Ik weet best dat ik te kort was voor mijn gewicht. Maar ik voelde me er niet vervelend onder. Verder had ik het geluk dat ik niet te dik oogde. Stevig, dat wel, maar zeker niet te dik.

Toen ik afgelopen september voor het eerst bij de acupuncturiste kwam in de hoop dat zij iets aan mijn klachten kon doen, kon ik niet vermoeden dat ik een half jaar later 12 kilo minder zou wegen. Twaalf hele kilo’s. How cool is that?

De naaldenmevrouw wilde bij de intake niet alleen horen over de klachten waarvoor ik kwam, maar ook hoe het met de rest van mijn lijf ging. Ik vertelde best vaak pijn in de onderbuik te hebben. En dat ‘best vaak’ was een behoorlijk understatement. Eigenlijk had ik bijna continu buikpijn. Die pijn was echter volledig ondergeschikt aan mijn andere klachten.

Of ik openstond voor een reinigingskuur, vroeg ze me. Huh, reinigingskuur? Ik heb me laten voorlichten en ging vol goede moed met de kuur aan de slag. Zeven dagen duurde de kuur en ik heb hem totaal niet als zwaar ervaren.

Op dit moment leef ik eigenlijk nog steeds volgens de zevende dag van de kuur. Dat betekent dat ik normaal eet (alhoewel dat wijntje dat ik ‘s avonds drink niet op de lijst staat), alleen dat ik een aantal andere producten eet én sommige producten (koffie en melk) niet meer gebruik.

Klein nadeel: afvallen kost veel geld want er moeten heel veel nieuwe kleren gekocht worden!

Voor de opdracht van deze week: klikkerdeklik. Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.