Money, money, money

Toen ik járen geleden (in 1990) het huis uitging om te gaan samenwonen met mijn toenmalige vriend (inmiddels al jéren (vanaf 1993) exoverigens) kreeg ik van mijn ouders een mooi geldbedrag mee. Dat geld was natuurlijk hartstikke welkom want ik had geen rooie cent (ik werkte net een dik jaar, het eerste jaar na school liep ik stage, en een heel riant inkomen was het natuurlijk ook niet) en dat gold ook voor m’n vriend.

Toen Mr. T. en ik in 1999 de trotse ouders werden van Grote Zus besloten wij dan ook om, net als mijn ouders destijds voor mij hadden gedaan, een spaarrekening voor het babietje te openen. Op die rekening wordt maandelijks geld gestort, dus inmiddels heeft Grote zus al best een mooi bedrag op haar rekening staan.

Het geld staat in ieder geval vast tot haar achttiende en kan te zijner tijd besteed worden aan een studie of om haar (net zoals ik destijds) op weg te helpen met bijvoorbeeld de inrichting van een huisje.

Uiteraard sparen we voor Kleine Zus ook eenzelfde bedrag. We zijn er ons overigens terdege van bewust dat we ons in de positie bevinden dat we voor de meiden kúnnen sparen. Wat overigens niet wil zeggen dat wij erg riante salarissen hebben hoor. 😉

Grote Zus krijgt inmiddels steeds vaker geld voor haar verjaardag. Het is soms best heel vervelend voor Grote Zus, maar papa en mama vinden het dan belangrijk dat ze van dat gekregen geld ook nog wat spaart. Ook krijgt oudste zakgeld. Nog steeds € 1,= per week (wat volgens het Nibud te weinig is voor haar leeftijd en daarom heb ik zojuist met Mr. T. afgesproken dat ze na haar verjaardag € 2,50 per week zal gaan krijgen) en nog steeds vergeten wij het regelmatig te geven en vergeet Grote Zus op haar beurt het te vragen. Gelukkig wordt Grote Zus wat dat betreft wat minder vergeetachtig. 😉

Haar zakgeld mag ze dus deels opmaken (en dan koopt ze van haar eigen geld ook nog regelmatig een cadeautje voor haar zusje). Verder verdient Grote Zus wat geld met misdienen. Ze heeft dus best al wel wat inkomsten. Het is wel erg grappig dat ze bijna altijd wilde plannen heeft als we gaan ‘shoppen’ maar dat ze nooit met een lege portemonnee thuis komt. En dat vind ik best een fijn idee. Hopelijk blijft dat zo.

Hoe gaan (gingen) jullie met geldzaken om wat de kinderen betreft. Wordt er voor hen gespaard? Krijgen ze zakgeld en zo ja, hoeveel (en hoe oud zijn ze)? Mag al het geld opgemaakt worden of moeten de kids ook een deel sparen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *