Oh jemig, dit ging helemaal verkeerd aflopen. In de ene hand had ze de spons en in de andere hand de trekker. Heette zo’n ding eigenlijk wel een trekker? Ze wist het niet.

Het keukentrapje stond niet al te stevig en ze voelde het een beetje wiebelen. Ook al had ze bij het neerzetten goed heen en weer geschoven, het was niet gelukt het trapje helemaal stabiel te krijgen. Op hoop van zegen dan maar, had ze gedacht. Ze zette de emmer boven op het trapje en beklom het voorzichtig. Met een hand hield ze zich een vast aan de muur. Zo moest het toch wel lukken.

Gatsie, wat had ze toch een hekel aan ramen wassen, het was zo’n nutteloos iets vond ze. Dan had ze het karwei klaar en vervolgens regende het een paar dagen later. Was al het werk weer totaal verspilde moeite!

Eigenlijk had ze sowieso een hekel aan het huishouden. Vroeger hadden ze een werkster gehad, maar toen ze allebei minder gingen werken omdat hun eerste kind geboren werd vond manlief dat ze best zelf het huishouden konden doen. Hij had natuurlijk best gelijk en het spaarde nog een lieve duit uit ook, maar zo efficiënt als Ria toen het huis bijhield, dat lukte hen gewoon helemaal niet. Het leek gewoon nooit af te zijn en kwam iedere week weer terug. Bah!

Boven in de hoek zat een grote vogelstront, ze rekte zich uit om er goed bij te kunnen, het trapje wiebelde vervaarlijk …

Voor de opdracht van deze week: klikkerdeklik. Voor de spelregels van Write on Wednesday: klikkerdeklik.