zijn handen gevouwen om een kop hete koffie. Normaal gesproken zou hij zich behaaglijk in zijn comfortabele stoel hebben genesteld en genoten hebben van de rust. Hij zou wat gemijmerd hebben over het goede leven, over de plannen die hij nog had voor het komende jaar.

Maar na gisteren en de ruzie die ontstaan was, was hij teneergeslagen. Hij wist dat hij het beste voorhad met zijn mensen en hij dacht echt dat ze gelukkig waren met hoe hij de dingen regelde en dat men tevreden was. Dat er zulke frustraties bij sommigen van hen waren kwam als een donderslag bij heldere hemel.

Een despoot hadden ze hem genoemd, al hadden ze dat later afgezwakt tot (vooruit dan maar) verlicht despoot, hij was geschrokken van de felheid van hun protest. Dat zoiets leefde onder hen, hen voor wie hij altijd zo zijn best had gedaan en van wie hij zoveel hield.

Zijn lijf deed pijn van ingehouden verdriet, nooit had hij ook maar een seconde gedacht dat men het niet eens was met wat hij deed en hoe hij het deed. Er was nooit iets geweest wat duidde op ontevredenheid. Tot gisteren.

Hij wist werkelijk niet hoe het nu verder zou moeten. Misschien was het beter om maar te vertrekken. Hij schrok van hard gebons op de deur. Treurig slofte hij naar de deur en deed hem open.

‘Grote Smurf, Grote Smurf, kom snel want Gargamel heeft alle salsaparilla vergiftigd en Brilsmurf is doodziek!’.


Voor de opdacht van deze week klikkerdeklik. Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.

Ria, Jofus en Jeesus

Hier in huis twee kindvriendelijke kerststallen waar dan ook druk mee gespeeld wordt. Soms gaan de kleine Jeesussen bij elkaar op bezoek of komen er ‘vreemde’ playmobilgasten de kerststal bezoeken.

Op zolder ligt de oude -antieke- kerststal van Mr. T. thuis. Die zal heus wel een keer beneden komen, maar nu lijkt het veiliger om dat nog maar niet te doen. Onder de kerstboom staat een klein, Afrikaans, kerststalletje.

Staat er bij jou in huis een kerststal?

b v cxzn bvvbnnmm,k;vbh nnjj,,../

‘Mama, de comtuutur doettu ut niet meer. Mama, jij evu hellepu affeblief?’

Kleine Zus groeit al veel meer op met de computer dan Grote Zus. We kochten onze eerste (en tot nu toe laatste) computer toen Grote Zus een jaar of vier was en Grote Zus was, denkt Mrs. T., al dik vijf voordat ze echt aan het computeren sloeg.

Kleine Zus echter ziet grote zus, mama, papa, oma (en soms ook opa) achter de peecee zitten. En dat wil zij ook! Mrs. T. verbaast zich over de snelheid waarmee zij zich het muizen eigen heeft gemaakt en ook het gemak waarmee zij de verschillende spelletjes speelt (overigens is het inkleuren van tekeningen op de peecee veruit favoriet).

We hebben een aantal CD-roms en een aantal websites in haar eigen favorieten gezet. Normaliter houdt zij zich daar prima aan. Maar soms wil het toch wel een beetje fout gaan. En dan, dan doet de comtuuter het dus niet meer.

Kan jij Kleine Zus (en Mrs. T.) nog een leuke website aanraden voor drie-/vierjarigen?

Oorlogsgeheimen

Grote Zus bracht laatst ‘Oorlogsgeheimen‘ van Jacques Vriens mee vanuit de bieb.

Op de achterflap:

Het Zuidlimburgse dorp waar de elfjarige Tuur woont, is bezet door de Duitsers. Tuur en zijn buurmeisje Maartje vinden dit in het begin wel spannend. Maar langzaam maar zeker komen de kinderen erachter dat de bezetters in staat zijn tot de ergste dingen.

De volwassenen proberen zoveel mogelijk voor hen geheim te houden: de Engelse piloot die op zolder verstopt zit, wie de Duiters helpen (zoals hun eigen meester) en wie in het verzet zitten. maar op een dag vertelt Maartje aan Tuur dat zij zelf ook een groot en gevaarlijk geheim heeft. Ineens komt de oorlog wel heel dichtbij …

Toen Grote Zus dit boek van Jacques Vriens las, moest Mrs. T. toch wel even slikken. Dát boek was te heftig voor een (toen) achtjarig meisje.

Van Oorlogsgeheimen was Grote Zus ook erg onder de indruk en ze heeft nogal wat vragen gesteld over de Tweede Wereldoorlog en waarom de Joden dan dood moesten. Mrs. T. heeft die vragen zo goed mogelijk beantwoord en vervolgens het boek zelf ook even gelezen.

Mrs. T. moet zeggen, het boek zit goed in elkaar en er wordt heel duidelijk verteld hoe bepaalde dingen in elkaar zitten. Van de 145 pagina’s die het boek telt is maar een klein aantal echt confronterend en dan ‘gelukkig’ weer confronterend op een kinderlijke manier. Mrs. T. heeft wat dat betreft veel bewondering voor de vertelkunsten van Jacques Vriens.

Wat Mrs. T. zich wel afvraagt: wanneer is een kind klaar om de gruwelijkheden van dat wat in de Tweede Wereldoorlog gebeurde te horen? Is het dat ooit?

Vind jij het de taak van de school of van de ouders om kinderen te vertellen over de gruwelijkheden die er in de Tweede Wereldoorlog gebeurd zijn? En wat is volgens jou een geschikte leeftijd hiervoor?

En nu we het toch over kinderboeken over de oorlog hebben, is er al iemand naar de verfilming van Oorlogswinter geweest? Zo ja, wat vond je ervan en is de film geschikt voor een kind van negen jaar?

Delft

In het kader van ‘a girl has got to do, what a girl has got to do’ zal Mrs. T. vandaag met Mr. T. afreizen naar Delft.

Om daar met z’n tweetjes van een weekendje qualitytime te gaan genieten. En, wat een toeval, vanavond is Mrs. T. dan ook nog hier te vinden omdat daar een stel Aardige Jongens optreden. Het leven is mooi!

De meisjes worden prima verzorgd door oma (een nachtje) en tante A (een nachtje) dus wat wil een mens nog meer?

Aanschouw het hotel waar Mrs. T. en Mr. T. verblijven en als Mrs. T. toch ‘ns in die ene speciale kamer mocht verblijven dan is het feest helemaal compleet!

Tot later!

W.o.W.: geschiedenis

Stilletjes lag ze in haar bed. Ze dacht aan de dingen die er die dag gebeurd waren, hoe ze gereageerd had en hoe de toekomst zou gaan veranderen. De toekomst zou gaan veranderen!

Een dikke knuffel had ze haar gegeven, ze was begripvol geweest en had geen verwijten gemaakt. Ze wist zelf nog goed hoe het was, hoe jong ze was, hoe alleen, maar ook hoe trots en hoe vastbesloten om de dingen anders te gaan doen. Beter te gaan doen. Dat zou ze bewijzen.

Ze dacht aan hoe moeilijk het was geweest. De doorwaakte nachten, het nooit eens de zorg uit handen kunnen geven. Haar ouders hadden haar duidelijk gemaakt dat ze van hen geen steun hoefde te verwachten. Ze hadden haar zonder pardon het huis uitgezet. Zij vonden het oh zo belangrijk hoe de buitenwereld over hen dacht. Heb uw naaste lief, stond er toch in de bijbel? Nou, blijkbaar gold dat niet voor dochters die niet deden wat er van hen verwacht werd. Ze had ze nooit meer gezien en had daar vrede mee, het leefde zelfs vrij relaxed zonder dat huichelachtige gedoe van haar ouders en het keurslijf van de kerk.

Ze had het goed gedaan, de beginjaren waren moeilijk, het alleenstaande moederschap soms zwaar, maar ze had vooral genoten van haar kleine meisje. De geschiedenis ging zich herhalen, met dát verschil dat zij er wel zou zijn voor haar dochter en dat het gelukkig een heel andere tijd was.

‘Ik word oma’, jubelt haar hart.


Voor de opdacht van deze week klikkerdeklik. Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.