Kwetsbaar

Een hele tijd geleden schreef ik op mijn oude stekkie een recensie op ‘Mijn naam is Sarah’ (helaas nog steeds geen linkjes mogelijk). Ik schreef toen dat ik de hype over het boek niet zo begreep. Ja, het is een aangrijpend boek, zeker het deel dat in tijdens de Tweede Wereldoorlog speelt. Maar nee, het stuk dat in het heden speelt voegde voor mij weinig toe. Of beter: het voegde wel wat toe, maar de huwelijksperikelen van de hoofdpersoon vond ik totaal niet relevant. Mijn reactie op dat boek maakte dat ik eigenlijk dacht dat ik wel klaar was met Tatiana de Rosnay.

Tot ik –wederom– bij de grootgrutter- ‘Kwetsbaar‘ zag liggen.

Op de achterflap:

Op een woensdagmiddag in Parijs wordt Justines dertienjarige zoon Malcolm geschept door een auto. De bestuurder van de auto rijdt door, alleen een buschauffeur heeft een glimp opgevangen van het kenteken. Malcolm wordt in allerijl naar het ziekenhuis gebracht en raakt in coma.
Na het ongeluk raken Justine en haar Engelse echtgenoot Andrew van elkaar verwijderd: hij vertrouwt op het politie-onderzoek en probeert het normale leven door te laten gaan, zij raakt totaal ontregeld en gaat zelf op onderzoek uit. Via de tip van een politieman komt Justine op het spoor van Eva, moeder van een autistische zoon en eigenaresse van een schoonheidssalon. Justine zoekt haar op, confronteert haar met het drama dat zich in Parijs heeft afgespeeld en ontdekt de pijnlijke waarheid achter Malcolms ongeluk.

In tegenstelling tot de slechte recensies bij bol.com vind ik dit boek juist wél de moeite waard. In een aangenaam staccato wordt het verhaal verteld. De Rosnay maakt gebruik van korte hoofdstukken en het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van Justine.

Het lijkt mij dat je als moeder écht zo kunt reageren als zoiets verschrikkelijks je zoon overkomt. Het feit dat Justine en Andrew hun verdriet en onmacht op twee totaal verschillende manieren beleven vind ik boeiend. Justine gaat behoorlijk ver en ik geloof ook niet dat het in het echte leven zo zou kunnen gaan, maar het is wél begrijpbaar. Ja, ik vond dit een mooi boek. Absoluut.

10 gedachten over “Kwetsbaar

  1. Ik heb deze bewaard .. sommige boeken leg ik weg ( ja ook op de reader ) voor de vakantie zodat ik er lekker rustig van kan genieten. Nu wil ik hem eigenlijk meteen lezen ..

    gr. Elise

  2. Hier ongeveer dezelfde mening… Ik vond ‘Sarah’ ook niks, erg overtrokken, al die lovende kritieken. Dit boek maakte veel meer indruk op me en daardoor heb ik Tatiana nog een kans gegeven…

  3. Ik heb al een aantal keren twijfelend met dit boek in handen gestaan….niet wetende of het nu wel of niet iets voor mij zou zijn….maar na jouw positieve recensie ga ik hem toch wel een keertje lezen (als de stapel nog-te-lezen-boeken die hier ligt te wachten weggewerkt is!)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *