Hitte

Hij zit inmiddels enige tijd in de bus, het is niet heel druk. De plek naast hem is -gelukkig- vrij. Hij denkt niet dat hij het zou kunnen verdragen nu naast iemand te zitten. Dat komt straks wel na zijn overstap op het centraal station. De avondspits zal dan net goed op gang gekomen zijn en de trein zal afgeladen vol zijn. Precies volgens plan.

Hij voelt het zweet op zijn lijf. Zijn hartslag raast door zijn lijf. Het lijkt hem alsof zijn hart uit zijn lijf wil springen. Eigenlijk vreemd dat niemand dat ziet!

In zijn hoofd herhaalt hij voor de zoveelste keer zijn mantra: voor jou, mama, voor jou. Hij denkt na over de instructies die hij heeft gekregen. Het is in wezen niet moeilijk maar het daadwerkelijk doorzetten zal van een moed getuigen waar zijn moeder trots op zal zijn. Het zal haar en zijn zusjes nooit meer aan iets ontbreken is hem verzekerd. Nooit meer.

Probeer niet op te vallen is hem verteld. Kijk mensen niet rechtstreeks aan, zorg dat je niemand reden geeft om je aan te spreken. Zeg gebeden om je af te sluiten van de wereld om je heen. Houd je duim altijd op de knop voor het geval je voortijdig ontmaskerd wordt. De kans dat ze je dan nog kunnen weerhouden tot actie over te gaan is minimaal. Zoek een goede plek, een drukke plek, een plek vol vijanden.

De gordel om zijn middel zit strak en hij onderdrukt met moeite de neiging te gaan krabben. Nog even. De bus arriveert op Malha.

De man stapt uit en loopt naar de trein die hem naar zijn eindbestemming zou brengen. Hij, en met hem tientallen mensen, stapt in. Het is druk in de coupé. Deze trein zal nooit in Tel Aviv arriveren.


Een nieuwe WE-300 met als onderwerp: afdrukken. De andere bijdragen ook lezen? Klikkerdeklik!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *