Net als ik is Grote Zus gek op lezen. Op dit moment leest ze boeken die in aanmerking komen voor de Nederlandse Kinderjury. Er zijn een x-aantal boeken genomineerd voor deze prijs en kinderen kunnen de drie titels die zij het mooist vinden insturen.

Inmiddels is Grote Zus in haar vierde kinderjuryboek bezig. Ik ga die boeken speciaal halen in de bieb te V. Op school is wel een bieb, maar daar is een zeer beperkt aanbod, laat staan dat deze boeken er te leen zijn.

Laatst haalde ik in V het boek ‘Julia’s reis‘ van Finn Zetterholm. Mij sprak de achterflap erg aan, dus vandaar dat ik het meenam.

Wat staat er dan op die achterflap?

Julia is twaalf en woont met haar ouders in Stockholm. Ze is gek op kunst, een liefde die ze deelt met haar opa. Bovendien kan ze waanzinnig goed tekenen.

Als ze op een dag met haar opa het Nationaal Museum bezoekt, gebeurt er iets wonderlijks: wanneer Julia een schilderij van Rembrandt aanraakt, verdwijnt ze in een zwart gat. Ze wordt wakker in de wereld van de schilder in 1658. Het enige dat Julia bij zich heeft, zijn haar schetsboek en haar tekenpotlood.

Dit is het begin van een avontuurlijke reis door de wereld van de schilderkunst. Julia ontmoet beroemde kunstenaars als Leonardo da Vinci en Salvador Dalí.

Van iedere schilder leert Julia iets nieuws. Maar hoe komt ze weer terug in haar eigen tijd? Het geheim ligt in Julia’s handen.

Julia’s reis: de wereld van Sofie voor de schilderkunst.

In het begin vond Grote Zus het maar niets. ‘Ze zit daar maar een beetje op dat bankje’, zei ze. Ik raadde haar aan om nog even door te zetten en jawel hoor, op een gegeven moment zat ze helemaal in het boek en vond ze het zo mooi dat ik, na haar enthousiaste verhalen, het uiteindelijk ook maar even gelezen heb.

Ik vond het een leuk kinderboek en kan me goed indenken waarom Grote Zus het zo spannend vond. We hebben het er vrij regelmatig over gehad. Over welk verblijf bij welke schilder we het leukste vonden, over de dingen die Julia meemaakt, over waarom grote mensen soms zo raar doen, over gebruiken in andere eeuwen en over stierengevechten.

Voor het jureren moeten de kinderen ook aangeven welke zin uit het boek ze het mooiste vonden. Uit 350 pagina’s, dus een heleboel zinnen, koos Grote Zus deze zin: Tijd is niets. Goh, wat een filosoof in de dop die Grote Zus van ons. 😉

Op de rechterfoto staan de schilderijen die Julia naar andere tijden brengen. Met de schilders daarvan maakt ze dus kennis en beleeft ze haar avonturen.

Een ander boek dat ik, toevallig vandaag, uitlas is: ‘Jacoba, dochter van Holland‘ van Simone van der Vlugt.

Op de achterflap:

In deze historische roman kruipt Simone van der Vlugt op overtuigende wijze in de huid van Jacoba van Beieren (1401-1436). Jacoba was haar tijd ver vooruit, stak haar feministische ideeën niet onder stoelen of banken en koos ook in de liefde niet altijd voor de makkelijkste weg. Het lot was Jacoba slecht gezind. Op haar vijftiende werd zij al weduwe en snel daarna overleed haar vader, Willem VI, hertog van Beieren. Zo werd zij gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen. We leren een vrouw kennen die veel te verduren krijgt, maar zich daar niet bij neerlegt en door het onrecht dat haar wordt aangedaan juist strijdbaarder wordt.

In Jacoba, Dochter van Holland zien we niet alleen een hertogin die ten oorlog trekt om haar gewesten te verdedigen, maar ook Jacoba’s persoonlijke kant: de ontwikkeling van een kwetsbaar, volgzaam meisje tot een volwassen, sterke vrouw. Haar relatie met haar moeder is er een die voor vele vrouwen herkenbaar zal zijn.

Ik vond dit een zeer gemakkelijk leesbare historische roman. Wát een leven heeft Jacoba van Beieren geleid. Goede Tijden, Slechte Tijden is er werkelijk waar helemaal niets bij. In haar korte leven is ze vier keer gehuwd geweest, waren er vetes, oorlogen, romances, intriges, verraad, hartstocht, gevangenschap, executies, moord en nog veel meer.

Je hebt als vrouw van deze tijd te doen met Jacoba. Als jong meisje/jonge vrouw draagt ze verantwoordelijkheden die immens zijn. Ze kan weinig mensen vertrouwen en zelfs binnen haar familie vindt ze tegenstanders. Door het boek heb ik, geschiedenisminded als ik ben, ook meer inzicht gekregen in de Hoekse en Kabeljauwse Twisten.

Dit boek is niet ingewikkeld (ook al komen er veel namen in voor) en is vooral een indrukwekkende roman. Lezen dus!

Naar welk boek zou jouw voorkeur uitgaan? Naar het filosofisch getinte kinderboek of de historische roman?