Open dag en cito

Afgelopen zaterdag hield de school waar Grote Zus voor 99,9% zeker heen zal gaan een open dag. En laat dat nou nét de school zijn waar ook ik mijn middelbare schoolperiode doorbracht. Wat is er veel veranderd buiten het gebouw. De ‘cour’ (schrijf ik dat goed?) van vroeger is volgebouwd en daar bevindt zich nu de kantine. De gymzalen van vroeger zijn omgebouwd tot studiehuis.

Het gebouw zelf is van 1948 en is erg karakteristiek. De indeling zelf is weinig veranderd en ik liep met oudste door het gebouw heen. Wow, wat heb ik veel meters gemaakt in die gangen. Ik vond het tof om er weer een keer rond te lopen. Grote Zus schaamde zich waarschijnlijk best een beetje voor haar enthousiaste mama: ‘daar werd vroeger handenarbeid en tekenen gegeven’ en waarempel, daar werd nog steeds handenarbeid en tekenen gegeven. De lokalen van geschiedenis, biologie, natuurkunde, scheikunde, Latijn, Duits, Engels en al die andere vakken: bijna allemaal zaten ze nog in de zelfde vleugels. Het muzieklokaal is volgens mij wel een etage gedaald, maar erg zeker ben ik daar niet van.

Ook leuk was het zien van vele bekende gezichten van mijn eigen schoolperiode. Grappig om te ontdekken dat klasgenoten van toen nu in dezelfde levensfase zitten. Maar het was ook best heel confronterend om te weten dat ik dat ene gezicht nooit meer zou zien.

Grote Zus liep eerst nog wat onwennig rond, maar voelde zich toch al vrij snel best op haar gemak. Met name het tekenen trok haar aandacht. Ze was blij verrast dat er ook een vak als ‘verzorging’ aangeboden wordt (dát hebben wij vroeger nooit gehad), maar ook de proefjes bij natuurkunde vond ze best interessant. Gaandeweg zagen we haar een beetje ontdooien. Ze deed nog een ‘examen’ economie (haalde een 9) en een ‘examen’ maatschappijleer (2 fout van 15 vragen) en toen we later naar huis fietsten (tja, ze moet straks altijd op de fiets, dus bedachten Mr. T. en ik dat we ook naar de open dag maar met de fiets moesten gaan, zeer tot ongenoegen van Grote Zus overigens) was ze overtuigd van het feit dat ze op deze school best haar draai zal gaan vinden. Leuk!

Verder staan vandaag, morgen en overmorgen in het teken van de Cito. Spannend. Al proberen we er niet al te veel woorden aan vuil te maken, want pfft, wat wordt dat Cito-gebeuren toch ook opgeklopt her en der. We hebben haar gezegd dat ze gewoon haar best moet doen en vooral HEEL GOED MOET LEZEN, want daar schort het nogal ‘ns aan bij Grote Zus. Ze kan het allemaal hartstikke goed, maar gaat regelmatig de vaut in omdat ze soms gewoon te slecht leest. Ik ga vandaag echter wel extra vaak aan haar denken, vermoed ik zo. 😉

Het zijn leuke dagen zo met een groep achter!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *