Surprise

Mijn vermoeden klopte volkomen. Niks geen handbaloverleg, maar een heus vrijgezellenavondje!

Ik ontving vanochtend een mail dat ik om 19.00 uur klaar moet staan in mijn feestpak. Dat zal ik maar ‘ns aan gaan trekken (het is immers al 18.30 uur). Er is mij een overheerlijke maaltijd en een stevige borrel beloofd. Da’s natuurlijk niet verkeerd! Hopelijk ben ik morgen in staat een geweldig verslag te geven.

Beschermd: Nog tien dagen

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Pasen 2010

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Uitgevast

Zo, dat vasten zit er ook weer op. En Grote Zus is blij!!! Ze durfde eerlijk te bekennen dat het vasten haar zwaar viel. Of beter: het vasten op zich viel haar niet zo zwaar, maar vooral het niet snoepen als andere kinderen wel snoepen, dát viel toch best wel tegen. Halverwege wilde ze er bijna mee stoppen, maar ze heeft toch doorgezet. Je begrijpt dat we hartstikke trots op haar zijn.

Thuis niet snoepen was niet zo moeilijk. De eerste paar dagen stopte ze een niet gesnoept snoepje nog in haar bus, maar al snel bedacht ze dat een rijstwafel of een stuk fruit een prima alternatief was om toch nog wat te kunnen eten.

Zoals in het vorige logje al gemeld, hoefde ze van zichzelf niet te vasten op feestjes en partijtjes en dat was natuurlijk erg verstandig. Tractaties op school werden echter netjes mee naar huis gebracht en als ze bij een vriendinnetje was spelen en daar werd snoep uitgedeeld, dan kwam dat ook mee naar huis. Uiteindelijk leverde haar vastenactie de volgende opbrengst op:

Zoals trouwe lezers wel weten heerst er in huize Mrs. T. een vrij strikt snoepbeleid. De meiden brengen daarom al vaak snoep dat ze elders krijgen mee naar huis om het in hun snoepbussen te stoppen.

In de bus van Grote Zus zat voordat ze met vasten begon al deze voorraad:

.

Zie je dat, er zitten zelfs nog pepernoten tussen. Die dingen zullen intussen wel knoerhard zijn en niet meer te eten. Beide foto’s bij elkaar leveren onderstaande snoepvoorraad op:

.

Ik vraag me af hoe lang het gaat duren voordat ze deze berg op zal hebben. Áls ze het al ooit op zal eten allemaal, want er is meer input dan output.

Kleine Zus is op dit moment trouwens stikjaloers want de bus van Grote Zus zit nu beduidend voller dan die van haar en ‘dat is niet eeluk’ aldus het kleine vrouwtje. Toen Grote Zus vanmiddag thuiskwam van de Jeugdnatuurwacht en ze had ook nog een chocolade paashaas gewonnen, toen weende het meisje bittere tranen. Af en toe is het leven ook echt niet eerlijk lieve schat! Maar ik denk dat Grote Zus jou best een stukje van haar paashaas gaat geven. Echt, dat denk ik.

Iedereen heel fijne Paasdagen!

ICE: In Case Of Emergency

Vandaag ontving ik een doorstuurmailtje van schoonzus. Ik heb een gruwelijke hekel aan alle doorstuurmailtjes dus normaliter worden ze ongelezen verwijderd. Het betreffende mailtje echter had als titel ‘namens de ambulancedienst’ en betrof een oproep van een ambulancebroeder om in mobiele telefoons een zogenaamde ICE-code te programmeren.

Die ICE-code staat voor ‘In Case of Emergency’. Onder de ICE-code programmeer je een echtgeno(o)t(e), partner, ouders, familie of vrienden. Als de nood aan de man is, kunnen ambulancebroeders/hulpverleners op die manier veel sneller de belangrijkste mensen bereiken.

Ik heb al anderhalf (ja, ik was er snel bij) jaar een mobiel. En in mijn mobiel staan al sinds 17 maanden drie ICE-codes. Ik hoorde er toen iets over en dacht dat dat inderdaad behoorlijk handig kan zijn. Eigenlijk dacht ik dat die ICE-codering al wijd en zijd bekend zou zijn, maar blijkbaar valt dat nogal mee als er zulke mailtjes rondgestuurd worden.

Heb jij al een ICE-code in jouw mobieltje staan? Zo nee, snel doen hoor!