22-11-1963

Soms baal ik zo verschrikkelijk als ik een boek uit heb. Ik lees veel boeken en ik lees vaak erg mooie boeken, maar soms, soms dan lees je een mooierderdanmooi boek, een wondermooi boek. 22-11-1963 Is zo’n boek.

Op de binnenflap:

22-11-1963, de dag dat John F. Kennedy werd vermoord en de wereld voorgoed veranderde … wat als die fatale dag voorkomen had kunnen worden?

Jake Epping, leraar in een middelgrote stad in New England, krijgt onverwacht die kans: hij ontdekt een doorgang naar 1958 in zijn favoriete hamburgertent. Hij aarzelt niet en reist naar het verleden.

Hij komt erachter dat het toen lekkerder rook, er minder vliegtuigstrepen in de lucht waren, het leven er langzamer en vriendelijker aan toe ging .. maar ook dat het verleden een weerbarstig en gevaarlijk karaker heeft. Het laat zich niet graag veranderen. En het heeft een belangrijke troef in handen, de liefde.

Lukt het Jake uiteindelijk toch om Kennedy’s leven te redden? En wat voor onverwachte, huiveringwekkende consequenties heeft dat in de het heden?

Oh, dit is zo’n mooi boek. Zo mooi. Het is zo veel omvattend. Ik kan het bijna niet uitleggen.

Eigenlijk is het een heel simpel gegeven: man gaat terug naar verleden en probeert een moord te voorkomen. Maar wat King daar dan allemaal om heen schrijft is zo mooi, zo interessant, zo simpel, maar tegelijkertijd zo enorm boeiend. Het is gewoon ongelooflijk, wat een woordenkunstenaar is die man. Feiten en fictie lopen door elkaar heen, realiteit en liefde, geschiedenis en heden. Zo mooi, zo mooi!

Deze recensie vond ik op bol.com en die zegt eigenlijk alles:

Het boek is een aanrader, ook al ben je geen Stephen King fan. Een levensechte ‘what if’ met emotie, die je na laat denken. Die je zelfs even laat denken dat het mogelijk is om zelf terug in de tijd te kunnen, maar je ook achter je oren laat krabbelen wat dat voor consequenties kan hebben.
Ondanks het enorm aantal bladzijden ervaarde ik na het dichtslaan van dit boek een ‘kater-gevoel’: het had nóg dikker mogen zijn. Ik was gewoon nog niet klaar met het karakter Jake Epping, ik was van de man gaan houden en wilde nog geen afscheid nemen. Ik sloeg het boek dan ook dicht met een brok van emotie en moest zelfs een paar tranen wegvegen.

 

Ik ben helemaal niet van de horrorboeken van King en ga die ook niet lezen. Maar boeken als De Beproeving, Gevangen, De Talisman en Zwart huis waren, met dat kleine beetje fantasy, echt helemaal de moeite waard. Met 22-11-1963 echter overtreft Stephen King wat mij betreft deze boeken.

22-11-1963 Verdient het om door jou gelezen te worden! DOEN!

24 gedachten over “22-11-1963

  1. nou vind ik dankzij je nieuwe (ietwat verwarrende) lay-out alsnog dit logje! hoe cool ende toevallig! oh, ik baalde ook zo toen ik het boek uit had, ik baal er nu stiekem nóg een beetje van!

  2. Och Mrs. T, ik was even bij jou op zoek naar een goed boek voor op vakantie en zie dit boek staan. Wat was ie wonderschoon, hè? Ik heb hem verslónden vorige vakantie (volgens mij in twee dagen uit en toen heel hard huilen dat ie uit was!) ik ga die andere van King ook even op mijn lijstje zetten. Thanks!

  3. Het is altijd zo dubbel, een goed boek lezen. Je leest je de schompes omdat je het spannend vind, het boek met je gevoel aan de haal gaat, en als je het uit hebt, dan baal je omdat het voorbij is. De personen in het boek zijn een beetje je vrienden geworden, en die ben je ineens kwijt…

    Ik heb de titel op mijn lijstje gezet!

  4. Fijn dat je het boek zo mooi vond. Zo’n boek blijft dan nog lang na-echoën. En zie dan maar weer eens een even spannend boek te krijgen. Dat kost vaak tijd. Maar daarna zit je weer in die flow van de echte lezer die niet gestoord moet worden want anders zwaait er wat 🙂

  5. Ok, je hebt me overtuigd, ik ga me nog 1x aan een boek van Stephen King wagen. Want zoals jij het omschrijft moet het wel een goed boek zijn. Ben benieuwd!

  6. Je hebt me overtuigd 😉 ik zal hem op mijn lijstje zetten…..dan ook nog een tip voor jou: Het negende schrift van Maya – Isabel Allende….ik ben helemaal geen Allende-fan maar dit boek vond ik toch wel erg goed! (logje hierover komt nog)

  7. Altijd (vaak) als ik jouw recensies lees, wil ik dat boek ook lezen.
    Helaas geen tijd…
    Hoop deze bij de bieb te gaan scoren want je maakt me vandaag weer vreselijk nieuwsgierig!

  8. Ik vond het ook een geweldig boek, maar dat had ik geloof ik al eens geschreven. Sommige Kings zijn echt zo goed, die pakken je op bladzijde 1 en laten vijftien centimeter later nog steeds niet los. En andere, tja, daar heb ik ook niets mee.

    Wat vond je van de Donkere Toren serie? De “marathon”, vond ik ook goed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *