Het is zo’n boek dat al een aantal jaren in de boekhandel ligt. Een boek dat ik regelmatig in handen had en dan toch maar weer teruglegde. Omdat ik niet zeker wist of ik het wel een mooi boek zou vinden. Het onderwerp intrigeerde me mateloos, maar ergens dacht ik dat het een heel ingewikkeld boek zou zijn.

Enfin, uiteindelijk kocht ik het boek begin november toch (tja, soms zijn boeken nu eenmaal in de reclame) en ik heb het in een dikke week ademloos uitgelezen. De Zwerm van Frank Schätzing is een PRACHTIG, INTERESSANT EN INDRUKWEKKEND BOEK!

Op de voorkant:

Een tsunami verwoest West-Europa. Het klimaat op aarde ondergaat drastische veranderingen. Onder het oppervlak van de wereldzeeën beweegt zich een nieuwe soort die intelligent is, zeer gevaarlijk en ongrijpbaar. De mensheid krijgt te maken met een natuurlijke vijand die terugslaat.

Op de achterflap:

Voor de kust van Peru verdwijnt een visser op mysterieuze wijze van de aardbodem. In Noorwegen ontdekken onderzoekers van een oliemaatschappij een nieuwe wormsoort, waarvan miljoenen exemplaren op de zeebodem leven. Tegelijkertijd vertonen de walvissen voor de kust van Britisch Columbia bijzonder vreemd, agressief gedrag. Er lijkt geen verband te bestaan tussen deze gebeurtenissen, maar de Noorse bioloog Sigur Johanson gelooft niet in toeval. Walvisdeskundige Leon Anawak evenmin. Er vinden steeds meer incidenten plaats en het leven in de wereldzeeën lijkt tegen de mensheid in opstand te komen. De beide wetenschappers komen tot dezelfde onheilspellende conclusie: er staat een ramp te gebeuren. Bij hun zoektocht naar de oorzaak van deze gebeurtenissen zien zij hun ergste nachtmerries bewaarheid worden …

De Zwerm is heel veel boeken tegelijk: het is een roman, een thriller, science fiction en fantasy-achtig en soms zelfs pure horror. Maar het is vooral een heel indrukwekkend boek. Een boek dat de lezer met de neus op de feiten drukt: de mens maakt er een puinhoop van wat het milieu betreft. De hele wereld staat op de rand van de afgrond en toch worden er nog vieze politieke machtsspelletjes gespeeld. Ook de arrogantie van de mensheid ten opzichte van andere soorten wordt perfect weergegeven. Dit boek is af en toe erg confronterend!

Het is af en toe ook best een ingewikkeld boek, maar de schrijfstijl van Schätzing maakt het heel goed leesbaar. Ik vond het zelfs interessant om over al die moeilijke biologische en chemische toestanden te lezen. Dit boek pakte me beet vanaf pagina één en hield dat vol tot en met pagina 924. De Zwerm wordt (is?) vast en zeker een klassieker!

Denk jij dat dit een boek voor jou is?

Bij een collegablogger (ik weet helaas echt niet meer wie) las ik dat zij ‘De geschiedenis van de liefde‘ van Nicole Krauss had gelezen. De titel van het boek vond ik erg mooi en de omschrijving bij bol.com trok me over de streep (al is dat niet zo heel erg moeilijk als het om boeken gaat).

Op de achterflap:

Leo Gursky tikt iedere avond tegen zijn radiator zodat zijn bovenbuurman weet dat hij nog leeft. Maar zijn leven als niet altijd zo eenzaam: zestig jaar geleden, in het Poolse dorp waar hij was geboren, werd Leo verliefd. Hij schreef een boek, een liefdesverhaal, en dat manuscript komt nu opeens weer tevoorschijn, met verstrekkende gevolgen.

Niet ver vanwaar Leo woont, worstelt de veertienjarige Alma met het verlies van haar vader. Alma is vernoemd naar een personage in het boek De geschiedenis van de liefde, dat haar vader aan haar moeder gaf toen ze elkaar net hadden leren kennen. Nu is haar moeder onder mysterieuze omstandigheden gevraagd het boek te vertalen. Dit betekent voor Alma het begin van een avontuur, om haar naamgenote te vinden en haar familie te redden.

Bij bol.com staat de volgende NBD / Biblion recensie:

In dit boek komen drie verhaallijnen samen. Eerst die van de gepensioneerde slotenmaker Leo Gursky die als Pool een kluizenaarsleven leidt in Amerika. Hij schrijft een boek en stuurt dit naar zijn zoon die hem niet kent. De tweede verhaallijn is die van de 14-jarige Alma, genoemd naar iemand uit ‘De geschiedenis van de liefde’, een Spaans boek dat haar jong gestorven vader aan haar moeder gaf die nu het verzoek krijgt om het te vertalen. De laatste lijn is van Zvi Litvinoff die in 1941 van Polen naar Chili ging. ‘De geschiedenis van de liefde’ is zijn enig gepubliceerde werk. Leo en Alma vertellen zelf, het deel van Zvi komt via een verteller. Een indringend geschreven roman met joodse elementen. Het boek vraagt veel aandacht, maar verdient dat. De auteur (1974) debuteerde twee jaar geleden met ‘Man komt kamer binnen’. In de pers wordt haar nieuwste roman vergeleken met ‘Alles is verlicht'(2002) van Jonathan Safran Foer, haar man. Het boek is opgedragen aan de vier joodse grootouders van de auteur ‘die haar het tegenovergestelde van verdwijnen hebben geleerd’.

Vooral de zin: ‘Het boek vraagt veel aandacht, maar verdient dat’ vind ik buitengewoon treffend. Dit boek verdient inderdaad de aandacht van de lezer. Als je het die aandacht geeft, dan heb je er een prachtig boek aan.

Ik vind De geschiedenis van de liefde een erg mooi boek. Er zitten een aantal verhaallijnen in en dat maakt het niet altijd even overzichtelijk, maar gaandeweg het boek valt alles zachtjes op zijn plek. Vooral de geschiedenis van Leo Gursky vond ik zeer de moeite waard. Ik wil niet te veel over het boek schrijven, want het is zo mooi, dat je het zelf zou moeten ontdekken.

Leuk trouwens dat Krauss getrouwd is met Jonathan Safran Foer van wie ik tot op heden twee boeken las.

Tja, het was (is?) een hype, dat boek van Elizabeth Gilbert.

Op de achterflap:

Op haar dertigste heeft Elizabeth alles wat een moderne vrouw zich maar kan wensen: een echtgenoot, een huis en een succesvolle carrière. Maar in plaats van gelukkig te zijn wordt ze overspoeld door paniek, verdriet en verwarring.

Twee jaar later, na een bittere echtscheiding en een hevige depresssie, besluit Elizabeth een radicale stap te nemen: ze gaat een jaar lang alleen op reis. Op haar zoektocht naar evenwicht en geluk doet ze drie landen aan. In Italië leert ze la dolce vita kennen, in India verdiept ze zich in meditatie en schrobt ze tempelvloeren en in Indonesië ontdekt ze de balans tussen ernst en lichtvoetigheid – en ontmoet ze haar grote liefde.

Tja, wat vind ik nu eigenlijk van dit boek? Ik vind het zeker de hype niet waard, maar daarin ben ik niet de enige gezien de reviews bij Bol.Com. De delen die zich afspelen in Italië en Indonesië vind ik best heel aardig. India is wat mij betreft te vaag en te vreemd.

De schrijfstijl vind ik soepel en dat maakt het een gemakkelijk leesbaar boek. Gilbert gebruikt ook vrij veel humor en dat maakt het boek nog best een beetje de moeite waard. Maar meer dan een mager zesje kan ik er toch echt niet aan geven.

Heb jij dit boek toevallig ook gelezen? Wat vond je ervan? Het boek is verfilmd (met Julia Roberts in de hoofdrol). Die film gaat vanaf 7 oktober draaien. Ga jij die film zien?