Wortelkanaalbehandeling

Zo hé, wat had ik de afgelopen weken toch een kiespijn! Kiespijn die doorstraalde naar mijn oor en op een gegeven moment wist ik niet eens meer of de pijnlijke kies nou in mijn boven- of in mijn onderkaak zat. Koud deed pijn, warm deed pijn, heet deed pijn. Kiespijn dus. Paracetemollen-slik-kiespijn. Bah!

Dan kan je, tegen beter weten in, door blijven lopen in de hoop dat het vanzelf wel beter wordt. Of je kunt toch maar de tandarts bellen. Want stiekem weet je best dat dit niet zomaar meer over gaat. Je hebt daarbij een druk en leuk weekend voor de boeg (met twee daagjes Haarlem met Mr. T.) dus er MOET iets gebeuren! En dat iets dat moet NU gebeuren!

Afgelopen woensdag trok ik mijn stoute schoenen aan en gisteren lag ik om 11.55 uur al in de stoel van de tandarts. Ik lag er weinig relaxed te wezen trouwens want ik had me in die paar uurtjes ervoor toch een dag at the office!

Hoe lullig is het om daags voordat het door jou georganiseerde uitje plaats gaat vinden erachter te komen dat het bedrijf waar het uitje is geen horecavergunning heeft. Nou, knap lullig dus. Ik heb er vandaag menig telefoontje aan gewijd! Uitje gaat gewoon door, maar zonder alcoholische versnaperingen. Ach het wordt vast en zeker ontzettend leuk. Maar goed, dat verwacht je toch niet: dat zo’n bedrijf (nog) geen horecavergunning heeft. Dat check je toch ook niet? Tenminste, ik het het nog nooit van mijn leven gecontroleerd en ik heb in mijn ‘carrière’ al heel wat happenings georganiseerd.!

Ook knap lastig was het feit dat, net voordat ik naar de tandarts vertrok, de meester van Kleine Zus belde met het bericht dat het kleine troeleke ziekig was. De donderdagoppas was niet te bereiken, maar gelukkig was oma weer ‘ns reddende engel. Het troeleke was trouwens niet zo heel erg ziek want ‘s middags is ze weer gewoon naar school gegaan.

Gruwelijk lastig was het feit dat mijn computer op het werk vanochtend van Microsoft-omgeving veranderde. Wat als resultaat had dat ik heel veel dingen kwijt was, dat dingen niet meer werkten et cetera.

Zo’n dag at the office was het, al het werk wat ik eigenlijk gepland had op te doen bleef liggen door al dat geneuzel en toen moest ik ook nog ff tussendoor naar de tandarts. Eigenlijk wel lekker hoor, na al die stress ontspannen in zo’n tandartsstoel. 😉

Ik heb het geluk dat ik niet bang ben voor de tandarts. Het is niet mijn hobby hoor, dat niet, maar ik vind het ook niet heel erg erg.

OK, lang verhaal kort: tandarts doet zeer gemene test om precies te lokaliseren waar de pijn zit, blijkbaar in 6.4 (iemand?) als ik het goed onthouden heb, verdoving er in, ik kletsen met assistente over plannen voor bleken van mijn tanden en over mijn voortanden die naar achteren groeien (dit logje) en dat gaat gewoon helemaal goed komen, verdoving blijkt niet genoeg, nog een spuit (die niet meer pijn doet omdat hij op een plek gezet wordt, die wel verdoofd is), verdoving is goed, tandarts aan de slag, er gebeurt van alles, groen lapje in mijn mond om kies heen (nog nooit gehad, zo’n groen lapje), af en toe toch gemene pijn, half uurtje later, noodvulling er in en klaar is Henk (want zo heet de tandarts). Nou ja klaar, 25 november mag ik terugkomen voor de echte vulling.

De rest van de dag heb ik het op het werk een gevoel alsof ik continu aan het kwijlen ben, maar ik zag geen vlekken op mijn truitje, dus dat zal wel meegevallen zijn. Wat is het toch een raar gevoel zo’n half verdoofd gezicht. Eten ging amper en dat heeft als gevolg dat ik mijn avondeten blijkbaar beschouwde als mijn lunch want zojuist heb ik chips zitten eten (en dat doe ik dus gewoon helemaal nooit!!!).

Ik type dit nu om 22.46 uur en moet zeggen dat ik op dit moment niet echt heel happy ben. Er klopt namelijk een hart in mijn oor/kaak en dat is een vrij vervelende gewaarwording. Met andere woorden: de pijn komt weer terug. Henk heeft me daarvoor gewaarschuwd. Zo meteen maar een paar paracetemolletjes slikken en naar bed.

Hoe gek ben jij eigenlijk op jouw tandarts?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *