Zoals de meesten wellicht weten ben ik echt fan van de Sint. De tijd rondom Sinterklaas vind ik superleuk en gezellig. Dat is overigens altijd al zo geweest (van pak ‘m beet 2 tot nu zeg maar). Grote Zus heeft zich een aantal jaren bij de ongelovigen aangesloten, maar Kleine Zus behoort natuurlijk nog helemaal, totaal en zonder enig voorbehoud bij die club jonge kindertjes die vurig gelooft. Ik geniet met volle teugen met haar mee.
Gisterenavond werd het eerste Sinterklaasjournaal uitgezonden (op een gruwelijk stom tijdstip trouwens, wie bedenkt dat dan: ‘Hé, weet je wat, laten we het Sinterklaasjournaal maar ‘ns om 17.40 uur uitzenden want dan zit er echt niemand te eten’ dus opnemen en later kijken) en Kleine Zus zit vol aandacht te kijken. Heerlijk om dat koppie en die stralende oogjes te zien. Kleine Zus tracteert ons regelmatig op gezongen sinterklaasliedjes. Ze maakt er af en toe nog vrij aparte creaties van trouwens.
Zaterdag de intocht in Harderwijk. We hebben het zaterdag eigenlijk best een boel druk want niet alleen die intocht dus (nu weer onder lunchtijd!!!???), maar ‘s middags is er ook de spelletjesmiddag waaruit de jeugdprins en -prinses voor Carnaval 2011 naar voren komen. Grote Zus doet hier ook aan mee, dus wie weet ben ik binnenkort wel tijdelijk koninginmoeder of zoiets. De aanwezigheid van de ouders is bij die middag toch wel gewenst en dat terwijl ik met Carnaval dus helemaal níets heb. En oh ja, door dat carnavalsgedoe gaat Kleine Zus zaterdagmiddag met oma naar het theater: ‘Waarom heb jij tegen mij niet gezegd dat ik op de eerste paarse dag naar LOtje ging. Nou zei oma het tegen mij’, kreeg ik laatst van haar te horen. Zo grappig.
‘s Ochtends hebben we nog een gedoetje met het voetballen van Grote Zus. Ze hebben vanaf 2011 geen leider meer en dat moet natuurlijk opgelost worden. Nu denken Mr. T. en ik erover om samen leider te gaan worden, zodat we een beetje om en om meekunnen. Want elke zaterdag paraat staan vind ik toch wat te gortig. Daarnaast is zaterdag natuurlijk mijn poets-het-huis-dag en aangezien we vorige week in Domburg zaten en ik niet zo’n poets ben, is dat ook best weer nodig. 😉
En stel, stel dat Grote Zus prinses wordt (of haar hartsvriendin, dan wordt ze automatisch adjudant en andersom natuurlijk) dan worden we volgens mij ‘s avonds ook verwacht op het 11-11-bal. Ja, ik, dus, dat vrouwke dat niets met carnaval heeft!
Maar goed, dit logje gaat over Sinterklaas en dat ik eigenlijk gewoon fan van die man ben. Een tijdschrift als ‘Sint, het 5 decembergevoel voor grote mensen’ is dan ook zeker aan mij besteed. Ik heb genoten van het interview met de goedheiligman en de hoofdpiet, van een reportage waarin te zien is hoe de sint zich in Spanje vermaakt, van de herinneringen van BN’ers aan het sinterklaasfeest en nog veel meer.
Ach, kijk nou toch, de enige echte Sint. Heerlijke man!!! Die stem, die humor, al die pieten (ik ♥ de sorry-Piet), in één woord: geweldig.
Het grootste deel van de inkopen is al binnen, gedaan via het weeweewee en Intertoys is er weer goed mee. Winkelt wel relaxed vind ik, geen gesjouw met al die tassen en niet in de rij staan.
We hebben hier inmiddels lootjes getrokken (we doen op 5 december surprise als Kleine Zus naar dromenland vertrokken is) en verder wordt er sinterklaas gevierd bij de opa’s en oma’s, op het werk en natuurlijk op school. Het heerlijk tijdje is wat mij betreft echt aangebroken!
Wat is jouw 5 december gevoel?