Ze zeggen dan wel dat het leven bij 40 begint (en da’s dus al bijna voor mij), het verval begint al bij 39 (of nog eerder zo u wilt) zo ondervind ik op dit moment.

Waar ik gruwelijk van baal is dat er af en toe zwarte haren uit mijn kin menen te moeten groeien. Gats! Dát wil ik helemaal niet hoor. Heel af en toe zit er zelfs ééntje op mijn wang. Waarom dat dan?

En nu we het toch over haar hebben, waarom heb ik af en toe zomaar ineens een hele grijze haar op mijn hoofd. Zo vreemd, de ene dag zit ie er nog niet, en de volgende dag wel, van wortel tot top: een grijze haar. Gelukkig gaat er volgende week weer een verflaagje overheen!

Van rimpels heb ik niet echt last, behalve die ene tussen mijn wenkbrauwen. Zo lelijk vind ik dat! Zo’n verticaal streepje, dat daar helemaal nog niet hoort te zitten. Ik heb nota bene nog regelmatig jeugdpuistjes, dat slaat toch nergens op: straks heb ik een jeugdpuistje in mijn rimpel.

Ander verval dat ik niet direct aan leeftijd gekoppeld had, was de pijn die ik sinds een paar weken in mijn rechtervoet had. Ik had onder mijn voet, bij de bal zeg maar, pijn. Best heel veel pijn zelfs. Best zoveel pijn dat ik eigenlijk niet meer heel goed op mijn kekke hoge hakken kan lopen. En ik zonder (hoge) hakken, dat is eigenlijk hetzelfde als mijn vader met lange mouwen.

Uiteindelijk ben ik er zelfs voor naar de huisarts geweest die mij doorverwees naar de podotherapeut. Nou had ik al niet anders verwacht dan dat de podotherapeut zou zeggen dat hakken best mogen, maar dan geen hakken boven de3 centimeter. Tja, ik heb waar weinig schoenen met hakken lager dan3 centimeter! En de podotherapeutmevrouw zei dus, dat pijn in de voeten ook met ouderdom te maken zou kunnen hebben! Nou ja zeg …

‘Gelukkig’ echter bleek uit onderzoek dat er duidelijk iets niet helemaal in orde was met mijn voet (en enkel, daar denk je dan weer niet aan hè, als je pijn in je voet hebt, dat er ook ergens anders nog iets aan kan mankeren). Dus de podotherapeutmevrouw sjorde aan mijn enkel, kneedde mijn voet en bedacht vervolgens dat ik zooltjes nodig had.

Zooltjes om alles weer helemaal flex te maken, daar in mijn voet. Dus … sinds een aantal weken heb ik zeer verantwoorde zooltjes in sommige schoenen en laarzen (in mijn bruine lievelingslaarzen -die ook met de bruiloft aan moeten- passen de zooltjes trouwens niet). Ik moet zeggen: het lijkt te helpen die zooltjes, de pijn is zo goed als weg. Ik doseer het lopen op hakken nu een beetje. Wel hakken naar het werk, maar even niet thuis en zo. Zodat ik straks, op de grote dag: lekker op hoge hakken kan feesten!

Best wel kassa trouwens: twee bezoekjes aan de podotherapeutmevrouw, de eerste keer amper een half uurtje, de tweede keer een kwartiertje. Wilt u even € 195,00 betalen? Het is verdorie maar goed dat die zooltjes hun werk doen!

Jij wellicht ook al wat last van ouderdomsverschijnselen?