Tja, het was (is?) een hype, dat boek van Elizabeth Gilbert.

Op de achterflap:

Op haar dertigste heeft Elizabeth alles wat een moderne vrouw zich maar kan wensen: een echtgenoot, een huis en een succesvolle carrière. Maar in plaats van gelukkig te zijn wordt ze overspoeld door paniek, verdriet en verwarring.

Twee jaar later, na een bittere echtscheiding en een hevige depresssie, besluit Elizabeth een radicale stap te nemen: ze gaat een jaar lang alleen op reis. Op haar zoektocht naar evenwicht en geluk doet ze drie landen aan. In Italië leert ze la dolce vita kennen, in India verdiept ze zich in meditatie en schrobt ze tempelvloeren en in Indonesië ontdekt ze de balans tussen ernst en lichtvoetigheid – en ontmoet ze haar grote liefde.

Tja, wat vind ik nu eigenlijk van dit boek? Ik vind het zeker de hype niet waard, maar daarin ben ik niet de enige gezien de reviews bij Bol.Com. De delen die zich afspelen in Italië en Indonesië vind ik best heel aardig. India is wat mij betreft te vaag en te vreemd.

De schrijfstijl vind ik soepel en dat maakt het een gemakkelijk leesbaar boek. Gilbert gebruikt ook vrij veel humor en dat maakt het boek nog best een beetje de moeite waard. Maar meer dan een mager zesje kan ik er toch echt niet aan geven.

Heb jij dit boek toevallig ook gelezen? Wat vond je ervan? Het boek is verfilmd (met Julia Roberts in de hoofdrol). Die film gaat vanaf 7 oktober draaien. Ga jij die film zien?