De boeken van Marianne Fredriksson zijn bij vele mensen geliefd. Zelf las ik ook een aantal van haar boeken en over één boek van haar schreef ik eerder een logje.

Nu las ik ‘Volgens Maria Magdalena‘ waarover De Gelderlander schrijft: ‘Een monument voor de vrouw door wie, als ze geen vrouw was geweest, de Christelijke kerk er heel anders had uitgezien’.

Op de achterflap:

De eerste ontmoeting tussen Maria, de moeder van Jezus, en Maria Magdalena is confronterend: ‘Ben jij de hoer met wie mijn zoon in zonde leeft?’ ‘Ja. Maar ik ben geen hoer.’ Toch ging Maria Magdalena de geschiedenis in als een prostituee die zich in de nabijheid van Jezus ophield. In werkelijkheid was ze een gevoelige, intelligente volgelinge die het aanzien van de wereld had kunnen veranderen. Als haar de kans niet was ontnomen om haar stem te laten horen. Die stem geeft Marianne Fredriksson haar in deze roman, waarin ze indringend vertelt over het leven van Maria Magdalena en haar liefdesverhouding met Jezus.

Ik vond het een mooi, maar af en toe ook wat warrig boek. Dat warrige had meer te maken met de sprongen in de tijd en doet echter helemaal niets af aan de boodschap die het boek wil geven.

Hoe zag Jezus man en vrouw? Zag hij verschillen of juist niet? Was de een beter dan de ander of de een slechter dan de ander? Volgens dit boek zag Jezus man en vrouwen als gelijke, als mens. En God, God leeft in die mens. Het is je gedrag, je houding, je instelling, hoe je bent naar anderen, naar de wereld. God zit in je.

Een stukje uit het boek:

Toen ze verderliepen naar het huis van Zacheüs werd Jezus tegengehouden door een schriftgeleerde, die vroeg wanneer het koninklijk van God zou komen. Hij antwoordde zoals hij altijd deed, dat het rijk van God niet komt op een manier dat je het met je ogen kunt zien. ‘Je kunt niet zeggen: Hier is het! of: Daar! Want het koninkrijk van God is onder u’. Hij zei het zo vaak en zo duidelijk, dacht Maria Magdelena. Toch was er niemand die hem begreep.

Het zou zo kunnen zijn dat als Maria Magdalena wel haar versie van het leven van Jezus en de woorden die hij sprak op papier had achtergelaten, dat dan het Christendom er anders uit zou zien. Dat misschien ook andere godsdiensten er anders uit zouden zien. Maria Magdalena zou er in ieder geval een vrouwelijke touch aan hebben gegeven. Een touch van vergevingsgezindheid, liefde en barmhartigheid. Het zou zo kunnen zijn …

Nog een stukje uit het boek:

Rabbi Amasja kreunde en wilde hier iets tegenin brengen maar Maria onderbrak hem. ‘Luister’, zei ze. ‘Wat zou de Messias met zijn machtige daden moeten bewerkstellingen? Nieuwe omstandigheden voor sommigen en nieuw lijden voor anderen. En nieuw oproer, nieuwe ellende, nieuwe oorlogen.’

Ze boog zich naar hem over en vervolgde, ieder woord benadrukkend: ‘Wat Jezus ons leerde was dat we ieder individueel mens moeten zien en liefhebben en zorgvuldig met hem moeten omgaan. Dát was het nieuwe’.

* * *

Vlak voor ze insliep hoorde ze het geschreeuw op Golgota weer: ‘Anderen heeft hij gered, maar zichzelf redden kan hij niet’. Gevolgd door honend gelach.

Ze ging rechtop zitten; opeens viel haar iets in. Was dat het misschien wat hij wilde met zijn kruisiging? Tonen hoe degene die macht heeft, ervoor kan kiezen om die niet te gebruiken?

Naast de boodschap die Fredriksson wellicht wil geven met dit boek is het ook nog ‘ns een mooi geschiedenisboek. Het geeft de sfeer weer van de spanning tussen Joden, Romeinen en Grieken, en laat zien wat voor problemen de eerste Christenen kenden.

Dit boek is echt de moeite van het lezen waard.