Vorig jaar kocht ik de eerste editie van dit blad en toen heb ik er van genoten. Ik was dan ook blij verrast dat het ook dit jaar weer in de winkels lag: Sint Magazine.
Inmiddels is het uit en wederom hulde voor de samenstellers. Dat Sinterklaas humor heeft, dat wisten we natuurlijk allemaal al. Dat die humor ook dit jaar weer volop in het blad te vinden is, vind ik echt heel mooi.
Wellicht riekt dit blogje enigszins naar een reclameboodschap, dat zij dan maar zo! Ik zou zeggen: kopen die hap en je krijgt er ook nog een mooie CD bij!
Mijn vaste lezers zullen wel weten dat ik het sinterklaasfeest een fantastisch mooi familiefeest vind. Dat vond ik vroeger al, dat vond ik in de periode dat ik geen kinderen had nog steeds en dat vind ik nu -als moeder van een gelovig en een ongelovig kind- wellicht nog wel meer dan ooit. Het feest wordt hier volop gevierd en het Sinterklaasjournaal wordt nauwlettend gevolgd. Ik geniet van Kleine Zus die helemaal meeleeft met alles wat er gebeurt, ben blij met haar als alles eindelijk ‘ns van een leien dakje lijkt te gaan en baal mét haar als ineens het nieuwe Grote Boek toch weer kwijt blijkt te zijn.
Pakjesavond staat op nummer één in de Traditie Top 100. Wat mij betreft helemaal terecht!
Wat heb jij eigenlijk met het sinterklaasfeest?
Eh… Als kind vond ik het volgens mij doodeng… En toen ik niet meer geloofde en we overgingen op surprises (zowel thuis als op school) werd het een klein groot drama. Totaal a-creatief op knutselgebied en ook nog eens van geen kant kunnen dichten… Ik was blij dat we er op een gegeven moment op school mee stopten (ik kreeg ook altijd van die lullige surprises, want pispaaltje) en thuis doen we nu ook niets meer.
Ik zie bij mijn broertje wel dat hij het met zijn schoonfamilie op een heel leuke manier viert. Met superscherpe gedichten waar iedereen om in een deuk ligt en waarin gebeurtenissen van het afgelopen jaar nog even fijntjes worden nabeschouwd. Dat lijkt me super om mee te maken (zoals ik nu ook twee keer enorm heb genoten van bij hun oudjaarsavond vieren), maar zo’n gedicht maken? Ik zie het mezelf niet doen.
Mochten er ooit kinderen komen dan wordt er vast wel weer meer mee gedaan, maar tot die tijd mag Sinterklaas mijn deurtje wel voorbij rijden. 🙂
Helaas niet zoveel mee. De kinderen waaieren uit, hebben geen tijd meer. En kleinkinderen zie ik nog niet aan de horizon verschijnen. Anderzijds: het is wel lekker rustig zo zonder dat eeuwige cadeautjes zoeken. Dus ik heb er wel vrede mee.
Ik heb het blad nog nooit gezien, maar ga er nu absoluut naar op zoek. Ik ben een enorme Sinterklaasfreak, dus dit blad moet ik zeer beslist lezen! ;-:
Je “reclame” voor het tijdschrift heeft me toch behoorlijk nieuwsgierig gemaakt. Van de week bij het boodschappen doen maar even in kijken.
Sinterklaas houd ik graag in ere. Zij het niet meer met luxe cadeaus, wij gaan vooral voor “de gezellie.” We steken lichtjes aan, mogen ons helemaal misselijk eten met sintlekkernijen en Opa en Oma komen op de koffie (met gebak), daarna eten we gezamenlijk de soeppan leeg waarna het tijd is voor het toetje: de cadeautjes. Gezelligheid verzekerd!
Wat een lieve foto van je Kind! De mijne mag vandaag naar de schoolfotograaf. Zoals gewoonlik heeft ze er zin in (dat heeft ze dus niet van mij.)
Ik weet niet of ik er net zo veel mee heb als jij, maar ik vind het nog steeds wel jammer dat manlief er niet zo veel mee heeft; als Bonkje en Bloem groter zijn zou het me leuk lijken met ene stel mensen echt weer Sinterklaas met surprises & gedichten te vieren. Surprises maken zorgde altijd voor veel stress omdat we altijd tot het laatste moment bezig waren – en het plakband altijd op was -, maar mijn moeder en ik hebben er ook heel wat om afgelachen.
Om in Mrs. T-taal te spreken: ik “hartje” het Sinterklaasfeest! Altijd al gedaan en uiteraard sinds ik zelf kinderen heb, helemaal! Jonne volgt eigenlijk voor ‘t eerst pas het Sinterklaasjournaal in de klas. Dat maakt ‘t nog leuker (al was ie niet echt geinteresseerd in de intocht op tv). En ‘t feit dat hij z’n naam in ‘t boek mocht zetten (en de Sint ook écht zíjn naam noemde) was héél speciaal. Hij vond ‘t wel ‘n btje jammer dat de Sint míjn naam niet uit kon spreken 😉
Ik vind het zo’n knus feest! Ik krijg er echt een fijn familiegevoel van.
Wij hebben altijd Sinterklaas gevierd, ook toen de kids groter werden. Vroeger thuis met Sint op bezoek, daarna met surprises, een gedicht en een klein cadeautje bij mijn moeder, geweldige avonden! Met de kinderen uitgebreid, op school altijd geholpen, toen die groter werden deden ze ook mee met surprises en gedichten bij mijn moeder. Met de kleinkinderen vieren we het feest hier op Gran Canaria ook Het is een Hollands feest dus vieren we het ook op zijn Hollands, zoals vroeger thuis, dus met strooigoed, aankloppen en de Zak van Sinterklaas met cadeautjes. Onze kleindochters, Maria wordt vrijdag 10 en Natalia in januari 9 jaar, geloven er nog echt in… maar ik denk dat ik het volgend jaar toch maar ga vertellen. Hier wordt het niet verklapt natuurlijk, maar dan worden ze naar mijn idee toch wel een beetje te groot. Genieten was het altijd en dan zijn het leuke herinneringen!
Jammer trouwens, want dat Sint Magazine had wel heel leuk geweest voor die meiden… 🙁
Sint wordt hier zeker gevierd, alleen op de een of andre manier lukt het nooit het sinterklaasjournaal helemaal uit te kijken/te volgen?!
Ik vind echt dat jullie Sinterklaas in ere moeten houden! Er is niets zo innig hollands als dat. Hou de traditie hoog! Hier in ons land is geen Sinterklaas, maar de hele decmeber maand is doorspekt met tradities. Zelfs het eten op kerstavond volgt nauwkeurig de trend van vele (honderd?)jaren geleden. Tradities geven rust en houvast. Vier het maar goed en gezellig; geniet van je gezinnetje.
Het Sintmagazine ken ik niet en de Sint is al jaren ons adres kwijt.:-(
Ik heb er niets meer mee. Vroeger werd het uitgebreid gevierd met veel familieleden, surprises en gedichten. In de puberjaren van ons kwartet was er geen animo meer. Zo gaat dat soms.
Ik zat er al op te wachten, heb die van vorig jaar nog steeds.
Die ga ik bewaren als aandenken aan Bram.
Leuk voor kleine man.
Een sint magazine met mama haar Sint en eentje met zijn Sint.
Snap je hem nog?!
Heerlijke tijd he, SIntjournaal word ook hier op de voet gevolgd!
Liefs,
Als gezin werd het altijd gevierd, ook met grote kinderen. Gedichten en surprises, heerlijk. Vele foto’s herinneren daaraan. Nu we samen zijn is het gedaan met de Sint. 🙁
Ik vind het ook een hele leuke tijd. Een zeer hectische maar een heel gezellige tijd!
Ahhhh Sinterklaas …. het is één van de dingen die ik écht mis uit Nederland. Al die spanning, die verwachting …. die hele leuke fantastische tijd ….. geniet ervan!
Vind het ook een prachtig feest! Vroeger bij de opa’s & oma’s werd het goed gevierd. Later was ik groot genoeg voor de surprises en gedichten en hielden we dat met 1 kant van de familie in stand. 1 jaar vierden we kerst, maar dat was 3x niks.
Nu is het te lastig met een kok in de familie en met 2 kleindochters die aan de andere kant van de wereld wonen. Helaas, want ik mis het wel.