Ja, ik koop al mijn boeken. Da’s mijn enige ‘gekte’. Denk ik ;-). Mijn boeken leen ik uit aan een aantal mensen dat vertrouwt op mijn ‘deskundige’ oordeel. Ik schat hen eigenlijk altijd goed in en geef hen de juiste boeken mee.
Er zijn boeken die ik tot mijn favorieten reken en die ik dan ook minstens een aantal keer herlees (uiteraard wel met behoorlijke tussenpozen).
Zo is daar ‘Dochter van de Godin‘ van Joan Lambert (overigens volgens mijn moeder het allermooiste boek dat ze ooit las!). Zo ver wil ik niet gaan, maar dat het een mooi boek is, staat buiten kijf.
Op de achterflap:
De grote Afrikaanse riftvallei, één tot anderhalf miljoen jaar geleden.
Jaar na jaar na jaar teistert een aanhoudende droogte de uitgestrekte savannevlakten. Het gebrek aan drinkwater wordt zo groot, dat Zena’s hele stam dreigt uit te sterven; de jonge, krachtige mannetjes staan op het punt de groep te verlaten om in elk geval zèlf te overleven… Dan begint Zena, geïnspireerd door een droom, keien te verzamelen en die in een kring te leggen. En het is in deze cirkel van stenen dat een magische kracht zich openbaart: in een bezwerende dans smeekt Zena om regen. Levenbrengende regen, die de Oermoeder haar dochter zendt…
Van de riftvallei naar de Rode Zee, tussen vijfhonderdduizend en tweehonderdduizend jaar geleden.
Verschillende stammen hebben zich over het land verspreid, regelmatig paren de jonge exemplaren uit de verschillende groepen met elkaar. De vrouw die Zena wordt genoemd, de uitverkorene, leidt haar stam, wijs en krachtig. Ramp na ramp voltrekt zich: gigantische kuddes wildebeesten slaan op hol, alles en iedereen onder hun vernietigende hoeven vertrappend; steeds weer eisen enorme vuurzeeën talloze slachtoffers. Maar Zena leidt haar volk naar nieuwe, vruchtbare streken en in een visioen openbaart de Oermoeder het geheim van het geven van het leven aan haar. Ze moet zweren deze kennis voor eeuwig diep in zich verborgen te houden…
De Pyreneeën, van vijftigduizend tot dertigduizend jaar geleden.
Zena leidt haar volk naar de bergen, waar de grotten bescherming bieden. In de loop der jaren versieren kunstenaars de muren met wonderlijke schilderingen van bizons, jagers; een heiligdom voor de Moeder wordt opgericht. Maar oprukkende stammen uit het noorden dwingen Zena en haar volk zich tot in het hart van het grottenstelsel terug te trekken om gespaard te blijven voor deze agressieve, door mannen gedomineerde troepen. En het is daar dat de Oermoeder de vrouw Zena opdraagt haar kennis en helende krachten over te dragen op haar dochter Zena, om verzekerd te zijn van de continuïteit van de kringloop van het leven…
Een prachtig boek is dit, het zou zo gegaan kunnen zijn. Alles. Ik zou zeggen: lezen!!!
En zo is daar ‘Het IJskind‘ van Elizabeth McGregor.
Op de achterflap:
Jo Harper, een erg succesvolle jonge journaliste, heeft slechts haar tweejarig zoontje als tastbare en zeer geliefde herinnering aan haar relatie met Douglas overgehouden. Wanneer Sam zeer ernstig ziek wordt, is er niet veel hoop voor hem: alleen een beenmergtransplantatie met als donor zijn volwassen halfbroer John zal hem kunnen redden.
Maar John is onvindbaar. Hij geeft zichzelf de schuld van het dodelijke ongeluk van zijn vader Douglas en heeft zich teruggetrokken uit de bewoonde wereld. Hij heeft zich ten doel gesteld zijn vaders werk te voltooien en hij treedt in diens voetsporen op de onherbergzame, ijzig koude Noordpool op zoek naar de restanten van de historische ontdekkingsreis van Sir John Franklin. Deze is in het midden van de 19e eeuw met twee schepen op zoek gegaan naar een doorvaart om de noord en is met zijn gehele bemanning spoorloos verdwenen.
Terwijl de ziekte zich bij Sam steeds verder openbaart, vecht Jo in een wanhopige race tegen de klok om het leven van haar zoon en dat van haar stiefzoon te redden.
Het IJskind is een diep ontroerende roman over hoop en wanhoop, opoffering en liefde en over het doorzettingsvermogen van een vrouw, die weigert om zich bij het noodlot neer te leggen.
Dit boek speelt zich niet alleen af in de huidige tijd, ook de poolexpeditie van John Franklin wordt gevolgd. Daarnaast worden korte stukken uit het bestaan van een ijsbeer gevolgd. De verschillende verhaallijnen lopen prachtig in elkaar over. Ik zeg wat dit boek betreft ook: lezen!!!
