Ik vind jarig zijn leuk! Al zo lang ik me kan heugen vind ik dat. En dat vind ik nog steeds. Jarig zijn vind ik gewoon leuk! Punt. Maar, sorry, ik kan geen favoriete verjaardag uitkiezen. Al was er wel een verjaardag, ik geloof dat ik toen 23 jaar werd, waarin ik tegen mijn moeder iets zei in de trant van: “Gek hè? Eén jaar ouder, maar de helft jonger”. Dat was het jaar dat ik wegging bij mijn ex. Dat was zo’n opluchting, ik voelde me zo bevrijd! Dus misschien is dat wel mijn favorietste verjaardag geweest?

Ook de verjaardagen van Grote en Kleine Zus vind ik leuk. Ik geniet zo van het enthousiasme waarmee kinderen jarig kunnen zijn. Misschien is mijn allereerste verjaardag als mama wel mijn favorietste verjaardag. Want jarig zijn en dat voor het eerst vieren als mama is toch ook wel erg bijzonder.

Verjaardagen vind ik zelfs zo leuk dat wij dit jaar maar weer ‘ns een heuse fuif geven (ter ere van mijn 41ste verjaardag, de 6de verjaardag van Kleine Zus, de 45ste verjaardag van Mr. T. en de 12de verjaardag van Grote Zus). Eind augustus aanstaande ‘verbouwen’ we het hele huis om een kleine 70 mensen te ontvangen. Dat doen we met bartafels en bier en wijn en chips en snoep. Zin in!!!

Hoe zit dat met jou? Vind je het leuk om jarig te zijn, om je verjaardag te vieren of zie je er als een berg tegenop?