Carnaval

Dit wordt een kleine ode aan Grote Zus. U bent alvast gewaarschuwd. Grote Zus is een fantastische meid. Ze is sociaal, aardig en durft voor zichzelf en anderen op te komen. De meesten van jullie weten dat haar schoolleven niet altijd over rozen gegaan is (maar voor degenen die wat korter op het andere blog meelazen: Grote Zus is een tijdlang behoorlijk gepest door een ander meisje en dat had voornamelijk te maken met het feit dat Grote Zus niet naar de pijpen van dat meisje danste en voor zichzelf én voor anderen opkwam). Gelukkig echter ligt dat inmiddels een paar jaar achter ons en Grote Zus doet het geweldig.

Maar goed, wat heeft dit nu allemaal met carnaval te maken zul je denken? Mrs. T. heeft carnaval tenslotte net achter de rug (gelukkig).

Nou, dat gaat om het volgende. Er zijn nu al (tja, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen blijkbaar) plannen om voor volgend jaar met de huidige groep 8 een carnavalswagen te gaan bouwen. Op zich vind ik dat een erg leuk initiatief en vooral ook het idee dat ze op die manier een ook-na-de-basisschool-vriendenclub opbouwen is natuurlijk mooi. Na de zomervakantie slaan ze immers allemaal verschillende paden in.

Het niet zo heel erg sympathieke meisje van hierboven heeft zichzelf (als altijd) de rol van opperhoofd toebedeeld en regelt de zaakjes volgens haar ideeën. Daar kan ik veel van vinden (sterker, daar vind ik veel van) en we praten er ook wel een beetje over met Grote Zus, maar verder moeten ze het voorlopig maar even uitzoeken.

Maar goed, het opperhoofdmeisje bepaalde dat één meisje (M) niet mee mag doen. M zat vroeger in dezelfde klas maar is na groep drie naar het bijzonder onderwijs gegaan. Het is een meisje dat verschrikkelijk met zichzelf in de knoop zit en sinds een dik jaar behandeld wordt voor anorexia. Kun je je dat voorstellen? Twaalf jaar oud en dan al zo ziek. Ik vind het zo verschrikkelijk. Voor haar, haar ouders, haar zus en broers en alle mensen die van haar houden.

Maar goed, wat ik dus wilde vertellen is dat, en dat raadde je misschien al, Grote Zus tegen de wil van het opperhoofdmeisje in heeft gezegd dat zij vindt dat M natuurlijk mee moet kunnen doen aan de carnavalswagen. Want ze hoort er net zo goed bij en misschien wordt ze dan weer een beetje blij, is de redenatie van Grote Zus en moeten we niet allemaal proberen het voor M zo fijn mogelijk te maken?

Ik vind dat zo goed van haar. Dat ze überhaupt opmerkt dat M misschien wel heel graag mee wil doen, dat ze het bespreekbaar maakt en dat ze tegen het opperhoofdmeisje in gaat. De meeste andere kinderen staan er een beetje bij en kijken er naar. Zijn een beetje laconiek onder dat soort dingen (behalve het tweelingzusje van M, dat moest best huilen) en vinden alles wel best. Zo niet Grote Zus.

Het eind van het liedje is in ieder geval dat M van harte welkom is om mee te gaan doen. Je begrijpt: hier typt een trotse mama!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *